Zaparcia w przewlekle chorego pacjenta

Zaparcie jest zmniejszeniem częstotliwości przejścia dobrze uformowanych stolców i charakteryzuje się stolcami, które są twarde i małe oraz trudne do wypróżnienia. Jest to stan subiektywny, różniący się dla poszczególnych osób w oparciu o ich normalny przebieg ruchów jelitowych i ich objawy dyskomfortu. Może to być spowodowane przez wszystko, co spowalnia ruchliwość jelit lub przeszkadza w jelitach.

Zaparcia występują często u pacjentów w pobliżu końca życia. Pacjenci z chorobą nowotworową mogą mieć największą częstość występowania, aż w 70 procentach do 100 procent pacjentów doświadcza zaparcia w pewnym momencie podczas ich choroby. Ten stan znacząco wpływa na jakość życia pacjenta. Powoduje fizyczne, społeczne i psychologiczne cierpienie pacjentów, co może również wpływać na ich opiekunów.

Objawy

Pierwszą oznaką zaparcia jest zmniejszenie częstości i ilości wypróżnień. Pacjenci i ich opiekunowie czasami przypisują ten spadek zmniejszonemu spożyciu pokarmu lub płynów. Ponieważ zaparcie jest subiektywne, dla jednego pacjenta może być inne. Na przykład, jeśli pacjent zwykle ma wypróżnienia codziennie i nagle zaczyna je mieć trzy razy w tygodniu, należy rozważyć zaparcie. Jeśli jednak pacjent zwykle ma wypróżnienia co drugi dzień, dwa lub trzy dni bez jednego nie może stanowić problemu.

Inne oznaki zaparcia obejmują wzdęcia, wzdęcia brzucha, zmianę ilości przepuszczanego gazu, sączący się płynny stolec, ból lub ciśnienie w odbytnicy, ból odbytu z wypróżnieniami i niezdolność do wydalania stolca. Jeśli zaparcia nie były leczone przez jakiś czas, mogą również wystąpić nudności i wymioty.

Przyczyny

Zaparcie może być spowodowane przez chorobę. Zaparcia związane z rakiem mogą być spowodowane przez nowotwory w lub w pobliżu narządów trawiennych, kręgosłupa lub miednicy. Guzy mogą ściskać lub blokować jelito lub spowalniać ruchliwość jelit.

Choroby neurologiczne - takie jak choroba Parkinsona, MS i ALS - czasami zakłócają ruchliwość żołądka. Cukrzyca może powodować neuropatię prowadzącą do zmniejszenia ruchu w okrężnicy. Inne stany, takie jak niedoczynność tarczycy, mogą również powodować zaparcia.

Zmiany stylu życia, takie jak zmniejszenie apetytu i przyjmowanie płynów, mogą prowadzić do hiperkalcemii, lub wzrost wapnia we krwi, co z kolei może prowadzić do zmniejszenia wchłaniania wody w jelitach, powodując zaparcia. Słabość i obniżona aktywność wpływają na zdolność do korzystania z mięśni ściany brzucha i do rozluźnienia mięśni dna miednicy, które są niezbędne do prawidłowej eliminacji.

Leki mogą być również przyczyną obstrukcji. Opioidowe leki przeciwbólowe, takie jak morfina i oksykodon, spowalniają ruchy jelit poprzez tłumienie przedniej perystaltyki i zwiększają napięcie zwieracza odbytu. Opioidy również zwiększają wchłanianie wody i elektrolitów w jelicie grubym i jelicie cienkim, co prowadzi do twardych, suchych stolców.

Inne leki, które mogą przyczyniać się do zaparcia obejmują:

• Alkaloidowa chemioterapia Vinka, taka jak Velban (winblastyna)
• Leki antycholinergiczne, takie jak Phenergan (promethazine)
• Tricyclic leki przeciwdepresyjne, takie jak Paxil (paroksetyna)
• Leki przeciwparkinsonowskie, w tym lewodopa
• Suplementy żelaza
• Leki hipotensyjne (leki o wysokim ciśnieniu)
• Leki przeciwhistaminowe, takie jak Benadryl (difenhydramina)
• Leki zobojętniające
• Diuretyki, w tym Lasix (furosemid)

Jak mogę zapobiec lub leczyć zaparcia?

Skuteczne zapobieganie zaparciom opiera się na odpowiednim przyjmowaniu płynów, właściwej diecie i aktywności fizycznej (aktywna motywuje jelito).