Choroba Leśniowskiego-Crohna i Mycobacterium Paratuberculosis

Grupy pacjentów i przemysł mleczarski zwracają uwagę na chorobę, która dotyka 1 na 5 stada bydła w USA i jest teoretycznie związana z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Wciąż nie wiadomo, czy istnieje związek między bakterią, która zakaża krowy i zapalną chorobę jelit (IBD). Jest to jednak temat bardzo interesujący dla pacjentów i badaczy.

Co to jest choroba Johne'a?

Choroba Johne'a (YO-nees) jest spowodowana przez bakterie Mycobacterium paratuberculosis Szacuje się, że kosztuje przemysł mleczarski od 200 do 250 milionów dolarów rocznie. Wyeliminowanie Johne'a pociągnęłoby za sobą testowanie w celu zidentyfikowania chorego bydła, aby je zniszczyć. Szacuje się, że aż 68% stad mlecznych jest zarażonych chorobą Johne'a.

Zakażona krowa wykazuje objawy biegunki i utraty masy ciała, gdy bakterie atakują jej jelito kręte. Rzadko występują również gorączka lub ból brzucha (trudne do ustalenia u zwierząt). W miarę postępu choroby wpływa na resztę przewodu pokarmowego. W końcu bakterie rozprzestrzeniają się do węzłów chłonnych i do krwioobiegu. Po wykryciu zakażonej krowy często wysyła się ją na rzeź - czyli zamienia w steki i hamburgery.

Jak zaraża się bydło

Bakterie powodujące Johne są przenoszone przez zainfekowaną krowę do jej mleka. Obecna metoda pasteryzacji opiera się na High Temperature, Short Time (HTST). Oznacza to, że mleko podgrzewa się do 72 ° Celsjusza (162 ° F) przez 15 sekund. Wykazano, że okres 15 sekund jest niewystarczający do zabicia wszystkich bakterii paratuberculosis, które mają grubą, woskowatą ścianę komórkową. W rezultacie paratuberculosis może przeżyć proces pasteryzacji i być w kartonach mleka na półkach sklepowych. W rzeczywistości naukowcy odkryli, że do 25% mleka na półkach sklepowych w środkowej i południowej Anglii zawierało DNA paratuberculosis.

Choroba Johne'a nie ogranicza się do bydła. Może także infekować inne zwierzęta, takie jak owce, naczelne i szkockich naukowców, króliki, lisy, gody, łasice, myszy i norniki. Uważa się, że zwierzęta te kurczą się od zainfekowanych zwierząt gospodarskich, ale nie wiadomo, czy mogą przekazać bakterie zwierzęciu.

Link do choroby Leśniowskiego-Crohna

Kontrowersyjna teoria mówi, że paratuberculosis może również powodować chorobę Leśniowskiego-Crohna u ludzi. W 1984 r. Niesklasyfikowane Mycobacterium Szczepy izolowano od 3 różnych pacjentów Crohna. W 1991 roku stało się możliwe pozytywne zidentyfikowanie tych trzech szczepów jako wszystkich należących do M paratuberculosis. W 1992 r. Przeprowadzono inne badanie na tkance jelitowej usuniętej podczas operacji z 40 Crohna, 23 wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i 40 pacjentów nie chorujących na IBD. Znaleziono 65% próbek pacjentów Crohna M paratuberculosis, w przeciwieństwie do zaledwie 12,5% pacjentów niebędących na IBD. Naukowcy wywnioskowali, że M paratuberculosis "odgrywa rolę etiologiczną w niektórych przypadkach choroby Leśniowskiego-Crohna".

W 1998 r. Narodowy Instytut Alergologii i Chorób Zakaźnych (NIAID) zorganizował warsztaty, w których zalecał dalsze badania nad związkiem między M paratuberculosis i choroba Leśniowskiego-Crohna. Uczestnicy zgodzili się, że potrzeba więcej dowodów naukowych, aby to udowodnić lub obalić M paratuberculosis może powodować choroby u ludzi. Zidentyfikowano kilka punktów dla dalszych badań.

Kolejne kroki w badaniach

Grupa rzeczników pacjentów, Paratuberculosis Awareness and Research Association, Inc (PARA), odegrała znaczącą rolę w zwrócenie uwagi na tę kwestię. W marcu 2001 r. Cheryl Miller, dyrektor wykonawczy PARA, zeznawała przed podkomisją amerykańskich kongresów ds. Pracy, zdrowia i usług oraz edukacji, prosząc ich o odłożenie pieniędzy na badania nad chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Rozwój ten jest przedmiotem badań nad potencjalną przyczyną choroby Leśniowskiego-Crohna. Obecnie uważa się, że IBD to w rzeczywistości setki chorób, a może być tak wiele różnych przyczyn.

Źródła: