Jak rozmawiać z trenerem twojego dziecka

Jeśli twoje dziecko jest niezadowolone ze swojego doświadczenia z młodzieżą - lub jesteś! - ważne jest, aby porozmawiać z jej trenerem. Zamiast postrzegać go jako przyczynę problemów, spróbuj spojrzeć na niego jako na sprzymierzeńca, który może poprawić twoje sportowe wrażenia. Przez większość czasu trenerzy naprawdę chcą pomóc swoim graczom odnieść sukces w tym sporcie i cieszyć się nim. Dyskutujcie więc o problemach szczerze i pamiętajcie o otwarciu umysłu na stół. Przygotuj kilka potencjalnych rozwiązań; nie wchodź z niejasnym oczekiwaniem, że trener "naprawi rzeczy". Ale bądź gotów rozważyć opcje, o których wcześniej nie myślałeś.

Rozmowa z trenerem: dlaczego?

Problemy, które mogą zasługiwać na rozmowę z trenerem to brak czasu gry (tylko jeśli nie jest zgodny z tym, w co wierzyłeś przed sezonem), faworyzowanie, zastraszanie lub zastraszanie wśród graczy, kwestie bezpieczeństwa, poczucie, że Twoje dziecko nie uczy się umiejętności, których potrzebuje, lub niepokoju, że twoje dziecko jest zniechęcone lub niespokojne. Możesz też po prostu poczuć się tak, jakbyś potrzebował check-in z trenerem, podobnie jak konferencja dla rodziców i nauczycieli.

Będziesz także chciał porozmawiać z trenerem, zanim zaangażujesz się w nowy zespół lub ligę. Poznaj oczekiwania z góry, zanim obiecasz poświęcić dużo czasu i pieniędzy na uprawianie sportu.

Dziel się dobrymi rzeczami: trenerzy są często wolontariuszami i niedoceniani. Więc jeśli podoba Ci się to, co robi trener twojego dziecka - jak motywuje graczy lub elegancko uczy nowych umiejętności - pamiętaj, aby przekazać to dalej.

Rozmowa z trenerem: jak

Zwłaszcza jeśli podchodzisz do trenera w kwestii problemu, bądź przygotowany i profesjonalny, aby zwiększyć szanse na udany czat. Celuj w spotkanie twarzą w twarz, jeśli to możliwe. Rozmowy telefoniczne, SMS-y i e-maile pozostawiają zbyt wiele miejsca na nieporozumienia.

Poznaj swój cel z wyprzedzeniem i przygotuj plan. Możesz opisać problemy tak, jak je widzisz (tak neutralnie jak to możliwe, przygotuj się na notatki i przykłady) i wspomnij, jak dziecko odczuwa lub jest dotknięte. Bądź gotów zasugerować rezolucję, ale także zapytaj o punkt widzenia coacha i opinie. Może mieć dodatkowe informacje, o których nie wiedziałeś lub których nie znałeś.

Zaplanuj czas i miejsce dogodne dla was obu, pamiętając, by szanować inne obowiązki coacha. Nie dziurkuj ją po grze lub treningu, gdy jest zajęta i rozproszona. Neutralna lokalizacja jest zazwyczaj najlepsza, więc nikt nie czuje się w gorszej sytuacji. Wybierz wygodne miejsce, takie jak przyjazna kawiarnia.

Rozmowa z trenerem: czy warto włączyć dziecko?

To naprawdę zależy od twojego dziecka. Ile ona ma lat i czy chce być zaangażowana? Niektóre dzieci będą się z tym niepokoić, ale ważne jest, aby bronić się, jeśli to możliwe. Bez względu na to, powinna to być prywatna rozmowa, odbywająca się poza zasięgiem słuchu innych graczy i rodziców. Istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że trener czuje się przyparty do muru lub skrytykowany w ten sposób. Wyjątek: sytuacja, w której inni rodzice podzielają twoje obawy. Następnie rozważ spotkanie z rodzicem zespołowym, najprawdopodobniej bez obecności dzieci.

W każdym scenariuszu (spotkanie zespołowe, jeden na jeden, dzieci obecne lub nie) ważny jest język ciała i ton głosu. Dążyć do spokoju, asertywności, bez zagrożenia i szacunku. Nie rób problemów gorzej, będąc wściekłym lub defensywnym. Pomaga to wykorzystać zwroty "ja": "Chciałbym zobaczyć, jak mój syn ma szansę spróbować różnych pozycji do grania" ("Nigdy nie pozwoliłeś mojemu dzieciakowi grać bramkarzowi"). Spróbuj "aktywnego słuchania", w którym zastanawiasz się, co trener mówi; to pomaga ograniczyć nieporozumienia do minimum.

Spróbuj opuścić spotkanie z umową, w jaki sposób problem zostanie rozwiązany. Jeśli trener nie jest otwarty na twoje obawy, następnym krokiem będzie podejście do przywództwa zespołu: na przykład zarząd ligi sportowej.