Co to jest Spondylolisthesis?

Co to jest Spondylolisthesis?

Kręgozmyk jest stanem, w którym kręg zsuwa się z normalnej pozycji. Jedna kość kręgowa przesuwa się do przodu lub do tyłu, zwykle do przodu, w stosunku do kości pod nią.

Kręgozmyk może być przyczyną i często jest uważany za formę niestabilności kręgosłupa.

Rodzaje spondylolisteza

Od charakterystyki przyczyny do poślizgu istnieje wiele sposobów klasyfikacji spondylolistycznej. Ale dwie z najczęstszych, zwyrodnieniowych i spondylolitycznych lub cieśniowych, spondylolisteza, są związane z tym, jak każdy z nich pochodzi.

Spondylolytic lub Isthmic, Spondylolisthesis

Spondylolityczna kręgozmyk zwyrodnieniowy jest zwykle spowodowany złamaniem stresu w mało znanym miejscu z tyłu kości kręgosłupa zwanym pars interarticularis. Pars interarticularis jest częścią złącza aspektowego.

Ten rodzaj kręgozmyku dotyczy najczęściej odcinka międzykręgowego L5-S1.

Pozostawione bez leczenia, a na pewno po wystąpieniu poślizgu, to pęknięcie naprężeniowe może przekształcić się w kręgozmyk. W odróżnieniu od zwyrodnieniowej zwyrodnienia kręgosłupa, która jest omówiona poniżej, tylna część kości kręgosłupa jest uszkodzona (przez podrażnienie) w przypadkach spondylolitycznej spondylolistycznej.

Amerykańska Akademia Chirurgów Ortopedycznych mówi, że często złamanie pars pozostaje niezauważone, dopóki pacjent nie osiągnie dorosłości. Po tym, jak mówią, zmiany zwyrodnieniowe, które rozpoczynają się w dysku, mogą dodatkowo stresować złamanie części, co z kolei może powodować przesuwanie się kości kręgosłupa do przodu.

Genetyka czasami predysponuje ludzi do początkowej wady, ale nie zawsze; ten typ nazywa się spoldylolistyczną dysplastyczną.

Objawy zwyrodnienia kręgosłupa obejmują ból kończyn dolnych i ból krzyża. Amerykańska Akademia Chirurgów Ortopedycznych twierdzi, że najczęstszym objawem nóg jest niejasne uczucie osłabienia, które pojawia się, gdy spacerujesz lub stoisz przez jakiś czas.

Drętwienie, wrażenia elektryczne, osłabienie i ból są innymi możliwymi objawami nóg. Może się okazać, że znikają one, gdy pochylisz się do przodu lub usiądziesz, i pogorszysz się, gdy stoisz lub chodzisz. Akademia mówi, że dzieje się tak dlatego, że siedzenie i zginanie otwiera przestrzeń, w której znajdują się nerwy, co zmniejsza napięcie.

Kręgozmyk zwyrodnieniowy

Kręgozmyk zwyrodnieniowy związany jest ze zmianami zachodzącymi w kręgosłupie wraz z wiekiem. Po pierwsze, dyski zaczynają wysychać i stają się kruche. Kiedy to nastąpi, tracą wysokość i mogą wybrzuszać się. Według American Academy of Orthopedic Surgeons, zmiany zwyrodnieniowe, które wpływają na dysk, mogą prowadzić do zapalenia stawów kręgosłupa i / lub zwyrodnieniowej zwyrodnienia kręgosłupa.

Proces zwyrodnieniowy osłabia nie tylko dyski, ale również stawy kręgosłupa i więzadła. Rezultatem może być utrata integralności pozycyjnej w kręgosłupie, mówi Akademia.

Gdy kość zacznie się ślizgać, może zwężać i wywierać nacisk na rdzeń kręgowy. Stan ten, zwężenie kręgosłupa, powszechne u osób ze zwyrodnieniową kręgozmyk. Może to powodować ból lub drętwienie, wrażenia elektryczne i / lub osłabienie opisane powyżej w części zwanej spondylolistyczną. Ból pleców jest również możliwy.

Kto jest zagrożony kręgozmyk?

Dzieci uprawiające sport, takie jak gimnastyka, piłka nożna i nurkowanie, są bardziej narażone na kręgozmyk opuszkowy. Te sporty wymagają powtarzającego się przeprostu kręgosłupa (zginanie do tyłu), co powoduje, że pars międzycząsteczkowe pęka stres.

