Z czego są wykonane płyny do ciała?

Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że skład naszych płynów ustrojowych jest dość złożony. W odniesieniu do płynów ustrojowych Formularz podąża za funkcją. Nasz organizm syntetyzuje te płyny, aby zaspokoić nasze fizyczne, emocjonalne i metaboliczne potrzeby. Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się bliżej temu, co składa się na następujące płyny ustrojowe: pot, płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF), krew, ślina, łzy, mocz, nasienie i mleko matki.

Pocić się

Pocenie się jest środkiem termoregulacji - sposobem, w jaki się ochładzamy. Pot wyparowuje z powierzchni naszej skóry i chłodzi nasze ciała.

Dlaczego się nie pocisz? Dlaczego pocisz się za dużo? Istnieje zmienność w tym, ile ludzie się pocą. Niektórzy poci mniej, a niektórzy poci bardziej. Czynniki, które mogą wpływać na ilość potu, to: genetyka, płeć, środowisko i poziom sprawności.

Oto kilka ogólnych faktów dotyczących pocenia się:

• Mężczyźni bardziej się pocą niż kobiety.
• Ludzie, którzy są poza postacią, pocą się obficie niż ludzie, którzy mają wyższy poziom sprawności.
• Stan nawodnienia może wpływać na ilość wytwarzanego potu.
• Ciężsi ludzie pocą się bardziej niż lżejsi ludzie, ponieważ mają większą masę ciała do ochłodzenia.

Nadpotliwość to choroba, w której dana osoba może nadmiernie się pocić, nawet podczas odpoczynku lub gdy jest zimna. Nadpotliwość może być wtórna do innych stanów, takich jak nadczynność tarczycy, choroba serca, rak i zespół rakowiaka. Nadpotliwość jest niewygodną i czasami zawstydzającą chorobą. Jeśli podejrzewasz, że masz nadmierną potliwość, skontaktuj się ze swoim lekarzem. Dostępne są opcje leczenia, takie jak antyperspiranty, leki, Botox i zabiegi chirurgiczne w celu usunięcia nadmiaru gruczołów potowych.

Skład potu zależy od wielu czynników, w tym przyjmowania płynów, temperatury otoczenia, wilgotności i aktywności hormonalnej, a także od rodzaju gruczołu potowego (ekryniny lub apokrynny). Ogólnie rzecz biorąc, pot zawiera:

• woda
• Chlorek sodu (sól)
• Mocznik (produkt odpadowy)
• Albumina (białko)
• Elektrolity (sód, potas, magnez i wapń)

Pot wyprodukowany przez eccrine gruczoły, które są bardziej powierzchowne, mają delikatny zapach. Jednak pot produkowany przez głębsze i większe apokryn gruczoły potowe znajdujące się pod pachą (pacha) i pachwina są bardziej aromatyczne, ponieważ zawierają materiał organiczny pochodzący z rozkładu bakterii. Sole w pocie nadają mu słonawy smak. Wartość pH potu mieści się w zakresie od 4,5 do 7,5.

Co ciekawe, badania sugerują, że dieta może również wpływać na skład potu. Ludzie, którzy spożywają więcej sodu, mają wyższe stężenie sodu w pocie. Odwrotnie, ludzie, którzy spożywają mniej sodu, produkują pot, który zawiera mniej sodu.

Płyn mózgowo-rdzeniowy

Płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF), który kąpie mózg i rdzeń kręgowy, jest klarownym i bezbarwnym płynem, który ma wiele funkcji. Po pierwsze, dostarcza składniki odżywcze do mózgu i rdzenia kręgowego. Po drugie, eliminuje produkty przemiany materii z centralnego układu nerwowego. Po trzecie, chroni i chroni centralny układ nerwowy.

