Resekcja klinowa raka płuc

Jeśli twój lekarz zalecił wycięcie klina dla raka płuc, prawdopodobnie zastanawiasz się, jaka jest procedura i jak ona różni się od innych typów chirurgii raka płuca. Kiedy należy wykonać resekcję klina w porównaniu z innymi procedurami i jakie są potencjalne komplikacje? Jakie są niektóre powody, dla których zamiast lobektomii można rozważyć resekcję klina, a kiedy nie byłoby to zalecane?

Przegląd

Resekcja klinowa obejmuje usunięcie raka płuca wraz z klinowatą sekcją tkanki otaczającą guz. Ta procedura usuwa mniej tkanki płuc niż lobektomia (procedura, w której usunięto płat płuca) lub segmentektomię (zabieg usuwający większą część płuca niż wycięcie klina, ale nie cały płat, jak w lobektomii.) Patrząc na ilustrację zauważ, że prawe płuco ma 3 płaty, a lewe płuco ma 2 płaty.

Resekcja klina jest również określana jako resekcja podtytułowa, jak jest segmentektomia. Patrząc na inne terminy, można zauważyć procedurę nieanatomiczną w przeciwieństwie do innych procedur, które są anatomiczne, co oznacza, że ​​nie wymaga usunięcia wyraźnego fragmentu anatomii.

Wskazania

Nawet jeśli lobektomia może być preferowanym chirurgiem dla wielu osób, istnieje wiele różnych powodów, dla których chirurg może zalecić resekcję klina zamiast lobektomii: Mogą to być:

Małe guzy

Resekcja klina jest zwykle wykonywana w przypadku bardzo małych raków płuc, takich jak wczesne stadium niedrobnokomórkowych nowotworów płuc i ograniczone stadium drobnokomórkowego raka płuc. (Operacja może być czasami wykonywana w przypadku drobnokomórkowego raka płuc, ale zdarza się to rzadko).

Procedura jest najczęściej rozważana, jeśli guz ma mniej niż 4 cm (około 2 cale), a najlepiej mniej niż 2 cm średnicy, znajduje się na zewnętrznych częściach płuc (na obwodzie) i jest klasyfikowany jako stadium 0, stadium 1A lub niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium 1B. W oparciu o klasyfikację TNM raka płuca, nowotworami tymi byłby T1N0M0.

Z powodów diagnostycznych

Czasami procedura jest wykonywana jako biopsja płuc w celu oceny podejrzanych wyników (zmętnienia szkła zmielonego lub inne podejrzane guzki płuca).

Procedurę można również wykonać dla stanów niezłośliwych płuc, takich jak gruźlica, aspergiloza i usuwanie pęcherzyków rozedmowych.

W przypadku innych nowotworów zabieg można wykonać w celu usunięcia wyizolowanych przerzutów do płuc z raka sutka, czerniaka i kilku innych nowotworów (takich jak rak nerki, rak okrężnicy i mięsaki), które rozprzestrzenią się w płucach.

Skompromowany stan zdrowia

Po wykonaniu resekcji klina u osób z rakiem płuc najczęściej wykonuje się ją u osób, które nie tolerują usunięcia całego płata, takich jak osoby starsze z rakiem płuc, osoby z innymi poważnymi schorzeniami lub osoby z upośledzonym płucem funkcjonować. W takim przypadku celem jest usunięcie guza przy zachowaniu jak największej ilości tkanki płucnej.

Starsi

Warto zauważyć, że starsi ludzie z rakiem płuc często tolerują terapię na raka płuc, a także młodszych ludzi z tą chorobą. W jednym z badań nawet starsi pacjenci poddani pneumonektomii (usunięcie całego płuca) nie wykazali różnicy w zdolności do tolerowania zabiegu.

Badanie 2018 wykazało również, że osoby starsze z rakiem płuc (powyżej 80 lat) tolerowały operację, a także osoby młodsze. W badaniu stwierdzono jednak, że segmentektomia (resekcja klinowa) wiązała się z lepszymi wynikami niż bardziej rozległe operacje raka płuc.

Osobisty wybór

Innym możliwym powodem rozważenia tej procedury jest osobisty wybór. Niektórzy ludzie wybierają mniej inwazyjną procedurę, na przykład ze względu na jakość życia i akceptują nieco większe ryzyko nawrotu raka płuc.

