Efekty uboczne Toksyczności płuc Amiodarone

Amiodaron (Cordarone, Pacerone) jest najskuteczniejszym lekiem opracowanym do leczenia arytmii serca. Niestety, jest to również potencjalnie najbardziej toksyczny lek antyarytmiczny i najtrudniejszy do bezpiecznego stosowania. Do częstych działań niepożądanych amiodaronu należą: zaburzenia tarczycy, złogi rogówkowe, które prowadzą do zaburzeń widzenia, problemy z wątrobą, niebieskawe przebarwienia skóry i nadwrażliwość na światło (łatwe opalanie). (Przeczytaj ogólny przegląd amiodaronu.) Ze względu na jego potencjał do wytwarzania kilku rodzajów toksyczności, amiodaron należy przepisywać tylko osobom, które cierpią na zagrażające życiu lub ciężko zaburzające arytmie i nie mają innych dobrych opcji leczenia.

Najbardziej budzącym obawy skutkiem ubocznym amiodaronu jest zdecydowanie toksyczność płucna (płucna).

Co to jest toksyczność płuc Amiodarone?

Toksyczność amiodaronu w płucach prawdopodobnie dotyka do 5% pacjentów przyjmujących ten lek. Nie wiadomo, czy problemy z płucami powodowane przez amiodaron są spowodowane bezpośrednim uszkodzeniem leku przez tkanki płucne, reakcją immunologiczną na lek lub innym mechanizmem. Amiodaron może powodować wiele rodzajów problemów z płucami, ale w większości przypadków problem przyjmuje jedną z czterech postaci.

1) Najbardziej niebezpiecznym rodzajem zatrucia amiodaronem jest nagły, zagrażający życiu, rozproszony problem płuc.zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). W przypadku ARDS, uszkodzenia pojawiają się w błonach pęcherzyków płucnych płuc, powodując napełnianie woreczków płynem i znacznie pogarszają zdolność płuc do przenoszenia wystarczającej ilości tlenu do krwioobiegu. Osoby, u których rozwinęło się ARDS, doświadczają nagłej, ciężkiej duszności (duszności). Zazwyczaj muszą być umieszczane na wentylatory mechaniczne, a ich śmiertelność nawet przy intensywnej terapii jest dość wysoka, zbliża się do 50%.

ARDS związane z amiodaronem obserwuje się najczęściej po zastosowaniu dużych zabiegów chirurgicznych, szczególnie operacji kardiochirurgicznych, ale można je zobaczyć w dowolnym czasie i bez oczywistych przyczyn predysponujących.

2) Najczęstszą formą toksyczności amiodaronu w płucach jest przewlekły, rozproszony problem płucśródmiąższowe zapalenie płuc (IP). W tych warunkach worki powietrzne płuc stopniowo gromadzą płyn i różne komórki zapalne, zaburzając wymianę gazów w płucach. IP zwykle ma podstępny i stopniowy początek, z powoli postępującą dusznością, kaszlem i szybkim zmęczeniem. Ponieważ wiele osób przyjmujących amiodaron ma problemy z sercem w przeszłości, ich objawy łatwo można pomylić z niewydolnością serca (lub czasami ze skutkami starzenia się).

Z tego powodu często tracimy IP. Prawdopodobnie jest to częstsze niż ogólnie sądzono.

3) Znacznie mniej powszechne sąpneumoniae typu "typowy wzorzec" (zwane także organizowaniem zapalenia płuc) czasami obserwowane w przypadku amiodaronu. W tym stanie prześwietlenie klatki piersiowej pokazuje zlokalizowany obszar zatory praktycznie identyczny z obserwowanym przy bakteryjnym zapaleniu płuc. Z tego powodu ta forma toksyczności amiodaronu płuc jest prawie zawsze mylona z bakteryjnym zapaleniem płuc i jest odpowiednio leczona. Zwykle tylko wtedy, gdy zapalenie płuc nie udaje się poprawić przy pomocy antybiotyków, ostatecznie rozważa się rozpoznanie toksyczności amiodaronu.

4) Rzadko amiodaron może wytwarzaćsamotna masa płucna wykrywany przez prześwietlenie klatki piersiowej. Masa jest najczęściej uważana za nowotwór lub infekcję i dopiero po pobraniu biopsji stwierdza się toksyczność amiodaronu w płucach.

Jak Diagnozuje się Toksyczność płuc Amiodarone

Nie ma konkretnych testów diagnostycznych, które potwierdzałyby diagnozę, chociaż istnieją silne wskazówki, które można uzyskać, badając komórki płuc uzyskane z biopsji lub płukania płuc (płukanie dróg oddechowych płynem), zwykle za pomocą bronchoskopii.

