9 Częste wysypki z pęcherzami

Pęcherze lub pęcherzyki mogą rozwinąć się jako cecha wielu typowych wysypek. Pęcherzyki pojawiają się, gdy płyn uwięziony jest pod górną warstwą skóry, znaną jako naskórek.

Gdy wysypka pojawia się w tym samym miejscu, co wiele pęcherzy, nazywa się ją wysypką pęcherzykową. W niektórych przypadkach pęcherze mogą się konsolidować w większe pojedyncze pęcherzyki. Kiedy pękają, płyny zwykle krystalizują i pozostawiają resztkową skorupę.

Oto dziewięć przykładów częstych wysypek, które charakteryzują się pęcherzykami:

Ospa wietrzna

Ospa wietrzna to swędząca wysypka wywoływana przez wirus ospy wietrznej. Od czasu wprowadzenia szczepionki przeciwko ospie wietrznej dwie dekady temu, choroba ta nie była obserwowana tak często, jak dawniej.

Klasyczna wysypka ospy wietrznej wygląda raczej jak kropla rosy. Osoba zwykle będzie miała od 100 do 300 z nich umiejscowionych na skórze lub błonach śluzowych gardła, oczu, odbytu lub genitaliów.

Wysypka rozwinie się w dowolnym miejscu od 10 do 21 dni po ekspozycji na wirusa i od jednego do dwóch dni po wystąpieniu pierwszych objawów (gorączka, ból głowy, zmęczenie, utrata apetytu).

W ciągu następnych ośmiu do dwunastu godzin pęcherze wypełnione płynem staną się bardziej mętne i pękną, pozostawiając żółtawą skorupę. Nowe plamy pęcherzy mogą czasem rozwinąć się tam, gdzie stare się wyleczyły i mogą nawet pozostawić trwałą bliznę (znaną jako pockmark).

Wirus można łatwo rozprzestrzeniać poprzez kaszel, kichanie lub kontakt z pękniętymi pęcherzami. Każdy, kto był narażony na ospę wietrzną, nawet jeśli zostały zaszczepione, jest zagrożony rozwojem półpaśca w późniejszym życiu.

Półpasiec

Półpasiec (herpes zoster) to bolesna wysypka wywołana reaktywacją tego samego wirusa, który powoduje ospę wietrzną. Początkowe objawy mogą obejmować pieczenie, swędzenie lub uczucie bólu po jednej stronie ciała. Znużenie jest również powszechne.

Ponieważ wirus jest wbudowany w komórki nerwowe, reaktywacja rozwija się wzdłuż łańcucha nerwowego zwanego dermatomem. Dermatomy są odpowiedzialne za obsługę określonego obszaru skóry po jednej lub drugiej stronie ciała.

Kiedy pęcherze zaczną pękać wzdłuż zespołu nerwów, pojawi się uporczywy i często rozdzierający ból. Podczas gdy pęcherze zagoją się w ciągu siedmiu do dziesięciu dni, ból (znany jako neuralgia poopryszczkowa) może trwać tygodniami, miesiącami, a nawet latami.

Płyn w blistrach może przenosić wirusa na innych, którzy nie mieli ospy wietrznej lub nie otrzymali szczepionki ospy wietrznej lub gontów. Leki przeciwwirusowe mogą znacznie zmniejszyć czas trwania lub nasilenie ogniska półpaśca

Trujący bluszcz, trujący dąb lub trucizna Sumac

Zapalenie skóry wywołane jest przez kontakt z oleistą substancją chemiczną występującą w niektórych roślinach, w tym trującym bluszczu, trującym dębie i trującym sumaku.

Swędząca i pęcherzowa wysypka rozwinie się na obszarach skóry narażonych na działanie olejków. Podczas gdy płyn z pęcherzy nie może powodować wysypki w innych, kontakt z toksycznymi olejami na skórze lub odzieży może.

Zapalenie skóry wywołane przez Rhus i inne formy alergicznego kontaktowego zapalenia skóry są powszechnie leczone miejscowo steroidami. Wysypka wyleczy się sama w ciągu około trzech tygodni, zwykle bez blizn. Bez recepty balsamy calamine mogą pomóc w łagodzeniu objawów.

Opryszczka narządów płciowych

Opryszczka narządów płciowych jest najczęściej powodowana przez rodzaj wirusa znanego jako herpes simplex virus 2 (HSV-2).