Dlaczego nie można zalecić wycięcia klina

Guzy większe niż 4 cm nie mogą być zwykle usunięte poprzez klinowe wycięcie. Lokalizacja guza może również spowodować, że procedura ta będzie niepraktyczna. Ogólnie rzecz biorąc, bardziej zaangażowana procedura, taka jak lobektomia, jest często zalecana dla młodych, poza tym zdrowych osób, chociaż może się to zmienić w świetle niedawnego przeglądu badań (patrz poniżej w prognozie).

Przygotowanie przed wycięciem Wedge'a

Przed zabiegiem chirurg będzie chciał upewnić się, że jesteś w stanie tolerować zabieg - zarówno z punktu widzenia ogólnego stanu zdrowia, jak i pod względem czynności płuc. Egzaminy i testy mogą obejmować:

• Dokładna historia medyczna i badanie fizykalne
• Badania krwi, w tym testy czynności nerek i wątroby
• Ocena stanu odżywienia
• Testy czynnościowe płuc
• Ocena serca
• Badania obrazowe w celu oceny lokalizacji i rozległości guza, a także poszukiwania ewentualnego raka w węzłach chłonnych i odległych regionach (takich jak wątroba lub kości).

Procedura

Resekcja klina może być wykonana za pomocą torakotomii (otwarta operacja klatki piersiowej) lub za pomocą wideo-torakochirurgii (VATS). VATS jest mniej inwazyjną procedurą, ale nie wszyscy chirurdzy wykonują tę operację i nie zawsze jest to możliwe w zależności od umiejscowienia guza.

W zależności od wykonywanej procedury, chirurg (po wejściu do klatki piersiowej) lokalizuje guz. Przeprowadza się dokładny egzamin oceniający płuca i pobliskie węzły chłonne. Guz jest następnie usuwany niewielką ilością tkanki otaczającej guz.

Operację można łączyć z brachyterapią, procedurą, w której promieniowanie jest stosowane podczas operacji bezpośrednio na miejsce guza.

Poprawa

Po zabiegu długość pobytu w szpitalu będzie zależała od rodzaju przeprowadzanej procedury (VATS vs otwarta torakotomia) i od postępu w okresie zdrowienia. W trakcie operacji klatka piersiowa jest umieszczana w klatce piersiowej i zwykle pozostaje w miejscu przez 24 do 48 godzin. W tym czasie odwiedza Cię terapeuta oddechowy, zachęcając Cię do podjęcia głębokich oddechów w celu zmniejszenia ryzyka infekcji. Po zwolnieniu do domu lekarz udziela szczegółowych instrukcji dotyczących leczenia i zapewnia recepty na leki łagodzące ból występujący po powrocie do domu.

Możliwe komplikacje

Komplikacje są dość rzadkie, ale mogą obejmować:

• Powikłania znieczulenia ogólnego
• Hemothorax (krwawienie w jamie klatki piersiowej)
• Infekcja
• Niedodma (zapadnięcie się części lub całego płuca)
• Przetoka oskrzelowo-opłucnowa (nieprawidłowe przejście, które rozwija się między płucami a błonami, które wyściełają płuca (opłucną))
• Stały wyciek powietrza, powodujący przedłużone zapotrzebowanie na klatkę piersiową
• Trudności z odsadzeniem od respiratora

Rokowanie

Rokowanie resekcji klina różni się w zależności od konkretnego guza, ogólnego stanu zdrowia i innych terapii, które otrzymujesz.

Przez długi czas uważano, że przeżycie (u osób, które mogą tolerować zabieg) jest większe u osób poddanych lobektomii a resekcji klina. Niedawny przegląd 54 badań dotyczących blisko 39 000 pacjentów zmienił tę myśl. Dla ludzi, którzy mieli klinowatą resekcję, ale mogli tolerować lobektomię (grupę, w której resekcja klinowa była "celowo wybrana"), wskaźnik przeżywalności nie różnił się znacząco pomiędzy tymi dwiema procedurami. Dla ludzi, którzy mieli resekcję klina, ponieważ nie byliby w stanie tolerować lobektomii (grupy oznaczonej jako "upośledzona" grupa), przeżywalność była znacznie gorsza u osób po resekcji klina.

Radzenie sobie po resecie klina na raka płuc

Resekcja klina, choć mniej obszerna niż lobektomia lub pneumonektomia, nadal jest poważną operacją. Poproś i pozwól, aby Twoi przyjaciele i rodzina ci pomogli. Rehabilitacja płucna po operacji raka płuca została niedawno zbadana, ale u niektórych osób może znacząco wpłynąć na jakość życia. Ponieważ jest to dość nowa koncepcja, możesz poprosić lekarza o skierowanie.