Leczenie raka okrężnicy

Istnieją dwie główne kategorie terapii raka okrężnicy. Terapie lokalne ukierunkowane są na jeden określony obszar, taki jak chirurgia lub napromienianie. Leczenie ogólnoustrojowe lub obejmujące całe ciało ma znacznie szerszą sieć i obejmuje chemioterapię lub ukierunkowane terapie biologiczne. W zależności od stanu zdrowia fizycznego, stadium raka i osobistego wyboru, możesz wybrać jeden zabieg lub kombinację.

Wczesne wykrycie i leczenie raka okrężnicy może poprawić rokowanie (wynik leczenia) i jakość życia. W rzeczywistości, według American Cancer Society, gdy rak jelita grubego stopnia 1 jest wykryty i leczony wcześnie, 92 procent ludzi żyje po pięciu latach lub więcej po leczeniu.

Chirurgia

Usunięcie chirurgiczne jest leczeniem z wyboru dla większości wczesnych stadiów raka jelita grubego, ale rodzaj operacji zależy od czynników takich jak odległość rozprzestrzeniania się raka i lokalizacji okrężnicy.

Polipektomia

Wiele wczesnych nowotworów jelita grubego (stadium 0 i niektórych nowotworów wczesnego stadium 1) oraz większość polipów można usunąć podczas kolonoskopii. Podczas polipektomii polip rakowy jest wycinany na łodydze za pomocą drucianej pętli, która przechodzi przez kolonoskop, czyli długą, elastyczną rurkę z kamerą i światłem na jej końcu.

Colectomy

Ta forma chirurgii raka jelita grubego obejmuje specjalistę, zwanego chirurga okrężniczo-odbytniczego, usuwającego część (lub części) jelita. W rzadkich przypadkach konieczna jest całkowita kolektomia, w której usunięta jest cała okrężnica, w celu leczenia raka okrężnicy. Całkowitą colektomię można stosować do leczenia osób z setkami polipów (jak u osób z rodzinną polipowatością gruczolakową) lub z ciężką chorobą zapalną jelit.

Istnieją dwa sposoby przeprowadzenia kolektomii - laparoskopowej lub otwartej - a opcja, którą wybierze chirurg, zależy od czynników takich jak rozmiar i lokalizacja raka jelita grubego, a także od doświadczenia chirurga. Procedura laparoskopowa wymaga znacznie mniejszego nacięcia niż otwarta operacja kolektomii, więc odzyskiwanie jest na ogół szybsze.

Podczas kolektomii usunięta zostaje chora część okrężnicy wraz z sąsiadującą częścią zdrowej okrężnicy i węzłów chłonnych. Następnie dwa zdrowe końce jelita są ponownie łączone. Celem chirurga będzie powrót pacjenta do najbardziej normalnej czynności jelitowej. Oznacza to, że chirurg wyjmie tak mało jelita grubego, jak to możliwe.

Część tkanki usuniętej z węzłów chłonnych jest przenoszona do laboratorium patologii i badana pod mikroskopem przez patologa. Patolog będzie szukał oznak raka w tkance limfatycznej. Węzły chłonne przenoszą płyn zwany limfą do komórek w ciele. Komórki rakowe mają tendencję do gromadzenia się w węzłach chłonnych, więc są dobrym wskaźnikiem określającym, jak daleko rozprzestrzenił się rak. Usunięcie węzłów chłonnych zmniejsza również ryzyko nawrotu raka.

W niektórych przypadkach, np. Jeśli operacja musi być wykonana pilnie, ponieważ guz blokuje okrężnicę, ponowne połączenie zdrowego jelit (zwane zespoleniem) może nie być możliwe. W takich przypadkach konieczna może być kolostomia.

Ważne jest, aby pamiętać, że w niektórych przypadkach chirurg nie będzie wiedział, jak daleko postępował rak przed rozpoczęciem operacji; innymi słowy, jest szansa, że ​​trzeba będzie usunąć więcej jelita grubego niż wcześniej sądzono.

Colostomy Surgery

Kolostomia powstaje, gdy część jelita grubego zostaje włożona przez otwór w ścianie jamy brzusznej. Część jelita grubego znajdująca się na zewnątrz ciała nazywana jest stomią (greckie określenie "usta"). Stomia jest różowa, jak dziąsła i nie odczuwa bólu. Zewnętrzna torba noszona na brzuchu jest wtedy konieczna do zbierania odpadów. Worek jest opróżniany kilka razy dziennie i zmieniany regularnie.

Większość kolostomii, które są stosowane w leczeniu raka jelita grubego są tymczasowe i są potrzebne tylko, aby okrężnica mogła się prawidłowo leczyć po operacji.

Podczas drugiego zabiegu zdrowe końce okrężnicy są ponownie łączone, a stomia zamknięta. Rzadko potrzeba stałej kolostomii.

