Leki na receptę do cholesterolu i trójglicerydów

Ważną częścią zapobiegania miażdżycy, chorobie wieńcowej (CAD), udarom i chorobie tętnic obwodowych jest utrzymywanie zbyt wysokiego poziomu cholesterolu i trójglicerydów. Podczas gdy niektórzy ludzie mogą osiągnąć ten cel dzięki diecie i ćwiczeniom, wielu nie może tego osiągnąć. Jeśli dieta i ćwiczenia nie są dla ciebie wystarczające lub jeśli twoje ryzyko chorób sercowo-naczyniowych jest szczególnie wysokie, prawdopodobnie twój lekarz będzie chciał, abyś zaczął przyjmować leki na receptę.

Przez lata przepisywano kilka rodzajów leków do leczenia cholesterolu i trójglicerydów. Podczas gdy statyny stały się najważniejszą klasą leków obniżających poziom cholesterolu, wiele starszych leków nadal jest używanych. Ponadto nowe rodzaje leków do leczenia lipidów we krwi zaczynają być wykorzystywane w praktyce klinicznej.

Bez względu na to, jakie leczenie zostało dla ciebie przepisane, powinieneś wiedzieć coś o konkretnych lekach, które zażywasz. Oto ogólny opis dostępnych na receptę leków do leczenia lipidów we krwi.

Statyny

Statyny są podstawą leczenia cholesterolu, z bardzo prostego powodu - statyny są jedyną klasą leków obniżających poziom cholesterolu, które udowodniono, że poprawiają rzeczywiste wyniki u osób z podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym, a szczególnie u osób, które już miały zawał serca lub udar.

Statyny hamują enzym zwany reduktazą HMG-CoA, który zmniejsza zdolność wątroby do wytwarzania cholesterolu.Statyny w istotny i niezawodny sposób obniżają całkowity poziom cholesterolu we krwi i cholesterolu LDL.

Statyny również zmniejszają zapalenie naczyń, zmniejszają zakrzepicę naczyń i poprawiają ogólną czynność naczyń.

Statyny są zwykle dobrze tolerowane, ale występują działania niepożądane. Najbardziej zauważalnym efektem ubocznym jest ból lub osłabienie mięśni, które obserwuje się u 5 - 10% pacjentów przyjmujących te leki.

Obecnie dostępne statyny obejmują:

• Lipitor (atorwastatyna)
• Lescol (fluwastatyna)
• Mevacor (lowastatyna)
• Livalo (pitawastatyna)
• Pravachol (prawastatyna)
• Zocor (symwastatyna)
• Crestor (rozuwastatyna)

Inhibitory PCSK9

Inhibitory PCSK9 są nową klasą leków obniżających poziom cholesterolu. Pierwsze dwa - Repatha (evolocumab) i Praluent (alirocumab) - zostały zatwierdzone przez FDA pod koniec 2015 roku. Leki te działają poprzez hamowanie enzymu PCSK9 w wątrobie, co powoduje, że wątroba usuwa znacznie więcej cholesterolu LDL z krążenia. Inhibitory PCSK9 podawane przez iniekcję mogą obniżyć poziom cholesterolu LDL do bardzo niskiego poziomu, dlatego też wzbudzają wiele entuzjazmu wśród badaczy.

Obecnie leki te stosuje się u pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią lub u których stężenie cholesterolu LDL pozostaje bardzo wysokie pomimo leczenia statynami. Ich stosowanie może się rozwinąć w ciągu następnych kilku lat, ponieważ dowiadujemy się, czy mogą one poprawić wyniki kliniczne, oprócz poziomu cholesterolu - i czy powodują długotrwałe skutki uboczne.

Kwas nikotynowy (niacyna)

Kwas nikotynowy, forma niacyny, obniża poziom cholesterolu LDL i podwyższa poziom cholesterolu HDL. W niedawnej przeszłości przepisywano dość często, aby zwiększyć poziom HDL. Jednak poważne badanie kliniczne rzuciło wiele wątpliwości na zalety kwasu nikotynowego. W tym badaniu kwas nikotynowy nie tylko nie poprawił wyników klinicznych, ale także zwiększył ryzyko udaru. Obecnie kwas nikotynowy jest generalnie stosowany tylko u pacjentów z wysokim poziomem cholesterolu LDL, którzy nie mogą przyjmować innych leków.

Ezitimibe

Ezetymib zmniejsza wchłanianie cholesterolu z jelit, powodując, że wątroba uzyskuje więcej cholesterolu, którego potrzebuje, usuwając go z krwioobiegu. W rezultacie zmniejsza się poziom cholesterolu LDL.

Próby kliniczne z ezetymibem (sprzedawane jako Vytorin i w połączeniu z simwastatyną jako Zetią) były dość rozczarowujące, a lek nie jest często stosowany w praktyce klinicznej. Jest stosowany głównie u osób z utrzymującym się wysokim poziomem cholesterolu pomimo leczenia statynami lub którzy nie są w stanie przyjmować statyn.

Kwasity kwasu żółciowego.

Substancje wiążące kwasy żółciowe zapobiegają ponownemu wchłanianiu kwasów żółciowych zawierających cholesterol z jelita. Powoduje to, że wątroba usuwa więcej cholesterolu z krążenia. Substancje wiążące kwasy żółciowe to Questran (cholestyramina), cholestyd (kolestypol) i Welchol (kolesewelam).

Podczas gdy leki te skutecznie obniżają poziom cholesterolu LDL, powodują również działania niepożądane ze strony żołądka i jelit, które ograniczają ich użyteczność. Podobnie jak większość innych leków obniżających poziom cholesterolu, badania kliniczne nie wykazały, że poprawiają wyniki.

Oto więcej informacji na temat cholestyraminy, najczęściej stosowanej substancji wiążącej kwasy żółciowe.

Fibraty.

Fibraty - Antara (gemfibrozyl) i Lopid (fenofibrat) - są najskuteczniejsze w zmniejszaniu poziomu trójglicerydów we krwi (nawet o 50%). Zwiększają one również poziom cholesterolu HDL i obniżają poziom cholesterolu LDL w pewnym stopniu. Fibraty działają poprzez hamowanie wytwarzania lipoprotein bogatych w triglicerydy w wątrobie. Jednak ponownie, pomimo ich korzystnego wpływu na stężenie lipidów we krwi, kilka randomizowanych badań nie wykazało poprawy wyników klinicznych z zastosowaniem fibratów.

Głównym zastosowaniem obecnie fibratów jest leczenie pacjentów z ciężką hipertriglicerydemią. Najważniejszym działaniem niepożądanym fibratów jest to, że mogą one powodować toksyczność mięśni, szczególnie w przypadku stosowania ze statynami.

Słowo od DipHealth

Podczas gdy wykazano, że kilka klas leków ma korzystny wpływ na poziom cholesterolu i triglicerydów, wykazano, że tylko statyny znacznie poprawiają wyniki kliniczne. Aktualne wytyczne dotyczące leczenia cholesterolu ograniczają zalecenia dotyczące statyn - inne leki nie są zalecane, z wyjątkiem indywidualnych przypadków.

Jednak naukowcy z niecierpliwością czekają na wyniki badań klinicznych prowadzonych obecnie z inhibitorami PCSK9, nowej klasy leków, które mają bezprecedensowy efekt obniżania stężenia cholesterolu.