Kluczem do zdiagnozowania toksyczności amioaronu w płucach jest jednak wyczulenie na taką możliwość. Dla każdego, kto przyjmuje amiodaron, toksyczność płuc musi być silnie brana pod uwagę przy pierwszych oznakach problemu. Niewyjaśnione objawy płucne, dla których nie można zidentyfikować żadnej innej prawdopodobnej przyczyny, należy ocenić jako prawdopodobną toksyczność amiodaronu w płucach i zdecydowanie należy rozważyć przerwanie podawania leku. (Jeśli przyjmujesz amiodaron i podejrzewasz, że rozwijasz problem z płucami, porozmawiaj ze swoim lekarzem przed samodzielnym zajęciem leku).

Kto jest zagrożony?

Każdy, kto przyjmuje amiodaron, jest narażony na toksyczne działanie na płuca. Osoby przyjmujące większe dawki (400 mg na dobę lub więcej) lub przyjmujące lek przez 6 miesięcy lub dłużej lub mające więcej niż 60 lat wydają się być bardziej zagrożone. Niektóre dowody sugerują, że osoby z wcześniej istniejącymi problemami płuc są również bardziej narażone na problemy z płucami z amiodaronem.

Podczas gdy chroniczne monitorowanie osób przyjmujących amiodaron w badaniach rentgenowskich klatki piersiowej i w badaniach czynnościowych płuc często ujawnia zmiany przypisywane lekowi, niewiele z tych osób rozwinie toksyczność płucną. Chociaż roczne prześwietlenia klatki piersiowej są często wykonywane u osób przyjmujących ten lek, niewiele jest dowodów na to, że takie monitorowanie jest użyteczne w wykrywaniu tych, którzy ostatecznie rozwiną jawne problemy z płucami, lub którzy powinni zaprzestać przyjmowania amiodaronu z powodu "zbliżającej się" toksyczności płuc.

Leczenie toksyczności płuc Amiodarone

Nie ma żadnej konkretnej terapii, która okazałaby się skuteczna. Podstawą leczenia jest powstrzymanie amiodaronu.

Niestety, po ostatniej dawce potrzeba wielu miesięcy na pozbycie się amiodaronu. Jednak u większości pacjentów z mniej ciężkimi postaciami toksyczności płuc (IP, typowe zapalenie płuc lub masa płucna), płuca często ulegają poprawie, jeśli lek zostanie zatrzymany. Amiodaron należy również zahamować u pacjentów z ARDS, ale w tym przypadku ostateczny wynik kliniczny jest prawie zawsze określany na długo przed znacznym zmniejszeniem poziomu amiodaronu.

Wysokie dawki sterydów są najczęściej podawane pacjentom z ARDS wywoływanym przez amiodaron i pomimo, że istnieją doniesienia o korzyściach płynących z takiej terapii, to czy steroidy rzeczywiście powodują znaczącą różnicę, nie są znane. Steroidy są również powszechnie stosowane w przypadku wszystkich innych form toksyczności amiodaronu w płucach, ale ponownie dowody na to, że są pomocne w tych warunkach, są rzadkie.

Słowo od DipHealth

Istnieją uzasadnione powody, aby najbardziej toksycznym działaniem niepożądanym tego leku był amiodaron. Toksyczność płucna jest nieprzewidywalna. Może być ciężki, a nawet śmiertelny. Może to być trudne do zdiagnozowania i nie ma dla niego konkretnej terapii. Nawet jeśli toksyczność płuc była jedynym znaczącym niekorzystnym działaniem amiodaronu (który zdecydowanie nie jest), samo to powinno wystarczyć, aby lekarze niechętnie przyjmowali ten lek, chyba że jest to naprawdę konieczne.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Jackevicius CA, Tom A, Essebag V, i in. Współczynniki zachorowalności i ryzyka na poziomie populacji w przypadku toksyczności płucnej związanej z Amiodaronem. Am J Cardiol 2011; 108: 705.
• Hudzik B, Polonski L. Toksyczność płuc wywołana przez amiodaron. CMAJ 2012; 184: E819.
• Papiris SA, Triantafillidou C, Kolilekas L, i in. Amiodaron: przegląd efektów płucnych i toksyczności. Drug Saf 2010; 33: 539.
• Schwaiblmair M, Berghaus T, Haeckel T, i in. Toksyczność płuc wywołana przez Amiodaron: nieznany i poważny efekt niepożądany? Clin Res Cardiol 2010; 99: 693.