Przygotowanie i regeneracja

Każda procedura medyczna wiąże się z ryzykiem i korzyściami. Upewnij się, że rozmawiasz z lekarzem o nich i zadajesz pytania, abyś był pewny swojej decyzji dotyczącej leczenia. Niektóre ryzyka związane z operacją jelit obejmują:

• Krwawienie
• Infekcja
• Zakrzepy krwi w nogach
• Wycie zespolenia
• Rozerwanie nacięcia (otwarcie nacięcia w jamie brzusznej)
• Blizn i zrosty

Przed operacją okrężnicy musi być skrzypiące wewnątrz. Osiąga się to poprzez całkowite przygotowanie jelita, podobne do tego, które mogłeś mieć do kolonoskopii.

Będziesz musiał pozostać w szpitalu przez co najmniej kilka dni po resekcji jelit. Czas w szpitalu pozwoli na jakiekolwiek nacięcia chirurgiczne, aby rozpocząć leczenie, podczas gdy pielęgniarki i lekarze monitorują nawodnienie, odżywianie i inne potrzeby po operacji, takie jak kontrola bólu.

W zależności od zabiegu można zastosować dreny. Te dreny umożliwiają opuszczenie jamy brzusznej nadmiarom płynów, takich jak krew. Odpływy można usunąć przed wypisem ze szpitala. Jeśli podczas zabiegu wprowadzono kolostomię, personel pielęgniarski nauczy Cię, jak dbać o torbę kolostomii i stomię przed powrotem do domu.

Oczywiście, po każdym zabiegu, upewnij się, że słuchasz swojego ciała i zgłaszasz chirurgowi wszelkie niezwykłe objawy. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:

• Gorączka
• Zwiększenie bólu
• Zaczerwienienie, drenaż lub tkliwość wokół miejsc nacięcia
• Nie gojące się obszary nacięcia
• Nudności wymioty
• Krew w torebce lub torbie kolostomijnej
• Kaszel, który nie znika
• Żółte oczy lub skóra

Terapia lokalna

W szczególnych przypadkach,radioterapia może być stosowany w leczeniu raka okrężnicy. Radioterapia wykorzystuje specjalny rodzaj promieniowania rentgenowskiego do zabijania komórek nowotworowych i może być stosowany w połączeniu z chemioterapią i chirurgią raka okrężnicy. Onkolog radiacyjny zapewni ukierunkowane leczenie radiacyjne w celu zmniejszenia jakichkolwiek bolesnych objawów raka, zabije wszelkie pozostałe komórki nowotworowe podejrzane po operacji lub nawrotu, lub jako formę leczenia, jeśli dana osoba nie może tolerować zabiegu chirurgicznego.

Sesje radioterapii zwykle występują pięć dni w tygodniu i są to zabiegi bezbolesne, chociaż u osoby mogą wystąpić podrażnienia skóry (takie jak oparzenia słoneczne) w miejscu napromieniania, a także nudności lub wymioty w pewnym momencie leczenia.

Terapia systemowa

W przeciwieństwie do promieniowania, te opcje wpływają na cały organizm, zamiast zerować na określonym obszarze.

Chemoterapia

Leki chemioterapeutyczne przemieszczają się przez całe ciało i szybko niszczą komórki, które dzielą się (rosną lub powielają). Chociaż leczenie nie rozróżnia komórek nowotworowych od zdrowych, szybko dzielących się komórek (takich jak włosy lub paznokcie), te ostatnie zostaną zastąpione po zakończeniu chemioterapii.

Większość osób z rakiem okrężnicy w stopniu 0 lub pierwszym nie będzie wymagać chemioterapii. U osób z późniejszym stadium raka okrężnicy chemioterapię można podać przed operacją, aby zmniejszyć guzy przed fizycznym usunięciem. Czasami stosuje się chemioterapię, aby zmniejszyć guzy w organizmie, gdy wystąpią ogólnoustrojowe przerzuty (w stadium 4 raka). Twój lekarz może również zalecić chemioterapię po zabiegu chirurgicznym, aby zabić pozostałe komórki rakowe i zmniejszyć ryzyko nawrotu raka.

Chemioterapia może być podawana w połączeniu z innymi terapiami raka jelita grubego (na przykład chirurgią lub napromienianiem) lub samodzielnie. Onkolog medyczny (lekarz nowotworowy, który zleca chemioterapię) będzie musiał wziąć pod uwagę kilka czynników przy wyborze najlepszych opcji chemioterapii, w tym stopnia zaawansowania i stopnia zaawansowania raka oraz zdrowia fizycznego.

Leki i schematy leczenia:Dożylne leki do chemioterapii podaje się przez wstrzyknięcie przez żyłę, podczas gdy doustne leki do chemioterapii są podawane doustnie za pomocą pigułki.

