Alopecia Areata Hair Loss Condition

Łysienie plackowate jest stanem utraty włosów, charakteryzującym się szybkim początkiem wypadania włosów w ostro określonym obszarze. Może to mieć wpływ na każdą nawierzchnię włosową, ale najbardziej zauważalną powierzchnią jest skóra głowy.

Przyczyna łysienia plackowatego nie jest całkowicie znana. W niektórych przypadkach wiąże się z innymi chorobami, ale w większości przypadków tak nie jest. Trwają badania mające na celu określenie najlepszego leczenia tej niekiedy uderzającej choroby.

Przyczyny

Istnieje kilka różnych hipotez dotyczących przyczyn łysienia plackowatego. Czynniki genetyczne wydają się odgrywać ważną rolę, ponieważ u osób dotkniętych tą chorobą występuje częstsza rodzinna historia łysienia plackowatego.

Wydaje się, że Alopecia areata ma również czynnik autoimmunologiczny powodujący, że pacjent rozwija przeciwciała przeciwko różnym strukturom mieszków włosowych. Niektóre substancje chemiczne, które są częścią układu odpornościowego zwane cytokinami, mogą odgrywać rolę w łysieniu plackowatym poprzez hamowanie wzrostu mieszka włosowego. Niektóre badania pokazują, że stres emocjonalny może również powodować łysienie plackowate.

Utrata włosów występuje, ponieważ mieszki włosowe w dyskretnym obszarze wszystkie wchodzą w stadium wzrostu włosów telagen lub późnego katagenu. W stadium katagenowym mieszek włosowy przestaje rosnąć i na poziomie telogenu wypada. Zwykle włosy przechodzą przez te etapy losowo, a rosnące włosy w pozostałych częściach głowy przewyższają włosy, które wypadają.

W przypadku łysienia plackowatego, coś powoduje, że wszystkie włosy w określonym obszarze w tym samym czasie wchodzą w stadium telogenowe lub katagenowe.

Objawy

Charakterystyczny płat łysienia plackowatego jest zazwyczaj okrągły lub owalny i jest całkowicie łysy i gładki.

Włosy "wykrzyknikowe" mogą być widoczne na marginesie plastra. Są to złamane, krótkie włosy, które zwężają się u podstawy. Lekkie pociągnięcie tych włosów powoduje ich wypadnięcie.

U niektórych osób może wystąpić lekkie pieczenie lub mrowienie w obszarze wypadania włosów.

Inne warunki utraty włosów, które mogą być mylone z Alopecia Areata

Inne choroby, które można pomylić z łysieniem plackowatym obejmują:

• Telogen effluvium: uogólniona utrata włosów spowodowana ciążą, niektórymi lekami, wysoką gorączką lub stresem.
• Łysienie androgenowe: znany również jako łysienie typu męskiego.
• Trichotillomania: ręcznie wyciągając włosy spowodowane przez zaburzenie psychiczne.
• Kiła wtórna: powodując "łysienie" na wzór łysiny na całej skórze głowy.

Rokowanie

Postęp łysienia plackowatego jest nieprzewidywalny. Niektórzy ludzie tracą włosy tylko w małej łatce. Inne mogą mieć szersze zaangażowanie. Łysienie całkowite to utrata 100% włosów na głowie. Alopecia universalis to utrata 100% włosów na ciele. Te dwa ostatnie warunki są rzadkie. U większości pacjentów włosy odrastają całkowicie w ciągu 1 roku bez żadnego leczenia.

Leczenie

Istnieje kilka różnych metod leczenia łysienia plackowatego.

Obserwacja

Najczęstszym sposobem działania jest prosta obserwacja. Jeśli płat łysienia jest niewielki, rozsądne jest, aby go obserwować i pozwolić włosom odrosnąć samodzielnie. Inną opcją jest zastosowanie silnego miejscowo steroidu, takiego jak Diprolene lub Temovate do plastra. Odrastanie włosów może zająć kilka miesięcy przy użyciu tej metody.

Wstrzykiwanie steroidowe

Inną popularną opcją terapeutyczną jest wstrzyknięcie steroidu, takiego jak Celestone, w zaaplikowaną skórę głowy. Początkowy odrastanie włosów można zaobserwować od 4 do 8 tygodni, a leczenie powtarzane jest co 4 do 6 tygodni. Głównym efektem ubocznym stosowania jakichkolwiek sterydów jest przerzedzenie skóry.

Minoksydyl

Minoksydyl został użyty w celu pobudzenia wzrostu włosów i wykazał, że jest on akceptowalny kosmetycznie w 30% przypadków. Minoksydyl nie zatrzymuje procesu chorobowego, więc zatrzymanie aplikacji po tym, jak włosy zaczęły odrastać, może spowodować ponowne wypadnięcie włosów.

Kontakt Dermatitis

Inny rodzaj leczenia ma na celu wywołanie kontaktowego zapalenia skóry lub podrażnienia w miejscu pozornie stymulującym wzrost włosów. Najczęściej stosowanym środkiem drażniącym jest anthralin. Niektóre badania sugerują, że stosowanie minoksydylu i antraliny w połączeniu może być bardziej skuteczne.

Fotochemioterapia

Wreszcie, jako środek, gdy "wszystko inne zawiedzie", PUVA może być stosowany jako leczenie. PUVA jest również znana jako fotochemioterapia. Polega na zażyciu leku o nazwie psoralens (P) około 2 godziny przed zmierzoną ekspozycją na ultrafioletowe światło długofalowe (UVA).

To leczenie jest najczęściej stosowane w ciężkich przypadkach łuszczycy. Rozpoczęcie odrastania włosów może zająć 40-80 zabiegów i całkowite odrastanie do 1 do 2 lat.