CSF jest wytwarzany przez splot naczyniówkowy. Splot naczyniówkowy jest siecią komórek zlokalizowanych w komorach mózgowych i jest bogaty w naczynia krwionośne. Niewielka ilość CSF pochodzi z bariery krew-mózg. CSF składa się z kilku witamin, jonów (tj. Soli) i białek, w tym:

• Sód
• Chlorek
• Dwuwęglan
• Potas (mniejsze ilości)
• Wapń (mniejsze ilości)
• Magnez (mniejsze ilości)
• Kwas askorbinowy (witamina)
• Kwas foliowy (witamina)
• Monofosforany tiaminy i pirydoksalu (witaminy)
• Leptyna (białko z krwi)
• Transtyretyna (białko wytwarzane przez splot naczyniówkowy)
• Insulinopodobny czynnik wzrostu lub IGF (wytwarzany przez splot naczyniówkowy)
• Czynnik neutrofilowy pochodzenia mózgowego lub BDNF (wytwarzany przez splot naczyniówkowy)

Krew

Krew jest płynem, który krąży w sercu i naczyniach krwionośnych (pomyśl arterie i żyły). Niesie odżywianie i tlen w całym ciele. Składa się ona z:

• Osocze: bladożółta ciecz, która tworzy płynną fazę krwi
• Leukocyty: białe krwinki z funkcjami immunologicznymi
• Erytrocyty: czerwone krwinki
• Płytki krwi: komórki bez jądra komórkowego, które biorą udział w krzepnięciu

Białe krwinki, czerwone krwinki i erytrocyty pochodzą ze szpiku kostnego.

Osocze jest w dużej części wykonane z wody. Całkowita woda w organizmie podzielona jest na trzy przedziały płynów: (1) osocze; 2) pozanaczyniowy płyn śródmiąższowy lub limfa; i (3) płyn wewnątrzkomórkowy (płyn wewnątrz komórek).

Osocze składa się również z (1) jonów lub soli (głównie sodu, chlorków i wodorowęglanów); (2) kwasy organiczne; i (3) białka. Co ciekawe, skład jonowy plazmy jest podobny do płynów śródmiąższowych, takich jak limfa, przy czym osocze ma nieco wyższą zawartość białka niż limfa.

Ślina i inne wydzieliny śluzówkowe

Ślina jest w rzeczywistości rodzajem śluzu. Śluz jest śluzem pokrywającym błony śluzowe i składa się z wydzielin gruczołowych, soli nieorganicznych, leukocytów i zlizowanych komórek skóry (złuszczonych).

Ślina jest klarowna, zasadowa i nieco lepka. Jest wydzielany przez ślinianki przyuszne, podjęzykowe, podszczytowe i podjęzykowe, a także kilka mniejszych gruczołów śluzowych. A-amylaza enzymu ślinowego przyczynia się do trawienia pokarmu. Ponadto ślina nawilża i zmiękcza żywność.

Oprócz α-amylazy, która rozkłada skrobię w maltozy cukrowej, ślina zawiera również globulinę, albuminy surowicy, mucyn, leukoktyty, tiocynatian potasu i resztki nabłonka. Dodatkowo, w zależności od ekspozycji, toksyny można również znaleźć w ślinie.

Skład śliny i innych rodzajów wydzieliny śluzówkowej jest różny w zależności od wymagań specyficznych miejsc anatomicznych, które moczą lub zwilżą. Niektóre funkcje, które te płyny pomagają w wykonaniu, obejmują:

• Odżywianie
• Wydalanie odpadów
• Wymiana gazowa
• Ochrona przed obciążeniami chemicznymi i mechanicznymi
• Ochrona przed drobnoustrojami (bakterie)

Ślina i inne wydzieliny śluzówki mają większość tych samych białek. Białka te miesza się różnie w różnych wydzielinach śluzówkowych w zależności od ich zamierzonej funkcji. Jedynymi białkami specyficznymi dla śliny są histatyny i kwaśne białka bogate w prolinę (PRP).