Większość dożylnych leków do chemioterapii podaje się w cyklach, po których następuje okres odpoczynku. Twój lekarz weźmie pod uwagę twoje zdrowie, stadium i stopień zaawansowania raka, stosowane leki stosowane w chemioterapii oraz cele leczenia, decydując, ile zabiegów będzie dla Ciebie odpowiednie.

Po rozpoczęciu chemioterapii twój lekarz będzie miał lepsze pojęcie o tym, jak długo będziesz potrzebował leczenia w oparciu o reakcję organizmu na leki.

Niektóre leki chemioterapeutyczne stosowane w leczeniu raka okrężnicy obejmują:

• 5-FU (fluorouracyl)
• Eloxatin (oksaliplatyna)
• Xeloda (kapecytabina)
• Camptosar (irinotekan, chlorowodorek irinotekanu)
• Triflurydyna i tipiracyl (Lonsurf), lek złożony

Skutki uboczne chemioterapii raka okrężnicy są liczne, ale większość można złagodzić za pomocą innych leków. Możesz doświadczyć:

• Nudności, wymioty i utrata apetytu
• Wypadanie włosów
• Usta
• Biegunka
• Niska liczba krwinek, która może być bardziej podatna na siniaki, krwawienie i infekcje
• Zespół dłoniowo-podeszwowy, który jest czerwoną wysypką na dłoniach i stopach, które mogą się łuszczyć i tworzyć pęcherze (może wystąpić w przypadku kapecytabiny lub 5-FU)
• Drętwienie lub mrowienie dłoni lub stóp (może wystąpić w przypadku oksaliplatyny)
• Reakcja alergiczna lub nadwrażliwości (może się zdarzyć w przypadku oksaliplatyny)

Terapia ukierunkowana

Ukierunkowane metody leczenia raka okrężnicy są podawane jednocześnie z chemioterapią, zazwyczaj dożylnie, raz na jeden do trzech tygodni.

Leki te zazwyczaj rozpoznają czynniki wzrostu białka, które obejmują komórki nowotworowe, takie jak czynnik wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF) lub receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) lub białka znajdujące się w komórce. Niektóre z tych leków są przeciwciałami podawanymi dożylnie, które swoiście atakują białka, z którymi się wiążą. Zabijają tylko komórki pokryte tymi czynnikami i mają potencjalnie mniej skutków ubocznych niż środki do chemioterapii.

Niektóre z tych środków są podawane jednocześnie z chemioterapią raz na trzy tygodnie, w tym:

• Avastin (bevacizumab)
• Erbitux (cetuximab)
• Vectibix (panitumumab)
• Zaltrap, Eylea (aflibercept)

Inne Cyramza (ramukirumab) może być podawany sam. Inhibitory kinazy tyrozynowej, takie jak Stivarga (regorafenib), podaje się doustnie.

Wszystkie zabiegi wiążą się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Korzyści z leczenia powinny przewyższać ryzyko. Twój lekarz będzie z tobą ściśle współpracował i dostosuje program leczenia do twoich potrzeb.

To powiedziawszy, najczęstszym działaniem niepożądanym leków docelowych na EGFR jest trądzikopodobna wysypka na twarzy i klatce piersiowej podczas leczenia. Inne potencjalne działania niepożądane to ból głowy, zmęczenie, gorączka i biegunka. W przypadku leków ukierunkowanych na VEGF najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Wysokie ciśnienie krwi
• Ekstremalne zmęczenie (zmęczenie)
• Krwawienie
• Zwiększone ryzyko infekcji
• Bóle głowy
• Usta
• Utrata apetytu
• Biegunka

Immunoterapia

Dla osób z zaawansowanym rakiem okrężnicy lub rakiem, który wciąż rośnie pomimo chemioterapii, immunoterapia może być opcją terapeutyczną. Celem immunoterapii jest wykorzystanie własnego układu odpornościowego do zaatakowania raka. Dwa rodzaje leków immunoterapeutycznych obejmują:

• Keytruda (pembrolizumab)
• Opdivo (nivolumab)

Niektóre potencjalne skutki uboczne tych leków to:

• Zmęczenie
• Gorączka
• Kaszel
• Brakuje tchu
• Świąd i wysypka
• Nudności, biegunka, utrata apetytu lub zaparcie
• Ból mięśni i / lub stawów

Procedury sterowane specjalistami

Jeśli rak jelita grubego rozprzestrzenił się na inne narządy, takie jak wątroba lub płuca (nazywane przerzutowym rakiem jelita grubego), można wykonać zabieg chirurgiczny w celu usunięcia jednego lub więcej z tych miejsc. Wiele czynników wpływa na decyzję o tym, jak najlepiej leczyć raka jelita grubego z przerzutami, w tym liczbę zmian przerzutowych, miejsca ich lokalizacji oraz cele opieki nad pacjentem.

