Teorie o tym, co powoduje schizofrenię

Schizofrenia jest chorobą mózgu, która powoduje pewne cechy, nienormalne doświadczenia i zachowania. Istnieje kilka rodzajów schizofrenii, które obejmują różne zespoły objawów. Jest możliwe, że nieco inne procesy chorobowe są zaangażowane w różne typy schizofrenii. Jednak większość badaczy uważa, że ​​schizofrenia jest jedną chorobą, która może mieć różne skutki w zależności od tego, które obszary mózgu są najbardziej dotknięte.

Badacze nie wiedzą jeszcze dokładnie, co powoduje, że niektórzy ludzie rozwijają schizofrenię. W schizofrenii występuje bardzo silny składnik genetyczny. Jednak same geny nie wyjaśniają całkowicie choroby.

Większość naukowców uważa, że ​​geny nie powodują bezpośrednio schizofrenii, ale czynią osobę podatną na rozwój choroby. Naukowcy badają wiele możliwych czynników, które mogą powodować osoby z genetyczną predyspozycją do rozwoju schizofrenii.

Czynniki genetyczne

Dowody genetycznej predyspozycji do schizofrenii są przytłaczające. Częstość występowania schizofrenii w ogólnej populacji wynosi mniej niż 1%. Jednak związek z osobą chorą na schizofrenię znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia schizofrenii.

Na przykład, jeśli twój brat lub siostra lub jeden rodzic ma chorobę, masz szansę na schizofrenię w wysokości około 10%. Jeśli twój bliźniak ma chorobę, masz około 50% szans na rozwinięcie się schizofrenii. Jeśli oboje twoich rodziców ma schizofrenię, masz 36% prawdopodobieństwo rozwinięcia się choroby.

Wiemy, że ryzyko rodzinne wynika raczej z genetyki, a nie ze środowiska rodzinnego, ponieważ ryzyko związane z relacjami rodzinnymi jest takie samo niezależnie od tego, czy dana osoba jest wychowywana w rodzinie, czy też nie. Dzieci osób ze schizofrenią są częściej poddawane adopcji, ponieważ ich rodzice są zbyt chorzy, by o nie dbać.

Jednak same geny nie powodują schizofrenii. Gdyby tak było, to bliźnięta jednojajowe, które mają praktycznie taki sam kod genetyczny, miałyby prawie 100% prawdopodobieństwo podzielenia się chorobą, a nie 50%.

Teorie rozwojowe

Teorie rozwojowe schizofrenii mówią, że coś dzieje się nie tak podczas rozwoju mózgu. Rozwój mózgu od najwcześniejszego stadium rozwoju płodowego do wczesnych lat życia jest niezwykle skomplikowanym procesem. Powstają miliony neuronów, migrują do różnych obszarów mózgu tworzącego i specjalizują się w wykonywaniu różnych funkcji.

"Coś", co pójdzie źle, może być infekcją wirusową, brakiem równowagi hormonalnej, błędem w kodowaniu genetycznym, stresem żywieniowym lub czymś innym. Wspólnym elementem wszystkich teorii rozwojowych jest to, że zdarzenie przyczynowe występuje podczas rozwoju mózgu.

Objawy schizofrenii pojawiają się zazwyczaj w późnej młodości lub wczesnej dorosłości. W jaki sposób objawy te mogą być spowodowane wydarzeniami rozwojowymi, które miały miejsce kilkadziesiąt lat wcześniej?

Teorie rozwojowe sugerują, że wczesne zakłócenie powoduje dezorganizację struktury mózgu. Początek okresu dojrzewania przynosi szereg zdarzeń neurologicznych, w tym zaprogramowaną śmierć wielu komórek mózgowych, i w tym czasie nieprawidłowości stają się krytyczne.

Aby wspierać teorie rozwojowe, istnieje szereg czynników ryzyka schizofrenii związanych z krytycznymi okresami rozwoju płodu, takich jak:

• Schizofrenia występuje częściej w zimie i wiosennych porodach.
• Dzieci, których matki doświadczyły głodu w pierwszym trymestrze, częściej chorują na schizofrenię.
• Powikłania związane z ciążą i porodem zwiększają ryzyko wystąpienia schizofrenii.

