Jak działają granty blokowe Medicaid i limity na per capita

Reforma służby zdrowia była przedmiotem niedawnej debaty politycznej. Czy GOP uchyli akt Affordable Care Act, aka Obamacare, czy też Republikanie znajdą inne sposoby na wycofanie się z jego polityki? Po tym, jak Amerykańska Ustawa o Opiece Zdrowotnej (ACHA), zwana też Trumpcare, nie otrzymała głosowania w Izbie w marcu 2017 r., Trudno jest się dowiedzieć, czego się spodziewać pod obecną administracją.

Walka jest daleka od zakończenia. Mówca z Domu Paul Ryan nadal chce podjąć działania w zakresie opieki zdrowotnej, chociaż nie dotrzymał terminu. Mamy nadzieję, że bardziej przemyślany i kompleksowy plan opieki zdrowotnej zostanie przedstawiony w imieniu narodu amerykańskiego. Jaki byłby taki plan dla Medicaid, programu opieki zdrowotnej, który traktuje ubogich i niepełnosprawnych?

Jak rząd federalny płaci za Medicaid

Medicaid to program zarządzany przez rząd federalny i stanowy. Rząd federalny określa standardy dotyczące tego, kto i co musi zostać objęte, a każde państwo decyduje, czy dodać dodatkowe usługi do swojego programu. Nie mogą zaoferować mniej. Jeśli chodzi o finansowanie, rządy federalne i stanowe wspólnie przyczyniają się do realizacji własnych programów Medicaid.

Aby zrozumieć potencjalne zmiany nadchodzące na nasz sposób, musimy zrozumieć, w jaki sposób rząd federalny sfinansował Medicaid na początku administracji Trumpa.

Wszystkie państwa otrzymują fundusze federalne z trzech źródeł.

• Opłata za niepubliczne szpitale (DSH): Ze względu na to, że zwrot kosztów Medicaid jest bardzo niski, szpitale, które opiekują się nieproporcjonalnie dużą liczbą osób korzystających z Medicare lub osób nieubezpieczonych, mogą mieć problemy finansowe. Płatności DSH są wypłacane państwom w celu ich dystrybucji do szpitali w potrzebie.
• Procent federalnej pomocy medycznej (FMAP): Rząd federalny dopasowuje wydatki państwa do dolara Medicaid za dolara i oferuje wyższe stawki w państwach o niższym dochodzie na jednego mieszkańca.
• Udoskonalone stawki dopasowania: Rząd federalny płaci ponad stawki FMAP za niektóre usługi, w tym między innymi za leczenie raka piersi i szyjki macicy, planowanie rodziny, domowe usługi zdrowotne i prewencyjne badania przesiewowe dorosłych.

Pytanie brzmi, czy te metody wsparcia federalnego będą kontynuowane przez prezydenta Trumpa, czy też zostaną zastąpione alternatywnym modelem finansowania.

Fundusze federalne na rozszerzenie Medicaid

Ekspansja Medicare zaczęła obowiązywać w 2014 roku i była głównym składnikiem Affordable Care Act. Zmienił on limity dochodów, które kwalifikują ludzi do Medicaid i umożliwiłby osobom samotnym bezdzietnym kwalifikacje, jeśli osiągnęłyby one te limity dochodu.

Federalny poziom ubóstwa (FPL), definiowany w każdym roku, zależy od tego, czy jesteś osobą fizyczną, czy rodziną, a także od wielkości rodziny. Państwa ustalają kwalifikowalność Medicaid na podstawie procentów FPL. Obamacare zwiększa kryteria kwalifikowalności dochodów Medicaid do 133 procent FPL dla państw, które zdecydowały się na udział, a państwa, które odroczyły rozszerzenie Medicaid, mogą utrzymać kryteria kwalifikowalności na poprzednim kursie, 44 procent FPL. Państwa nieuczestniczące w programie mogą nadal wykluczać bezdzietne osoby dorosłe z zasięgu.

Oczywiście wpłynęło to na federalne finansowanie programu. Państwa z ekspansją Medicaid otrzymały dodatkowe federalne dolary, aby im pomóc, do 100 procent kosztów ekspansji do 2016 r., A następnie 90 procent tych kosztów do 2022 r.

Proponowane zmiany finansowania dla Medicaid

Amerykańska ustawa o opiece zdrowotnej zawierała wiele przepisów, które zmniejszyły finansowanie dla Medicaid. Chociaż plan radykalnie podciął ekspansję Medicaid, stwierdził, że zapewni dodatkowe finansowanie państwom, które zostały obiecane do 2022 roku.

Według danych National Health Guenditure Data, wydatki Medicaid przekroczyły w 2015 roku 545 miliardów USD, co stanowi 17 procent wszystkich kosztów opieki zdrowotnej. Przy tej liczbie Republikanie szukają sposobu na zmniejszenie wydatków. Dwie główne propozycje reformy Medicaid to zmiana limitów per capita lub grantów blokowych.

Limit na jednego mieszkańca to stała kwota pieniędzy, które będą wypłacane państwu każdego roku. Wartość zależy od tego, ile osób jest w programie Medicaid. Umożliwiłoby to wzrost kwoty federalnego dolara w kolejnych latach, gdyby więcej osób kwalifikowało się do programu i uczestniczyło w nim. Limity na głowę mieszkańca na Medicaid zostały zaproponowane z początkowym projektem amerykańskiej ustawy o opiece zdrowotnej.

Wielu republikanów, w szczególności Freedom Caucus, wierzyło, że limity per capita nie sięgają wystarczająco daleko, aby zmniejszyć wydatki federalne na Medicaid. Amerykańska Ustawa o Opiece Zdrowotnej przeszła od oferowania limitów per capita do korzystania z grantów blokowych dla Medicaid. W przeciwieństwie do limitów per capita, granty blokowe nie uwzględniają liczby osób w Medicaid. Płatności federalne są rozproszone w ustalonej wysokości, która każdego roku wzrastałaby marginalnie w celu uwzględnienia inflacji. Problem polega na tym, że inflacja może rosnąć wolniej niż koszt opieki medycznej.

Analiza przeprowadzona przez Avalere, firmę konsultingową ds. Opieki zdrowotnej, szacuje, że w ciągu pięciu lat rząd federalny zaoszczędziłby aż 110 miliardów dolarów, gdyby używał limitów na osobę lub 150 milionów dolarów, gdyby korzystali z grantów blokowych dla Medicaid.

W jaki sposób przystosować się będą programy Medicaid?

Pozostaje pytanie, czy któraś z tych propozycji zostanie uwzględniona w ramach przyszłego przeglądu opieki medycznej przez Ryana. Jeśli uchwalone zostaną granice per capita lub granty blokowe, państwa stracą znaczną kwotę finansowania. Aby przeciwdziałać tym stratom, konieczne może być wprowadzenie zmian, które sprawią, że ich programy Medicaid będą bardziej wydajne.

Państwa mogą musieć pokryć całkowite wydatki Medicaid, wyciąć usługi objęte Medicaid lub ograniczyć liczbę osób, które mogą zarejestrować, nawet jeśli te osoby spełniają kryteria kwalifikowalności. Dotacje blokowe byłyby szczególnie ograniczone do państw, ponieważ ograniczałyby one zarówno wydatki, jak i wzrost liczby zapisów.