Procedury niechirurgiczne można również stosować do niszczenia lub zmniejszania zmian przerzutowych.

Te niechirurgiczne procedury obejmują:

• Kriochirurgia, który zabija komórki rakowe, zamrażając je
• Ablacja prądem o częstotliwości radiowej, która wykorzystuje fale energii do niszczenia (spalania) komórek nowotworowych, które mają przerzuty do innych narządów, takich jak wątroba lub płuca
• Ablacja etanolowa, który niszczy komórki rakowe za pomocą wstrzyknięcia alkoholu

Opieka paliatywna

Leczenie paliatywne, znane również jako leczenie objawowe lub opieka nad komfortem, koncentruje się na łagodzeniu niewygodnych objawów chronicznej lub nieuleczalnej choroby. W przypadku raka jelita grubego leczenie paliatywne może pomóc w radzeniu sobie z bólem fizycznym, emocjonalnym i duchowym podczas walki.

Kiedy ludzie otrzymują leczenie paliatywne, leki, procedury lub wybrane zabiegi mają pomóc w opanowaniu objawów, w przeciwieństwie do leczenia raka.

Niektóre typowe objawy i źródła dyskomfortu, na które skupi się lekarz paliatywny, to:

• Niepokój, depresja i zamieszanie
• Skrócenie oddechu i zmęczenie
• Utrata apetytu i utrata masy ciała
• Zaparcia, biegunka i niedrożność jelit
• Obrzęk limfatyczny
• Nudności i wymioty

Ponadto leczenie bólu jest priorytetem w opiece paliatywnej. Możesz otrzymać leczenie bólu od swojego głównego lekarza, onkologa lub nawet specjalisty od leczenia bólu. Interwencje mające na celu złagodzenie lub opanowanie bólu nowotworowego mogą obejmować:

• Leki przeciwbólowe (na receptę, leki dostępne bez recepty i leki uzupełniające)
• Tricyclic leki przeciwdepresyjne lub przeciwdrgawkowe (na ból nerwowy)
• Zabiegi interwencyjne (znieczulenie zewnątrzoponowe, blokady nerwów)
• Terapia fizyczna lub zajęciowa
• Poradnictwo i biofeedback

Medycyna niekonwencjonalna (CAM)

Badania sugerują, że łączenie chemioterapii z chińskimi terapiami ziołowymi oraz innymi witaminami i suplementami (na przykład przeciwutleniaczami) może poprawić przeżywalność raka okrężnicy w porównaniu z samą chemioterapią.

Na przykład duże badanie przeprowadzone w Kalifornii wykazało, że konwencjonalna terapia połączona z panazjatycką medycyną i witaminami zmniejszyła ryzyko śmierci w stadium 1 raka okrężnicy o 95 procent; stadium 2 raka okrężnicy o 64 procent; stadium 3 raka jelita grubego o 29 procent; i raka okrężnicy stopnia czwartego o 75 procent (w porównaniu do konwencjonalnej terapii z chemioterapią / radioterapią).

Włączenie leczenia uzupełniającego w leczenie raka jelita grubego jest rozsądnym pomysłem, należy to robić tylko pod kierunkiem swojego onkologa. Pomoże to zapobiec niepożądanym działaniom ubocznym lub interakcjom.

Jak możesz zapobiec Colon Cancer

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Amerykańskie Towarzystwo Onkologiczne. (2018). Chirurgiczne leczenie raka jelita grubego. www.cancer.org/cancer/colon-rectal-cancer/treating/colon-surgery.html
• Amerykańskie Towarzystwo Onkologiczne. (2018). Wskaźniki przeżycia dla raka jelita grubego według etapów. www.cancer.org/cancer/colon-rectal-cancer/detection-diagnosis-staging/survival-rates.html
• Costi R, Leonardi F, Zanoni D, Violi V, Roncoroni L. Opieka paliatywna i końcowe leczenie raka okrężnicy i odbytnicy: Chirurg poznaje onkologa. Świat J Gastroenterol. 2014 28 czerwca; 20 (24): 7602-21.
• McCullock M i in. Przeżycie raka okrężnicy przy użyciu leków ziołowych i witamin w połączeniu z terapią standardową w podejściu całych systemów: dziesięcioletnie dane kontrolne analizowane przy pomocy marginalnych modeli strukturalnych i metod oceny skłonności. Integracja z Cancer Ther. 2011 wrzesień; 10 (3): 240-59.
• National Cancer Institute. (2018). Leczenie raka okrężnicy (PDQ®). Narodowy Instytut Zdrowia. www.cancer.gov/types/colorectal/patient/colon-treatment-pdq#section/all
• National Cancer Institute. (2016). Leki zatwierdzone na raka okrężnicy i odbytnicy. www.cancer.gov/about-cancer/treatment/drugs/colorectal