Czy można jeść jajka i inne rodzaje cholesterolu?

Od dziesięcioleci słyszymy, że wysoki poziom cholesterolu we krwi jest ważnym czynnikiem ryzyka miażdżycy, a więc zawałów serca i udarów mózgu. Od dziesięcioleci słyszeliśmy, że aby obniżyć poziom cholesterolu, powinniśmy unikać diet wysokobiałkowych w naszej diecie. (Przede wszystkim powiedziano nam, że jedzenie zbyt dużej ilości jaj jest dla nas złe).

Ale w lutym 2015 roku Amerykanie usłyszeli zaskakującą wiadomość, że rządowy Komitet Doradczy ds. Wytycznych dietetycznych zagłosował za zakończeniem swojego długoletniego zalecenia, aby unikać żywności o wysokiej zawartości cholesterolu. Jajka (i krewetki i homary), jak się teraz okazuje, są znowu zdrowymi pokarmami!

Co do licha się dzieje?

Ta wiadomość nie była kompletnym zaskoczeniem dla każdego, kto śledził literaturę medyczną w ostatnich latach (lub rzeczywiście przez ostatnie dekady). W tym przypadku nie powinno to być szczególnie warte opublikowania dla większości lekarzy, zwłaszcza kardiologów, którzy powinni zrozumieć coś na temat metabolizmu cholesterolu.

Nigdy nie było żadnych przekonujących dowodów klinicznych z dobrze przeprowadzonych badań, że cholesterol w diecie znacznie zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe. Ostre ostrzeżenia o jedzeniu cholesterolu zostały oparte w dużej mierze na problemach teoretycznych.

Następnie, w 2013 r. Opublikowano dużą metaanalizę w Internecie British Medical Journal który obejrzał osiem badań klinicznych analizujących cholesterol w diecie i wyniki. Spośród prawie pół miliona osób nie było związku między spożyciem jaj a ryzykiem choroby niedokrwiennej serca lub udaru mózgu. (Jeśli cokolwiek, trend był w innym kierunku, w kierunku ochronnego związku z jedzeniem jajek.) To badanie może nie być ostatnim słowem w tej sprawie, ale jest to najlepszy dowód, jaki mamy do tej pory i jest najlepszy, jaki mamy ". prawdopodobnie będzie przez długi czas. Właśnie ta metaanaliza, jak sądzą, ostatecznie skłoniła rządowy komitet dietetyczny do ostatecznej zmiany swoich zaleceń.

Ta informacja jest zgodna z tym, co wiemy o metabolizmie cholesterolu

Od lat wiemy, że ryzyko sercowe jest ściśle związane z poziomem cholesterolu LDL. Może cię zaskoczyć fakt (i, obawiam się, że wielu lekarzy może zaskoczyć), że cholesterol w diecie nie ma bezpośredniego wpływu na poziom cholesterolu LDL.

Kiedy jesz posiłek o wysokiej zawartości cholesterolu, cholesterol wchłaniany w jelitach jest pakowany w chylomikrony (a nie cząsteczki LDL), wraz z kwasami tłuszczowymi z jedzenia.

Chylomikrony są następnie uwalniane do krwioobiegu i dostarczają kwasy tłuszczowe, które właśnie jedziliście do tkanek (mięśni i tłuszczu). Pozostałości chylomikronu - które obejmują wszystko wchłonięty cholesterol w diecie - są przekazywane do wątroby w celu przetworzenia. W takim razie cholesterol z twojej diety nie dostarczane bezpośrednio do tkanek i jest nie bezpośrednio w cząstki LDL.

Zasadniczo chylomikrony są całkowicie usuwane z krwiobiegu w ciągu godziny lub dwóch po posiłku. Jest to jeden z powodów, dla których powinniście pościć, gdy mierzy się poziomy lipidów we krwi - nikt nie jest zainteresowany mierzeniem cholesterolu w chylomikronach, ponieważ cholesterol chylomikronowy nie jest związany z ryzykiem sercowym.

Dieta cholesterolu może w rzeczywistości mieć wpływ na poziom cholesterolu LDL, ale tylko pośrednio. Zadaniem wątroby jest synteza "właściwej" ilości cholesterolu w oparciu o potrzeby organizmu. (Cholesterol potraktowany przez wątrobę jest ładowany na lipoproteiny i jest uwalniany do krwioobiegu, gdzie ostatecznie staje się cholesterolem LDL.) Tak więc, jeśli jesz dużo cholesterolu, wątroba ma zmniejszyć syntezę cholesterolu - i jego produkcja Cholesterol LDL - aby zrekompensować.

Aby powtórzyć, cholesterol w diecie nie jest dostarczany bezpośrednio do tkanek i nie jest bezpośrednio pakowany w cząsteczki LDL. Wątroba - ten świetny organ regulacyjny - jest zawarta między cholesterolem w diecie a cholesterolem LDL, a jednym z jego obowiązków jest dostosowanie produkcji cholesterolu w odpowiedzi na dietę, aby utrzymać poziom cholesterolu LDL w pewnym normalnym zakresie.

Dlatego nie powinno być wielkim zaskoczeniem dla lekarzy, którzy śledzą literaturę medyczną i którzy rozumieją metabolizm cholesterolu, aby dowiedzieć się, że cholesterol w diecie nie odgrywa żadnej ważnej roli w określaniu ryzyka sercowo-naczyniowego.

Dolna linia

My, miłośnicy jajek, chcielibyśmy powitać rządowy panel dietetyczny w XXI wieku.