Czy polityka zerowej tolerancji faktycznie działa?

To pytanie, które rodzice i profesjonaliści w całym kraju zadają: Czy zerowa tolerancja działa w szkołach? Zero tolerancji Zaczęto jako prawo wzywające do wydalenia za przywiezienie broni do nieruchomości szkolnej, ale szybko przekształciło się to w politykę zajmującą się nękaniem, narkotykami, alkoholem i aktami przemocy, czy to fizyczną, werbalną czy postawą.

W niektórych okręgach szkolnych zerowa tolerancja powoli staje się synonimem "nie chcemy znosić żadnych nonsensów." Takie zasady nakładają poważne konsekwencje w przypadku naruszeń, aw niektórych przypadkach przynoszą więcej szkody niż pożytku.

1. Zero tolerancji może zranić ofiarę znęcania się

Rozważmy ten scenariusz: dziecko było prześladowane od dłuższego czasu. Do tej pory nękanie przybrało formę upokorzenia i słownego znęcania się, ale dzisiaj staje się fizyczne, a dziecko zostaje zaatakowane przez swoich oprawców. Walczy, by uciec.

Nauczyciel zabiera wszystkich uczniów do dyrektora, który po usłyszeniu tego, co się wydarzyło, zawiesza lub wyrzuca wszystkich uczniów, w tym ofiarę. W ramach polityki zerowej tolerancji nie ma on możliwości rozważenia okoliczności, ponieważ przemoc fizyczna jest nie do zaakceptowania we wszystkich dziedzinach.

2. Może odjąć autonomię nauczyciela w klasie, aby ustabilizować drobne incydenty i zapobiegać znęcaniu się

Rozważmy to: Klasa przedszkolna ma darmową grę. W trakcie zabawy mały chłopiec mówi do innego "Zabiję cię". Nauczyciel bardzo chciałby skorzystać z okazji i wykorzystać to jako moment nauczania. Mogłaby porozmawiać z uczniami o tym, jakie słowa naprawdę znaczą, jak nie można użyć niektórych zwrotów, nawet żartem, i jak wyróżnić jedną osobę można uznać za zastraszanie.

Ale zgodnie z polityką zerowej tolerancji, jest ona zobowiązana do zgłoszenia tego incydentu administratorowi. Administrator następnie traktuje dziecko tak, jakby naprawdę groziło mu śmiercią.

3. Zero tolerancji może być dyskryminujące dla uczniów ze specjalnymi potrzebami

Uczniowie z niepełnosprawnością behawioralną i emocjonalną są często karani w ramach tych zasad. Zgodnie z ustawą o szkolnictwie specjalnym, każdy przypadek musi być rozpatrywany indywidualnie i elastycznie, jeśli incydent jest związany z niepełnosprawnością studenta. Te elastyczne rozwiązania nie zawsze są pomocne. Uczeń, który potrzebuje rutyny do funkcjonowania lub pochodzi z trudnego domu, nie będzie korzystał z zawieszenia lub wydalenia.

Przykład: Kiedy po raz pierwszy zacząłem nauczać, pracowałem w klasie dla dzieci z zaburzeniami zachowania. Jeden z naszych uczniów, który pochodził z bardzo niegrzecznego, zaniedbanego domu, został pewnego dnia zawieszony za grożenie innemu nauczycielowi. Ku naszemu zdziwieniu, po lunchu wrócił na swoje miejsce, po tym, jak wrócił do szkoły, ponieważ była to bezpieczniejsza opcja.

4. Zasady zerowej tolerancji nie uwzględniaj wieku na koncie.

Polityka całego dystryktu wymaga, aby ciekawy przedszkolak traktowano tak samo, jak starszego ucznia, który zdecydował się znęcać lub wyrządzać krzywdę.

Przykład: w hrabstwie Anderson w stanie Tennessee w 2008 r. Ośmioro dzieci zostało wydalonych w ramach polityki zerowej tolerancji. Jednym z tych dzieci był uczeń przedszkola, który przyniósł do plecaka pistolet zabawkowy do szkoły, a drugi był gimnazjalistą, który groził, że zastrzeli głównego. Intencja była zupełnie inna, ale kara była taka sama.

5. Zasady zerowej tolerancji mogą karać dobrze zaplanowane.

Prawdziwy scenariusz z Longmont w Kolorado dowodzi tego: matka Shannona Cosleta w piątej klasie włożyła nóż do swojej skrzynki śniadaniowej, z której Shannon mogła wyciąć jej jabłko. Rozumiejąc, że noże są niezgodne z zasadami, Shannon zamieniła nóż w nauczyciela, została pochwalona za robienie właściwych rzeczy, a następnie wydalona w ramach polityki zerowej tolerancji, ponieważ posiadała broń.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?