Monoclonal Antibody Terapie dla białaczki i chłoniaka

Twój układ odpornościowy zwykle wytwarza przeciwciała w odpowiedzi na biologiczne "tagi" najeźdźców. Te znaczniki, które znajdują przeciwciała, są nazywane antygenami. Układ odpornościowy może rozpoznawać antygeny na atakujących bakteriach i antygenach we własnych komórkach - gdy na przykład stają się one zainfekowane wirusem lub rakowe. Gdy przeciwciało wiąże się z jego antygenem, może rekrutować układ odpornościowy w celu zniszczenia celu.

Przeciwciała monoklonalne lub mAb są stosowane w leczeniu wielu różnych chorób, w tym niektórych rodzajów raka. Istnieje wiele entuzjazmu odnośnie do mAb i ich potencjału do bardziej selektywnego celowania w komórki rakowe. Stosowane razem z chemioterapią niektóre mAbs wydłużały czas przeżycia.

Co oznacza monoklonalny?

Monoklonalny oznacza "tylko jeden klon", co wymaga dalszych wyjaśnień. Normalnie, kiedy twój układ odpornościowy widzi najeźdźcę, rozwinie on różnorodne przeciwciała - wszystkie różne rodzaje, które będą atakować wszystkie zakamarki na powierzchni nawiedzającego. Te przeciwciała są przeciwciałami poliklonalnymi, co oznacza, że ​​kilka różnych "klonów" lub rodzin komórek odpornościowych łączy wysiłki, aby stworzyć całe portfolio przeciwciał do ataku na najeźdźcę.

Naukowcy stali się coraz bardziej precyzyjni w walce z rakiem i celowaniem kilka różnych zakamarki, zakamarki i metki na komórkach rakowych mogą brzmieć dobrze, ale niekoniecznie są praktyczne. Na przykład, jeśli jeden z celów w komórce nowotworowej okazuje się obecny w obfitości również na wszystkich normalnych, zdrowych komórkach?

Przeciwciała monoklonalne są zatem sztucznymi przeciwciałami wytworzonymi w laboratorium przez naukowców - przeciwciała zaprojektowane w celu osiągnięcia celu pojedynczy, konkretny znany antygen będący przedmiotem zainteresowania - często białko na powierzchni komórek nowotworowych.

Przykłady terapii mAb w przypadku nowotworów krwi obejmują Rituxan (rytuksymab) i Gazyva (obinutuzumab), oba ukierunkowane na antygen CD20. CD20 jest jednym z wielu różnych celów na powierzchni komórek B lub limfocytów B, które dają początek wielu chłoniakom.

Jak działają przeciwciała monoklonalne?

Mab mogą działać jako sygnały ostrzegawcze lub sygnały ostrzegające o ataku układu odpornościowego:

• Nagi lub nieskoniugowany mAbs przyłączać się do antygenów w komórce rakowej, działając jako sygnał dla układu immunologicznego organizmu do poszukiwania i niszczenia.
• Rytuksymab i obinutuzumab są przykładami tego typu mAb. Wykorzystują twój układ odpornościowy do zabijania komórek rakowych. Zmniejszają również liczbę zdrowych komórek B, które mają znacznik CD20, ale zdrowe komórki B można uzupełnić.

Mab mogą również zostać zaprojektowane w celu dostarczenia toksycznej ładowności, gdy znajdą swój cel:

• Skoniugowane mAb wiążą się z celami tak jak nagie mAb, ale dostarczają leki, toksyny lub promieniowanie bezpośrednio do komórki rakowej.
• Przykładem sprzężonego mAB jest Zevalin (ibritumomab tiuksetan). Zevalin jest ukierunkowanym na CD20 radioterapeutycznym mAb dla nawrotowego lub opornego na leczenie chłoniaka nieziarniczego o niskim stopniu złośliwości chłoniaka grudkowego (NHL). Stosuje się go również w przypadku wcześniej nieleczonego folikularnego NHL z częściową lub pełną odpowiedzią na chemioterapię pierwszego rzutu.

W jaki sposób podaje się przeciwciała monoklonalne?

Przeciwciała monoklonalne podaje się dożylnie, przez żyłę, w szpitalu lub w klinice. Wcześniej można podać inne leki w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia reakcji i działań niepożądanych.

Co ważne, gdy stosuje się je w leczeniu białaczki lub chłoniaka, często podaje się przeciwciała monoklonalne w połączeniu z tradycyjna chemioterapia. Liczba zaplanowanych czasów lub cykli podawania mAb w trakcie leczenia zależy od wielu różnych czynników, w tym od niektórych czynników, które mogą być specyficzne dla Ciebie i Twojej choroby.

Skutki uboczne przeciwciał monoklonalnych

Podczas gdy działania niepożądane terapii mAb nie są takie same jak w przypadku chemioterapii, występują. Niektóre działania niepożądane mogą być podobne do reakcji typu alergicznego. Działania niepożądane mogą zależeć od konkretnego podanego mAb, indywidualnego pacjenta i jego wcześniejszych stanów zdrowotnych, rodzaju nowotworu i wielu innych czynników. Niektóre często występujące działania niepożądane związane z mAb to:

• Gorączki, dreszcze, objawy grypopodobne
• Osłabienie mięśni lub ból
• Bóle głowy
• Nudności, wymioty i biegunka
• Reakcje alergiczne, takie jak wysypki lub pokrzywka
• Niska liczba krwinek, szczególnie tych mAb, które są sprzężone z promieniowaniem
• Problemy z sercem, niskie ciśnienie krwi

Zaktualizowany przez Toma Iarocciego, MD.