Choroba uchyłkowa (uchyłkowatość i zapalenie uchyłka)

Uchyłkowatość jest częstym schorzeniem jelita grubego (okrężnicy) występującego w miarę starzenia się ludzi. W uchyłkowatości, ściana jelita grubego rozwija słabe punkty, które wybrzuszają się na zewnątrz, tworząc małe kieszenie, które są nazywane uchyłkami. Kiedy ten uchyłek staje się stan zapalny lub zakażony, nazywa się to zapaleniem uchyłka. Uchyłki i zapalenie uchyłka są znane jako choroba uchyłkowa.

Przegląd

Uchyłki występują zwykle u osób powyżej 40 roku życia, a aż 50% osób powyżej 60 roku życia wykazuje oznaki choroby. Choroba uchyłkowa występuje częściej w Stanach Zjednoczonych, Anglii i Australii, co może oznaczać, że popularna w tych krajach dieta niskowłóknowa może być czynnikiem sprzyjającym. Choroba uchyłkowa występuje rzadziej w obszarach, w których dieta wysokobłonnikowa jest normą, na przykład w Azji i Afryce.

Objawy

Uchyłkowatość może nie powodować żadnych objawów, ale w niektórych przypadkach może wystąpić krwawienie.

Zapalenie uchyłka jest spowodowane infekcją lub zapaleniem uchyłków i często towarzyszy mu ból brzucha. Ból brzucha jest zmienny i zwykle zaczyna się nagle, ale może również rozwinąć się w ciągu kilku dni. Objawy zapalenia uchyłków mogą obejmować:

• Ból brzucha, zwłaszcza dolny lewy kwadrant
• Zmiana nawyków jelitowych
• Dreszcze
• Skurcze
• Gorączka
• Nudności

Przyczyny

Przyczyna nie jest całkowicie zrozumiała, ale uważa się, że zachodnie diety, które mają niską zawartość błonnika i siedzący tryb życia, przyczyniają się do choroby uchyłkowej. Dieta o niskiej zawartości błonnika może prowadzić do zaparć. Zaparcie samo w sobie nie może wywoływać choroby uchyłkowej, ale wysiłek, by przejść twarde stolce może spowodować wybrzuszenie ścian jelita grubego na zewnątrz i doprowadzić do uchyłków. Obecnie nie wiadomo, dlaczego siedzący tryb życia może również wiązać się z chorobą uchyłkową. Zapalenie uchyłka może być spowodowane zatrzymaniem stolca w uchyłku.

Diagnoza

W przypadku braku jakichkolwiek objawów, uchyłkowatość zwykle nie jest rozpoznawana. Nierzadko zdiagnozowano zapalenie uchyłka, gdy lekarz szuka przyczyny innych objawów lub podczas rutynowej kolonoskopii.

Testy, które mogą pomóc w diagnozowaniu choroby uchyłkowej obejmują:

Kolonoskopia. Zapalenie uchyłka może być znalezione podczas kolonoskopii, która została wykonana w celu wykrycia objawów, takich jak krwawienie lub ból brzucha. Kolonoskopia jest rutynowym badaniem przesiewowym u osób w wieku powyżej 50 lat, co może prowadzić do rozpoznania bezobjawowej choroby uchyłkowej.

Tomografia komputerowa (CT). Skan TK to seria promieni rentgenowskich, które mogą zapewnić szczegółowy widok brzucha i innych obszarów ciała. Są zwykle nieinwazyjne, bezbolesne i nieszkodliwe. W niektórych przypadkach do poprawy widoczności niektórych struktur (takich jak jelito grube) stosuje się dożylne i / lub doustne barwniki kontrastowe. Środek kontrastowy podaje się w napoju lub wstrzykuje do żyły. Barwnik pomaga lekarzowi znaleźć narządy wewnętrzne w jamie brzusznej i szukać czegoś niezwykłego, takiego jak uchyłki.

Leczenie choroby uchyłkowej

Początkowe leczenie uchyłków obejmuje zwiększenie ilości błonnika w diecie.

Większość ludzi w Stanach Zjednoczonych nie ma wystarczającej ilości błonnika w swojej diecie. Włókniste pokarmy pomagają utrzymać stolec miękki i łatwy do przejścia, co może pomóc w zapobieganiu zaparciom i późniejszym wysiłkom prowadzącym do wypróżnienia. Włókno można również dodać do diety za pomocą suplementów błonnika. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie chorobę uchyłkową, porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, jaki rodzaj suplementu z włóknem jest odpowiedni dla Ciebie.

W przeszłości zalecano, aby osoby z chorobą uchyłkową unikały pokarmów, które mogłyby "utknąć" w uchyłkach, takich jak popcorn, orzechy i nasiona, takie jak słonecznik, dynia, kminek i sezam. Nie ma żadnych dowodów na poparcie tego zalecenia, ale skonsultuj się z lekarzem na temat ograniczeń żywieniowych.

Zapalenie uchyłka wymaga bardziej intensywnej oceny i leczenia, zwykle z zastosowaniem tomografii komputerowej lub innego badania obrazowego, konsultacji z gastroenterologiem i chirurgiem ogólnym, antybiotykami, wypróżnianiem się i - nie rzadziej - operacją wykonywaną na zamówienie lub w trybie pilnym.

Powikłania choroby uchyłkowej

Krwawienie. Kiedy krwawienia uchyłkowe, krew można znaleźć albo w muszli klozetowej, albo w kale. Uważa się, że krew jest spowodowana przez złamane naczynie krwionośne i może nie wymagać żadnego leczenia. Nie jest to częste powikłanie, ale może spowodować znaczną ilość krwi. W niektórych przypadkach krwawienie może wymagać zbadania i zatrzymania podczas kolonoskopii lub zabiegu chirurgicznego. Nawet jeśli zdiagnozowano u Ciebie chorobę uchyłkową, ważne jest, aby wszelkie krwawienie z odbytnicy zostało sprawdzone przez lekarza.

Ropień. Zapalenie uchyłka jest infekcją uchyłków i taka infekcja może prowadzić do ropnia. Ropień to kieszeń ropy, która znajduje się w zapalnej tkance. Ropień w ciele, taki jak w jelicie grubym, nie zawsze jest łatwy do znalezienia, ale jeśli jest mały, można go leczyć kuracją antybiotykową.Cięższe ropnie mogą wymagać drenażu, co osiąga się za pomocą znieczulenia miejscowego w celu odrębienia obszaru, a następnie wprowadzenia igły przez skórę i do ropnia.

Perforacja. Perforacja to dziura, która rozwija się w zakażonym uchyłku. Jeśli otwór jest wystarczająco duży, może spowodować nagromadzenie się ropy w jamie brzusznej i ostatecznie doprowadzić do zapalenia otrzewnej. Zapalenie otrzewnej jest poważnym stanem, który może być śmiertelny, jeśli nie zostanie natychmiast leczony chirurgicznie.

Przetoka. Przetoka to nienormalny tunel łączący dwie jam ciała lub jamę ciała ze skórą. Przetoka może tworzyć się, gdy ropień wypełnia się ropą, nie goi się i przenika do innego narządu. W przypadku zapalenia uchyłków przetoki mogą występować między jelita grubego a jelita cienkiego, jelita grubego i skóry lub najczęściej jelita grubego i pęcherza moczowego.

Niedrożność jelit. Zakażone uchyłki mogą powodować tworzenie się blizn w jelicie grubym. Zbyt duża blizna może spowodować częściowe lub całkowite zablokowanie jelita, zapobiegając przedostawaniu się stolca. Zaparcia jelit często wymagają operacji.