Wsparcie układu oddechowego dla przedwcześnie urodzonych dzieci w NICU

Trudności z oddychaniem są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych u wcześniaków. Na szczęście postęp techniczny umożliwił większości wcześniaków osiągnięcie pełnego zdrowia dzięki zastosowaniu systemów wspomagających oddychanie w oddziałach intensywnej terapii noworodków (NICU).

Przyczyny trudności w oddychaniu u wcześniaków

Trudności z oddychaniem rozwijają się u wcześniaków, ponieważ ich płuca nie mają szansy na osiągnięcie pełnej dojrzałości w łonie matki. W rezultacie mogą doświadczyć dowolnej liczby powikłań wynikających z niedojrzałego układu oddechowego.

Wśród najczęściej spotykanych warunków:

• Zespół niewydolności oddechowej (RDS) jest zaburzeniem spowodowanym brakiem środka powierzchniowo czynnego w płucach. Są to substancje, które umożliwiają mięśniom płuca płynne rozszerzanie się i kurczenie. Bez tego oddychanie staje się zaburzone.
• Dysplazja oskrzelowo-płucna, przewlekła choroba płuc, jest powszechnie obserwowana u osób, które w momencie urodzenia ważą mniej niż 2,2 funta (jeden kilogram). Może to być spowodowane długotrwałym stosowaniem tlenu i mechanicznego oddychania.
• Bezdech to schorzenie charakteryzujące się przedłużającymi się przerwami w oddychaniu, które prowadzą do nieprawidłowego spowolnienia rytmu serca (bradykardia). Bezdech jest zwykle spowodowany niedojrzałością w części mózgu kontrolującej mimowolne oddychanie.

W obliczu tych powszechnych chorób układu oddechowego, NICU są szkoleni i wyposażeni, aby zapewnić pomoc w oddychaniu wcześniakom, dopóki nie będą w stanie samodzielnie oddychać.

Rodzaje wsparcia oddechowego dla wcześniaków

Wiele różnych rodzajów wspomagania oddychania jest dostępnych na oddziale intensywnej terapii, w zależności od poziomu potrzebnego dziecku. Pomiędzy nimi:

• Kaniula nosowa jest jedną z najmniej inwazyjnych form wspomagania oddychania. Kaniula nosowa to cienka plastikowa rurka, która dostarcza tlen bezpośrednio do nozdrzy. Ten rodzaj układu jest wskazany u niemowląt, które mogą samodzielnie oddychać, ale potrzebują dodatkowego przepływu powietrza, aby utrzymać płuca w pozycji otwartej lub utrzymać stały poziom tlenu we krwi.
• Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP) to rodzaj wspomagania oddechowego, który wydmuchuje stały przepływ powietrza do płuc dziecka poprzez maskę lub kaniulę nosową. Głównym celem terapii CPAP jest prawidłowe napompowanie przedwczesnych płuc. Podczas gdy ciśnienie powietrza jest wyższe niż standardowa kaniula nosowa, CPAP jest stosowany tylko u niemowląt, które mogą oddychać samodzielnie
• Wentylacja mechaniczna jest stosowana u wcześniaków, które są zbyt słabe, aby samodzielnie oddychać. Respirator dostarcza mieszaninę tlenu i powietrza, które są pompowane przez rurkę do tchawicy, a następnie wyciągane, odzwierciedlając naturalny wzór oddychania. W przypadku większości wentylatorów mechanicznych dzieci mogą nadal oddychać samodzielnie.

Aby zapobiec RDS, lekarze zwykle dostarczają kobietom przedwczesnego porodu steryd, taki jak betametazon. Lek podawany przed porodem może przyspieszyć wytwarzanie środka powierzchniowo czynnego i pomóc w dojrzewaniu płuc dziecka. Środek powierzchniowo czynny można również podawać dziecku po urodzeniu.

Chociaż wcześniaki, którym brakuje środka powierzchniowo czynnego, zwykle wymagają wentylatora, stosowanie środka powierzchniowo czynnego znacznie skraca czas potrzebny na wspomaganie oddychania.