Kręgozmyk zwyrodnieniowy występuje głównie u dorosłych nie będących sportowcami po 40. roku życia.

Badanie 2018 zidentyfikowało starszy wiek, płeć żeńską, większy wskaźnik masy ciała (to znaczy nadwagę lub otyłość) i pewne zmiany anatomiczne, które powodują pochylenie nad postawą jako czynniki podnoszące ryzyko dla tego stanu. W tym samym badaniu stwierdza się, że zwyrodnieniowa kręgozmyk może być przyczyną zwężenia kręgosłupa.

Stopnie Spondylolisthesis

Kręgozmyk mierzy się w stopniach (stopniach) poślizgu. Istnieją cztery stopnie, z których każda reprezentuje dwadzieścia pięć procent poślizgu.

Na przykład, jeśli mierzy się pacjenta z kręgozmyk drugiego stopnia, oznacza to, że dwa sąsiednie kręgi utrzymują pięćdziesiąt procent kontaktu ze sobą.

Oceny ocenia się, wykonując zdjęcie rentgenowskie z boku.

Inne metody diagnostyczne, takie jak tomografia komputerowa lub MRI, mogą być wykorzystane do określenia uszkodzeń otaczających tkanek.

Leczenie kręgoziemów

Kręgozmyk leczy się według oceny. W przypadku klas 1 i 2 często podaje się leczenie zachowawcze, w tym fizykoterapię, ćwiczenia domowe, rozciąganie i stosowanie klamr. W fizjoterapii podkreśla się ćwiczenia wzmacniające i stabilizujące.

Kręgosłupowa chirurgia

Jeśli masz wyższy stopień kręgozmyku, twój lekarz może zaproponować operację fuzji, aby pomóc ustabilizować kręgosłup.

Ale to leczenie może nie być skuteczne. Systematyczny przegląd przeprowadzony przez Cochrane Database wykazał, że wyniki badań oceniających operację (i inne metody leczenia) dla kręgozmyku kolidowały ze sobą. Z tego powodu naukowcy doszli do wniosku, że niektóre aspekty operacji mogą być użyteczne, podczas gdy inne są pod znakiem zapytania.

Wraz z postępem techniki medycznej, chirurdzy mają coraz więcej technik i urządzeń, z których można wybierać, gdy operują na tobie. I mogą mieszać i dopasowywać. To powiedziawszy, niewiele jest badań dotyczących tego, czy podejście kombinacyjne jest skuteczne dla ciebie, pacjenta.

Przegląd systematyczny w 2018 r. Opublikowany w czasopiśmie Kręgosłup przyjrzeli się rozmaitym technikom fuzji, które zostały przekazane ponad piętnastuset pacjentom, którzy przeszli "pod nóż" w przypadku spondylolistycznego cieśniowania o niskim stopniu złośliwości. Okazało się, że dodanie redukcji, która przywraca kość do miejsca fuzji, nie pomaga pacjentom w bólu ani zdolności do funkcjonowania.

Autorzy nie stwierdzili również znaczącej różnicy w krótkim okresie (do trzech lat) między połączonym połączeniem międzytrzonowym z zamontowaną śrubą pedikularną a zespoleniem boczno-bocznym z zamontowaną śrubą pedikularną.

Ale po trzech latach, jak twierdzą autorzy, połączenie międzyprzedsionkowe ze śrubą szypułkową może być rzeczywiście lepsze dla złagodzenia bólu i funkcjonowania fizycznego.

I chociaż nie znaleźli różnicy między łączeniem obwodowym a zespoleniem międzytrzonowym w celu złagodzenia bólu i funkcjonowania fizycznego, wspomnieli, że obwodowa fuzja znana jest przez dłuższy czas na stole operacyjnym, utrata krwi podczas operacji i dłuższy pobyt w szpitalu.

Słowo od DipHealth

Jest oczywiste, że wykonanie badań przed wyrażeniem zgody na operację może zaoszczędzić czas, pieniądze i ból.

I nie zapominaj o pracy nad swoim rdzeniem (oczywiście zgodnie z instrukcją fizycznego terapeuty). Dla wielu ludzi pozostawanie poświęconym programowi ćwiczeń dostosowanemu do ich stanu to wszystko, czego potrzebują, by żyć zdrowo w kręgosłupie.