Walczysz, by zajść w ciążę po poronieniu

Gdy już zdecydujesz się spróbować ponownie po poronieniu, czas potrzebny do ponownego zajścia w ciążę może być odczuwany na zawsze, nawet jeśli wkrótce zaczniesz myśleć. Dla par, które nie od razu myślą, czekanie może być nie do zniesienia. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę, że szanse zajścia w ciążę w danym miesiącu wynoszą tylko około 30 do 40 procent, nawet jeśli uprawiasz seks w okresie płodnych dni, to niekoniecznie jest oznaką, że coś jest nie tak, jeśli zajmuje trochę czasu na poczęcie jeszcze raz.

Co robić, jeśli masz problemy ze zrozumieniem

Jeśli przez kilka miesięcy próbowałeś zajść w ciążę bez powodzenia, możesz porozmawiać ze specjalistą ds. Płodności lub endokrynologiem specjalizującym się w rozrodzie.

Aktualne wytyczne zalecają rozmowę ze specjalistą ds. Płodności, jeśli:

• Masz mniej niż 35 lat i nie poczułeś się w ciągu roku po regularnych stosunkach czasowych, które zbiegły się z owulacją
• Masz ponad 35 lat i nie poczułeś się w ciągu sześciu miesięcy w regularnych stosunkach czasowych, aby zbiegły się z owulacją
• Mieliście od dwóch do trzech kolejnych poronień i nie zostaliście przebadani pod kątem znanych przyczyn nawracających poronień

Możesz wcześniej skonsultować się z lekarzem, jeśli nie jesteś w ciąży i masz szczególne obawy, na przykład jeśli masz nieregularne miesiączki. Jeśli zajście w ciążę, która poroniła, zajęło ci dużo czasu, lepiej porozmawiać ze specjalistą ds. Płodności wcześniej niż później.

Istnieje wiele powodów, dla których możesz nie zajść w ciążę. Obejmują one:

• Problemy z nasieniem partnera
• Zablokowanie jajowodów
• Endometrioza - choroba rozrodcza, która może powodować przewlekły ból i niepłodność
• Anomalia macicy, na przykład macica o kształcie bicornuatu lub macicy
• Zagadnienia genetyczne związane z nawożeniem
• Niewyjaśniona bezpłodność - niepłodność bez znanych przyczyn

Jeśli nie możesz zajść w ciążę, endokrynolog reprodukcyjny lub ginekolog ze znajomością niepłodności może pomóc zdiagnozować te problemy.

Leczenie niepłodności za pomocą stymulacji jajników i IVF

Zazwyczaj pierwszym etapem leczenia niepłodności jest stymulacja jajników za pomocą hormonów FSH i gonadotropiny kosmówkowej lub Clomidu (cytrynianu klomifenu). Po tej procedurze następuje czasowa inseminacja.

Najbardziej znanym efektem stymulacji jajników są ciąże mnogie. Konkretnie, badanie z 2012 roku sugerowało, że 28,6 procent i 9,3 procent matek poddawanych stymulacji jajników doświadczało odpowiednio ciąży bliźniaczej i wyższego rzędu. Stawki są niższe w przypadku Clomidu, z 10% szansą, że pomyślna ciąża będzie bliźnięta lub ciąża wyższego rzędu. Ciąża wielopłodowa może dotyczyć, a obecnie naukowcy próbują dowiedzieć się, jak zmaksymalizować częstość ciąży, minimalizując jednocześnie płodność wielopłodną.

Szanse na posiadanie bliźniaków

Niektóre kobiety nie reagują na stymulację jajników, a zatem są kandydatami do zapłodnienia in vitro (IVF). W przypadku zapłodnienia in vitro, jajo i plemniki są połączone w naczyniu laboratoryjnym. Następnie, około trzech do pięciu dni po zapłodnieniu, zapłodniona komórka jajowa jest przenoszona z powrotem do macicy.

Podobnie jak w przypadku innych form technologii wspomaganego rozrodu, zapłodnienie in vitro może również prowadzić do ciąży wielopłodowej. Próbując ograniczyć ryzyko ciąży mnogiej, Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Reprodukcyjnej zrewidowało zalecenia dotyczące liczby zarodków, które powinny zostać przeniesione na kobiety w wieku poniżej 35 lat z korzystnymi rokowaniami. Nowe zalecenia ograniczają liczbę zarodków przenoszonych do zaledwie dwóch zarodków.