Jak rozpoznać i leczyć ból przebijający (BTP)

Ból przebijający (BTP) to ból występujący pomiędzy regularnie planowanymi dawkami leków przeciwbólowych. To niepokojący objaw wymagający szybkiego leczenia.

Większość pacjentów z przewlekłym bólem, w tym z opieką paliatywną i hospicjami, otrzymuje leki do stosowania w razie potrzeby w leczeniu bólu przebijającego. Leki na BTP są zazwyczaj szybko działające ze stosunkowo krótkim czasem działania (zwykle zapewniają ulgę na dwie do czterech godzin).

Niestety, badania wykazały, że chociaż ból przebijający jest powszechny u pacjentów z zaawansowaną chorobą w domu, leki łagodzące nie zawsze są przepisywane, a pacjenci cierpiący na ból nie zawsze używają tak dużo leków, aby leczyć ich ból, jak jest to dozwolone.

Kiedy pojawia się BTP?

Pacjenci doświadczający przewlekłego bólu najczęściej przepisują dawki leków opioidowych na dobę (ATC). Ból przebijający pojawia się pomiędzy tymi dawkami leku i często powoduje u pacjenta ogromny niepokój. Ważne jest, aby być w stanie rozpoznać BTP i zachować dokładny zapis tego, aby Twój pracownik służby zdrowia lub ten, którego kochasz, mógł go odpowiednio potraktować.

Ból przebijający ma trzy podstawowe kategorie: ból związany z incydentem, ból spontaniczny i niepowodzenie leczenia zakończeniem dawki. Ważne jest, aby Twój dostawca opieki zdrowotnej rozpoznał, jakiego typu BTP doświadczasz, ponieważ leczenie każdego z nich może być zupełnie inne.

Leczenie bólu incydentu

Ból incydentalny to ból, który można przewidzieć i który występuje przy określonych czynnościach. Przykładem tego jest pacjent, który odczuwa ból za każdym razem, gdy jest odwracany z boku na bok w celu osobistej opieki.

Ból incydentów często jest traktowany proaktywnie. Ponieważ ból jest przewidywalny, pacjenci z bólem incydentów mogą być wstępnie leczeni szybkim, krótkotrwałym lekiem przeciwbólowym przed czynnościami powodującymi ból.

Dawka może być dostosowana w zależności od poziomu i czasu trwania aktywności, która może powodować ból.

Leczenie spontanicznego bólu

Ból spontaniczny jest nieprzewidywalny i nie wiąże się z żadną określoną aktywnością. Ze względu na swoją nieprzewidywalność często trudniej jest ją leczyć.

Ból spontaniczny najczęściej leczony jest szybko działającym, krótkotrwałym lekiem przeciwbólowym podawanym natychmiast po pojawieniu się bólu. Leki wspomagające można również próbować oferować lepszą kontrolę bólu. Leki wspomagające obejmują leki przeciwdepresyjne, przeciwwymiotne i inne leki, które poprawiają leczenie bólu u niektórych pacjentów.

Leczenie niepowodzenia podania leku na zakończenie dawki

Tak właśnie brzmi: ból, który pojawia się pod koniec okresu, w którym dawka leku ma być skuteczna. Na przykład u pacjenta, który przyjmuje morfinę o przedłużonym uwalnianiu co 12 godzin, ból występujący pomiędzy ósmą a dziesiątą godziną uważa się za zakończenie dawki.

Leczenie niepowodzenia końca dawki może obejmować skrócenie odstępu między dawkami lub zwiększenie dawki leku. Na przykład, pacjent odczuwający ból po ośmiu godzinach podczas stosowania leku, który ma przynieść ulgę na 12 godzin, może mieć przerwę między dawkami zmniejszoną do co osiem godzin lub jej dawka może być zwiększona o 25 procent do 50 procent.

We wszystkich przypadkach powszechnym lekiem często stosowanym w zakładzie hospitalizacyjnym w leczeniu BTP jest roztwór doustnej morfiny (OMS). OMS jest skoncentrowaną ciekłą formą morfiny, która zaczyna działać szybko i generalnie zapewnia ulgę na dwie do czterech godzin.

Prowadzenie rejestru bólu przebijającego

Najlepszym sposobem, aby upewnić się, że ból przebijający jest odpowiednio leczony, jest prowadzenie dokładnego i dokładnego dziennika leków.Prowadzenie dokładnej rejestracji poziomów bólu, leków stosowanych w leczeniu oraz odpowiedzi na leki pomoże dostawcy opieki zdrowotnej określić najlepsze leczenie. Twój dziennik leków może wyglądać podobnie do poniższego.

Przykładowy dziennik leków przeciwbólowych

Data / godzina / poziom bólu	8 grudnia, 9: 00a, ból 5/10	8 grudnia, 5: 00p, ból 6/10	11 grudnia, 11: 00a, ból 4/10	12 grudnia, 2: 00a, ból 6/10
Lek / dawka / odpowiedź	morfina 5 mg, ból nie związany, kolejne 5 mg podane z ulgą	morfina 10 mg, ulgę w bólu	morfina 10 mg, ulgę w bólu	morfina 10 mg, ulgę w bólu

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Ferrell, BR i Coyle, N; Podręcznik pielęgniarstwa paliatywnego, Oxford University Press, 2006.
• Ferrell BR, McGuire DB i Yarbro CH; Cancer Pain Management, Jones and Bartlett Publishers, 1995.
• Mercadante, C, et. glin.; Przełomowy ból u zaawansowanych pacjentów z nowotworem w domu: badanie podłużne, Journal of Pain and Symptom Management, tom 38, wydanie 4, strony 554-560 (październik 2009).