Histatyny mają właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze. Pomagają również w tworzeniu błonki, cienkiej skóry lub filmu, które wyściełają usta. Ponadto, histatyny są białkami przeciwzapalnymi, które hamują uwalnianie histaminy przez komórki tuczne.

Kwasowe PRP w ślinie są bogate w aminokwasy, takie jak prolina, glicyna i kwas glutaminowy.Białka te mogą pomóc w homeostazie wapnia i innych minerałów w jamie ustnej. (Wapń jest głównym składnikiem zębów i kości.) Kwasowe PRP mogą również neutralizować toksyczne substancje znajdujące się w żywności. Należy zauważyć, że podstawowe PRP występują nie tylko w ślinie, ale także w wydzielinach oskrzeli i nosa i mogą oferować bardziej ogólne funkcje ochronne.

Proteiny bardziej ogólnie występujące we wszystkich wydzielinach śluzówkowych przyczyniają się do funkcji wspólnych dla wszystkich powierzchni błony śluzowej, takich jak smarowanie. Te białka dzielą się na dwie kategorie:

Pierwsza kategoria składa się z białek wytwarzanych przez identyczne geny występujące we wszystkich gruczołach ślinowych i śluzowych: lisozym (enzym) i sIgA (przeciwciało o funkcji immunologicznej).

Druga kategoria składa się z białek, które nie są identyczne, ale mają wspólne podobieństwo genetyczne i strukturalne, takie jak mucyny, α-amylaza (enzym), kalikreiny (enzymy) i cystatyny. Mucyny nadają ślinie i innym rodzajom śluzu ich lepkość lub grubość.

W artykule z 2011 roku opublikowanym w Proteome Science Ali i współautorzy zidentyfikowali 55 różnych typów mucyn obecnych w ludzkich drogach oddechowych. Co ważne, mucyny tworzą duże (o dużej masie cząsteczkowej) glikozylowane kompleksy z innymi białkami, takimi jak sIgA i albumina. Kompleksy te chronią przed odwodnieniem, utrzymują lepkosprężystość, chronią komórki obecne na powierzchni śluzówki i oczyszczają bakterie.

Łzy

Łzy są szczególnym rodzajem śluzu. Są produkowane przez gruczoły łzowe. Łzy tworzą ochronny film, który smaruje oko i opróżnia go z kurzu i innych substancji drażniących. One również dotleniają oczy i pomagają w załamaniu światła przez rogówkę i soczewkę w drodze do siatkówki.

Łzy zawierają skomplikowaną mieszaninę soli, wody, białek, lipidów i mucyn. Istnieje 1526 różnych rodzajów białek we łzach. Co ciekawe, w porównaniu z surowicą i plazmą łzy są mniej złożone.

Jednym z ważnych białek występujących we łzach jest lizozym enzymu, który chroni oczy przed infekcją bakteryjną. Ponadto, wydzielnicza immunoglobulina A (sIgA) jest główną immunoglobuliną znajdującą się we łzach i działa w celu obrony oczu przed inwazyjnymi patogenami.

Mocz

Mocz produkowany jest przez nerki. Jest w dużej części wykonane z wody. Dodatkowo zawiera amoniak, kationy (sód, potas i tak dalej) i aniony (chlorek, wodorowęglan i tak dalej). Mocz zawiera również ślady metali ciężkich, takich jak miedź, rtęć, nikiel i cynk.

Sperma

Ludzkie nasienie jest zawiesiną nasienia w osoczu odżywczym i składa się z wydzielin z gruczołu Cowper (bulwiastego) i Littre, gruczołu prostaty, ampulli i najądrza oraz pęcherzyków nasiennych. Wydzieliny tych różnych gruczołów są niecałkowicie zmieszane w całym nasieniu.

