Leczenie trudnego do opanowania wyprysku u dzieci

Wielu rodziców dzieci z wypryskiem zna podstawowe metody leczenia i zapobiegania wypryskom. Pomimo najlepszych starań, wyprysk dziecka może się utrzymywać.

Naucz się różnych sposobów leczenia egzemy za pomocą tej łapanki.

Typowe sposoby leczenia wyprysku

Jeśli Twoje dziecko ma częste wypryskowe wypryski, być może już próbujesz kontrolować je poprzez krótkotrwałe stosowanie maści o niskiej lub średniej aktywności steroidowej lub niesteroidowej egzemy, takiej jak Elidel lub Protopic. Powszechne jest również stosowanie środków nawilżających na inne miejscowe leki u swoich dzieci podczas wyprysków egzema lub stosowanie ich o innych porach dnia. Krem steroidowy lub maści nie zadziała, jeśli umieścisz go na wierzchu kremu nawilżającego.

Używanie balsamu każdego dnia i w ciągu trzech minut po wyjściu z wanny lub prysznica może zmniejszyć nawrót wyprysków, podobnie jak powstrzymanie się od korzystania z gorącej wody w wannie lub pod prysznicem. Zamiast używania szorstkiego mydła, pomocne mogą być łagodne mydła, takie jak Dove lub Oil of Olay, lub substytut mydła, taki jak Cetaphil Gentle Skin Cleanser.

Niektórzy lekarze zalecają rodzicom podawanie leków przeciwhistaminowych, takich jak Benadryl lub Atarax (lek przeciwhistaminowy na receptę), aby pomóc w kontrolowaniu swędzenia, szczególnie przed snem. Ta sama rada dotyczy unikania znanych czynników wyzwalających, takich jak kąpiele bąbelkowe, roztocza kurzu, alergie pokarmowe, przegrzanie i pocenie się, wełna i odzież poliestrowa.

Lekarze mogą zalecić dziecku wypróbowanie niesteroidowego kremu lub balsamu, takiego jak Atopiclair, lub użyć mokrych opatrunków lub mokrych do wysuszenia opatrunków podczas trudnych do kontrolowania rac. Rodzicom zaleca się czasami pranie odzieży dziecięcej przy pomocy Dreft lub innego specjalnego "dziecięcego" detergentu do prania, takiego jak Tide Free (Ultra Tide Free, Tide Powder Free), All Small & Mighty Free Clear lub Ivory Snow. Utrzymywanie krótkich paznokci dziecka, aby nie uszkadzało jego skóry, jeśli powoduje swędzenie, może również złagodzić objawy.

Niestety, nawet rodzice, którzy to wszystko robią, wciąż zmagają się z wypryskiem swojego dziecka.

Chociaż słaba kontrola wyprysku ma czasami związek z nieprzestrzeganiem, zrozumieniem lub posiadaniem planu leczenia egzemy, niektóre dzieci mają po prostu trudną do opanowania egzemę. Próbując nowych metod leczenia, pediatra dermatolog może pomóc tym dzieciom w opanowaniu egzemy, ale często edukacja może zapobiegać i leczyć wyprysk.

Zakażenia i egzema Staph

Jeśli Twoje dziecko ma trudną do opanowania egzemę, możesz również wziąć pod uwagę, że może mieć wtórne zakażenie skóry. Twój pediatra będzie szczególnie podejrzewał infekcję bakteryjną, jeśli twoja skóra dziecka jest czerwona i ma nad nią skórki w kolorze miodu, pęcherze wypełnione ropą lub wydaje się mokry i płaczliwy.

Wielu ekspertów wyprysków uważa, że Staph. aureus (MRSA) bakterie zakażają wiele dzieci, które już mają egzemę i mogą powodować wyprysk. W rzeczywistości jedno badanie wykazało, że ponad 90% pacjentów z atopowym zapaleniem skóry zostało skolonizowanych przez bakterie MRSA.

Dlatego wielu lekarzy, oprócz tradycyjnych metod leczenia wyprysków egzemy, będzie przepisywać antybiotyk.

Jeśli twoje dziecko jest już na antybiotykach, a jego skóra wciąż wygląda na zainfekowaną, może mieć bakterie MRSA na skórze i może potrzebować innego antybiotyku, takiego jak Bactrim lub Clindamycin, aby uzyskać kontrolę nad infekcją.

Kultura skóry może również pomóc w ustaleniu, czy wyprysk dziecka jest skomplikowany przez infekcję bakteryjną, a który antybiotyk pomoże leczyć.

Egzema trudna do opanowania

Oprócz wyżej wymienionych metod wyprysku pediatryczny dermatolog może zalecić stopniowe stosowanie terapii. Oznacza to, że zamiast zatrzymać krem ​​steroidowy lub maść, gdy flara jest pod kontrolą, przełączyć się na mniejszą siłę sterydów na kilka dni lub tygodni. Na przykład możesz przejść od kremu steroidowego o mocy na receptę, takiego jak Cutivate lub Elocon, do kremu hydrokortyzonu OTC, zanim całkowicie przestaniesz używać sterydów.

Alternatywnie, twój pediatra może przejść od przepisywania sterydów codziennie do co drugiego dnia. Może to pomóc twojemu dziecku w skórze rozniecić się ponownie, gdy tylko przestaniesz używać sterydów.

Pomocne może się też okazać zastosowanie miejscowego steroidu o większej mocy na małych obszarach, które nie reagują na leczenie steroidem o umiarkowanej mocy. Steroidy o większej sile mogą obejmować maści Cutivate, krem ​​Diprolene AF i krem ​​Lidex. Należy pamiętać, że te steroidy o wyższej sile działania są zwykle używane tylko przez krótki czas, np. Trzy lub cztery dni, nigdy na twarzy.

Pediatra może również przepisać zmieszaną mieszaninę sterydów z balsamem, takim jak maść acetonid triamcynolonowa o zawartości 0,1% i Aneksor. Dodatkowo, tygodniowe rozcieńczone kąpiele bielące mogą pomóc w zapobieganiu infekcjom gronkowca. Przy użyciu tej techniki, 1/4 szklanki wybielacza domowego dodaje się do wanny wypełnionej letnią wodą.Twoje dziecko może wtedy zanurzyć się w tej wannie, która będzie jak chlorowany basen, przez 10 do 20 minut.

Opłucz go po kąpieli i jak zwykle, wysusz swoje dziecko i przykryj go środkiem nawilżającym w ciągu trzech minut, aby złapać wilgoć z kąpieli. Należy pamiętać, że rozcieńczone kąpiele bielące są zwykle ograniczone tylko raz w tygodniu, ponieważ mogą być drażniące i zwykle powinny być wykonywane pod kierunkiem pediatry lub pediatry dermatologa.

Dopełnieniem alternatywnych metod leczenia są balsamy i szampony na bazie smoły węglowej, leczenie cyklosporyną, która tłumi układ odpornościowy i fototerapia światłem ultrafioletowym (UV). Należy pamiętać, że stosowanie smoły węglowej, cyklosporyny i fototerapii jest zwykle zarezerwowane dla najcięższych przypadków egzemy.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Atopowe zapalenie skóry. Simpson EL - Med Clin North Am - 2006 Jan, 90 (1), 149-167.
• Atopowe zapalenie skóry: Aktualizacja i przegląd piśmiennictwa Lipozencic J - Dermatol Clin - 01-OCT-2007; 25 (4): 605-12.