Ryzyko HIV u mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami (MSM)

Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami (MSM) to termin, w którym kategoryzuje się mężczyźni, którzy angażują się w aktywność seksualną z innymi mężczyznami, niezależnie od tego, jak się identyfikują. Termin ten został stworzony w latach dziewięćdziesiątych przez epidemiologów jako narzędzie nadzoru, aby lepiej określić drogę przenoszenia wirusa HIV i rozprzestrzeniania się choroby poprzez aktywność seksualną mężczyzn i mężczyzn.

Wcześniej badacze byli ograniczani przez analizy oparte na tożsamościach - w których mężczyźni, którzy określali "gejów" lub "biseksualistów", niekoniecznie byli aktywni seksualnie, podczas gdy ci, którzy określili się jako "heteroseksualni", mogą być aktywni seksualnie z innymi mężczyznami.

MSM zamiast tego koncentruje się na zachowaniu, a nie na samoidentyfikacji kulturowej lub społecznej, zapewniając w ten sposób jaśniejszy obraz wskaźników zakażeń wirusem HIV. To z kolei pozwala lepiej zrozumieć konsekwencje profilaktyki HIV, w tym narzędzia zapobiegawcze, z których mogą korzystać populacje.

Badania różnią się w zależności od społeczności i kultury, ale badania przeprowadzone przez nowojorski Departament Zdrowia i Higieny Psychicznej ujawniły, że spośród 4200 mężczyzn rozmawianych przez telefon:

• Prawie co dziesiąty, który określił, że jest hetero, uprawiał seks wyłącznie z innymi mężczyznami.
• 70 procent mężczyzn identyfikujących się w sposób bezpośredni, którzy w tym samym lub w pewnym czasie zaangażowali się w aktywność seksualną mężczyzn i mężczyzn, również zgłosili, że są małżeństwem.
• 10 procent zamężnych mężczyzn, którzy określili się jako heteroseksualni, zgłosiło zachowania homoseksualne w ciągu ostatnich 12 miesięcy

Statystyka HIV wśród MSM w USA

Podczas gdy MSM reprezentuje tylko dwa procent populacji USA, jako populacja stanowią 55 procent wszystkich zakażeń wirusem HIV.

Według Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC), jeśli obecny trend utrzymuje się, aż jeden na sześć MSM zostanie zainfekowany wirusem HIV w ciągu całego życia. Perspektywy wydają się jeszcze bardziej ponure dla African American MSM, z obecną projekcją sugerującą zaskakujące 50% dożywotnie ryzyko nabycia HIV.

W ramach nadzoru w 2014 r. CDC odnotowało ponadto istotne różnice w zakażeń wirusem HIV wśród MSM:

• MSM reprezentował 67 procent wszystkich nowych diagnoz u HIV i 83 procent nowych rozpoznań u mężczyzn w wieku 13 lat i więcej.
• Młody MSM w wieku od 13 do 24 lat jest najbardziej zagrożony, co stanowi 92 procent wszystkich nowych zakażeń wśród mężczyzn.
• Wskaźniki HIV wśród Latynosów / Latynosów budzą coraz większy niepokój. Podczas gdy nowe diagnozy dotyczące HIV wśród białych i afrykańsko-amerykańskich MSM były względnie stabilne (odpowiednio o sześć procent i dwa procent, od 2010 r.), Wskaźniki wśród MSM z Latynosami / Latynosami wzrosły o 13 procent.
• Obecnie szacuje się, że w USA jest 68 000 HIV-dodatnich MSM, z czego 15% pozostaje niezdiagnozowanych.
• Wśród osób, u których zdiagnozowano HIV, tylko 57 procent pozostaje związanych z opieką o specyficznym HIV przez ponad rok po postawieniu diagnozy, podczas gdy tylko 58 procent w przypadku terapii HIV było w stanie utrzymać niewykrywalne obciążenie wirusem świadczące o sukcesie leczenia.

Statystyki te w pewnym stopniu pokrywają się z epidemią HIV w innych częściach świata. Podczas gdy zapadalność na HIV (liczba zakażeń występujących w danym okresie) może być wyższa w niektórych krajach, rozpowszechnienie HIV (część dotkniętej populacji) jest prawie powszechnie wyższa wśród MSM.

Badania epidemiologiczne sugerują, że częstość występowania HIV wśród MSM jest od trzech do sześciu razy większa na Bliskim Wschodzie, w Europie, Azji Wschodniej i Środkowej oraz w regionie Oceanu i od 15 do 25 razy w Afryce Subsaharyjskiej, w Ameryce Środkowej, Ameryka Południowa oraz Azja Południowa i Południowo-Wschodnia.

Jak badania epidemiologiczne informują o zapobieganiu HIV w MSM

Celem badań epidemiologicznych jest zapewnienie obiektywnego spojrzenia na to, jak choroba jest przenoszona, a nie kto był "odpowiedzialny" za transmisję. W związku z tym pozwala nam wdrażać strategie zapobiegania bez osądu i (najlepiej) bez wpływów politycznych i moralnych.

Jednym z takich przykładów jest zastosowanie profilaktyki przedekspozycyjnej HIV (PrEP) w MSM. Strategia, w której codzienne stosowanie produktu Truvada (tenofowir + emtrycytabina) może zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia się HIV o 90 procent lub więcej, była szeroko badana w MSM, aby zobaczyć, gdzie byłaby najbardziej skuteczna. Jako taki, PrEP nie jest zalecany dla wszystkich MSM, ale raczej dla tych, którzy są najbardziej zagrożeni infekcją.

Czemu? Jako strategia, PrEP wymaga codziennego dawkowania, którego wielu mężczyzn nie jest w stanie utrzymać. W związku z tym naukowcy obawiają się, że lekooporność może rozwijać się niepotrzebnie w MSM, którzy mogą już mieć inne środki do ochrony. To, wraz z kosztem leczenia i możliwymi efektami ubocznymi, ustanowiło PrEP jako istotne narzędzie dla grup, które mniej prawdopodobnie mają inne sposoby samoobrony.

Należą do nich homoseksualne lub biseksualne MSM, które mogą być stygmatyzowane w swoich społecznościach i obawiają się ujawnienia swojej orientacji seksualnej. Może również obejmować młodsze MSM (ponieważ ogólnie rzecz biorąc, młodzież może używać prezerwatyw) i nielegalnych użytkowników narkotyków, którzy są z natury podatni na infekcje.

Badania PREP nad MSM o wysokim ryzyku przyjęły bardziej "rzeczywiste" podejście, oceniając, jak gejowscy i biseksualni mężczyźni zachowują się, a nie próbują jedynie zmienić swoje zachowanie. W ten sposób narzędzia zapobiegawcze, takie jak PrEP, są bardziej zrównoważone. To z kolei zapewnia, że ​​wysiłki prewencyjne są umieszczane dokładnie tam, gdzie przyniosą największe korzyści.