Pierwsza porcja ejakulatu, który stanowi około pięciu procent całkowitej objętości, pochodzi z gruczołów Cowper i Littre. Druga część ejakulatu pochodzi z gruczołu krokowego i stanowi od 15 do 30 procent objętości. Następnie, blizny i najądrza wnoszą niewielki wkład do ejakulatu. Wreszcie, pęcherzyki nasienne przyczyniają się do reszty ejakulatu, a te wydzieliny stanowią większość objętości nasienia.

Prostata wnosi do nas następujące cząsteczki, białka i jony:

• Kwas cytrynowy
• Inozytol (alkohol podobny do witaminy)
• Cynk
• Wapń
• Magnez
• Kwasowa fosfataza (enzym)

Stężenie wapnia, magnezu i cynku w nasieniu jest różne u poszczególnych mężczyzn.

Pęcherzyki nasienne przyczyniają się do:

• Kwas askorbinowy
• Fruktoza
• Prostaglandyny (hormonopodobne)

Chociaż większość fruktozy w spermie, która jest cukrem wykorzystywanym jako paliwo dla plemników, pochodzi z pęcherzyków nasiennych, niewielka część fruktozy jest wydzielana przez bańkę nasieniowodów przewodowych. Najądrza przyczyniają się do nasienia L-karnityny i obojętnej alfa-glukozydazy.

Pochwa jest bardzo kwaśnym środowiskiem. Jednak nasienie ma wysoką zdolność buforowania, co pozwala mu utrzymać pH zbliżone do neutralnego i przenikać śluz szyjkowy, który również ma obojętne pH. Nie jest jasne, dlaczego nasienie ma tak wysoką zdolność buforowania. Eksperci wysuwają hipotezę, że HCO3 / CO2 (wodorowęglan / dwutlenek węgla), białko i komponenty o niskiej masie cząsteczkowej, takie jak cytrynian, nieorganiczny fosforan i pirogronian, przyczyniają się do zdolności buforowania.

Osmolarność nasienia jest dość wysoka z powodu wysokich stężeń cukrów (fruktozy) i soli jonowych (magnezu, potasu, sodu i tak dalej).

Właściwości reologiczne nasienia są dość wyraźne. Po wytrysku nasienie najpierw koaguluje w galaretowaty materiał. Czynniki krzepnięcia są wydzielane przez pęcherzyki nasienne. Ten żelatynowy materiał jest następnie przekształcany w ciecz po upłynnieniu czynników wywołujących prostatę.

Oprócz dostarczania energii dla plemników, fruktoza pomaga również tworzyć kompleksy białkowe w plemnikach. Ponadto z czasem fruktoza rozpada się w procesie zwanym fruktolizą i wytwarza kwas mlekowy. Starsze nasienie jest wyższe w kwasie mlekowym.

Objętość ejakulatu jest bardzo zmienna i zależy od tego, czy jest prezentowana po masturbacji, czy podczas stosunku. Co ciekawe, nawet użycie prezerwatywy może mieć wpływ na objętość nasienia. Niektórzy badacze szacują, że średnia objętość nasienia wynosi 3,4 ml.

Mleko matki

Mleko matki zawiera wszystkie składniki odżywcze, których potrzebuje noworodek. Jest to złożony płyn bogaty w tłuszcze, białka, węglowodany, kwasy tłuszczowe, aminokwasy, minerały, witaminy i pierwiastki śladowe. Zawiera również różne składniki bioaktywne, takie jak hormony, czynniki przeciwdrobnoustrojowe, enzymy trawienne, czynniki troficzne i modulatory wzrostu.

Słowo od DipHealth

Zrozumienie, z czego wykonane są płyny ustrojowe i symulacja tych płynów ustrojowych może mieć zastosowania terapeutyczne i diagnostyczne. Na przykład, w dziedzinie medycyny zapobiegawczej, istnieje zainteresowanie analizowaniem łez biomarkerów w celu zdiagnozowania choroby suchego oka, jaskry, retinopatii, raka, stwardnienia rozsianego i innych.