Objawy zwykle zaczynają się od mrowienia lub pieczenia. Wkrótce potem bąble opryszczki zaczną się rozwijać i wybuchną w bolesnych wrzodach. Ponieważ pęcherze są często ukryte u kobiet, opryszczka narządów płciowych może czasami być błędnie zdiagnozowana jako infekcja pęcherza lub drożdży.

Płyn w pęcherzykach może przenosić wirusa na innych podczas seksu lub kontaktu intymnego. Podczas gdy leki przeciwwirusowe mogą skracać czas trwania epidemii, nie ma takich, które mogłyby pozbyć się ciała HSV-2.

Zimne wrzody

Opryszczka, znana również jako opryszczka na gorączkę lub opryszczka jamy ustnej, jest najczęściej powodowana przez wirus opryszczki 1 (HSV-1).

Po ekspozycji na HSV-1 wirus pozostanie w ciele na zawsze i od czasu do czasu ponownie się uaktywni, powodując powstanie jednej lub kilku wysypek. Wyzwalacze dla tych ognisk obejmują wszystko od stresu i menstruacji do nadmiernego wystawienia na słońce i gorączki.

Zimny ​​ból może być bolesny i może trwać od siedmiu do 14 dni, aby go wyleczyć. Płyn w blistrach może przenosić wirusa na innych poprzez całowanie, seks oralny lub dzielenie się filiżankami, naczyniami lub przedmiotami osobistej opieki.

Przeciwwirusowe może pomóc złagodzić objawy i zmniejszyć czas trwania i / lub nasilenie ogniska. Leki miejscowe są również dostępne.

Wyprysk dyshidrotyczny

Wyprysk dyshidrotyczny, znany również jako pompholyx, to swędząca wysypka, która rozwija się przede wszystkim na dłoniach i stopach. Nie jest zakaźny i często występuje u osób z atopowym zapaleniem skóry.

Chociaż przyczyna jest jeszcze nieznana, uważa się, że jest ona związana ze słabą funkcją immunologiczną. Wysypka pęcherzykowa ma wygląd podobny do budyń przypominających tapioki i może trwać do trzech tygodni, aby goić (często pozostawiając czerwone, suche i pęknięte łuski).

Wiadomo, że duże, bolesne pęcherze rozwijają się, utrudniając chodzenie, jeśli pojawiają się na stopach. Wysypkę najczęściej leczono miejscowo steroidami.

Świerzb

Świerzbowca to wysypka wywoływana przez maleńki roztocz, który kryje się pod skórą. Czerwona, wyboista wysypka często rozwija się w małe, wypełnione płynem pęcherze. Wysypka świerzbowca jest najczęściej widoczna na nadgarstkach, między palcami, pod pachą i wokół talii.

Możesz przenosić świerzb przez kontakt ze skórą (chociaż zwykle wymaga to więcej niż szybkiego uścisku lub uścisku ręki). Infestacje mogą również wystąpić w wyniku skażonej odzieży i pościeli.

Świerzb powszechnie leczy się płynami przeciwpasożytniczymi, które zabijają zarówno roztocza, jak i ich jaja. Dostępne są również leki doustne.

Liszajec

Liszajec to powszechna infekcja bakteryjna atakująca górne warstwy skóry wywołane przez Paciorkowiec lub Staphylococcus bakteria.

Najczęstszy typ występuje na twarzy lub kończynach i charakteryzuje się ranami, które szybko przekształcają się w pęcherzyki. Gdy pęcherze pękną, pozostawiają za sobą charakterystyczną miodową skórkę.

Istnieje mniej powszechna postać liszajeca, która powoduje duże pęcherze, znane jako pęcherze, głównie u noworodków i młodszych dzieci.

Leczenie zazwyczaj obejmuje stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania. Liszajec może być również spowodowany przez MRSA, szczep Staphylococcus jest odporny na standardowe antybiotyki i może wymagać bardziej agresywnego, wielolekowego podejścia.

Reakcja z reakcją zapalenia skóry (Id)

Reakcja zapalna skóry (Id) to swędząca wysypka z małymi, wypełnionymi płynem pęcherzami, które rozwijają się w odpowiedzi na pierwotną infekcję, zwykle grzybiczą. Najczęściej występuje na bokach palców, ale można go również znaleźć na klatce piersiowej lub ramionach.

Noga sportowca, grzybica lub świąd jock to tylko niektóre z infekcji związanych z reakcją Id. Leczenie podstawowej infekcji zazwyczaj rozwiązuje wysypkę.