Jednak nie ma jeszcze wystarczających dowodów na to, że mózgi osób dorosłych ze schizofrenią są zdezorganizowane w sposób przewidziany przez teorie rozwojowe. Teorie te odnoszą się również do gdy pochodzenia schizofrenii, ale nie sama przyczyna.

Teorie chorób zakaźnych

Niektórzy badacze uważają obecnie, że schizofrenia jest spowodowana interakcją czynnika zakaźnego, zwłaszcza wirusa, z genetyczną predyspozycją do choroby. Istnieje wiele cech znanych wirusów, które mogą to umożliwić:

• Wirusy mogą atakować określone obszary mózgu i pozostawiać inne nietknięte.
• Wirusy mogą zmieniać pewne procesy w komórce mózgowej bez zabijania komórki.
• Wirusy mogą kogoś zainfekować, a następnie pozostawać w uśpieniu przez wiele lat, zanim spowodują chorobę.
• Wirusy mogą powodować niewielkie nieprawidłowości fizyczne, komplikacje porodowe i zmienione wzorce odcisków palców występujące czasami u osób ze schizofrenią.
• Wirusy mogą wpływać na neuroprzekaźniki.
• Niektóre środki przeciwpsychotyczne są również środkami przeciwwirusowymi.

Osoby, które niedawno rozwinęły schizofrenię, często mają przeciwciała przeciwko dwóm wirusom opryszczki we krwi, HSV (wirus opryszczki pospolitej) i CMV (wirus cytomegalii). Badania wykazały, że kiedy te wirusy opryszczki zainfekują kogoś określonym zestawem genów, osoba ta jest znacznie bardziej podatna na rozwój schizofrenii.

Osoby ze schizofrenią również częściej wykazują przeciwciała toxoplasmosis gondii, pasożyta przenoszonego przez koty, które mogą zarazić ludzi. Podnoszenie się wokół kotów nieznacznie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia schizofrenii, a choroba występuje częściej w krajach i stanach, w których wiele osób ma koty jako zwierzęta domowe.

Teorie schizofrenii dotyczące chorób zakaźnych są bardzo ekscytujące i obiecujące. Jest zbyt wcześnie, aby wiedzieć, czy badanie tych teorii ujawni przyczynę schizofrenii.

Teorie neurochemiczne

Schizofrenia wyraźnie wiąże się z nieprawidłowościami w chemikaliach (neurochemicznych), które pozwalają komórkom mózgowym komunikować się ze sobą. Wiemy o tym, ponieważ blokowanie niektórych neuroprzekaźników za pomocą leków (takich jak amfetamina lub PCP) może powodować objawy podobne do schizofrenii. Również leki przeciwpsychotyczne, które blokują działanie dopaminy neuroprzekaźnika, mogą skutecznie zmniejszyć objawy.

W rzeczywistości zaburzenie równowagi dopaminowej było kiedyś uważane za powodujące schizofrenię. Jednak nowsze leki przeciwpsychotyczne działają bez blokowania dopaminy. Aktualne badania wskazują, że neuroprzekaźniki GABA i glutaminian są zaangażowane w przyczynę schizofrenii.

Trudność teorii neurochemicznych polega na tym, że większość procesów mózgowych może wpływać na poziomy neuroprzekaźników, a neuroprzekaźniki (z których co najmniej 100) oddziałują ze sobą.

Kiedy mówimy, że jeden konkretny neuroprzekaźnik lub inny powoduje schizofrenię, opieramy to twierdzenie na pojedynczej klatce bardzo długiego i skomplikowanego filmu, bez możliwości zobaczenia klatek, które doprowadziły do ​​zmiany, którą obserwujemy.

Obecnie leczenie schizofrenii polega prawie wyłącznie na regulowaniu poziomu neuroprzekaźników, dlatego badania w tej dziedzinie są niezbędne do opracowania bardziej skutecznych metod leczenia.

Teorie stresu

Stres psychologiczny ma działanie fizjologiczne i jest zaangażowany w powodowanie lub przyczynianie się do zaburzeń psychicznych, w tym do stresu pourazowego. Stres psychologiczny dodatkowo pogarsza choroby takie jak wysokie ciśnienie krwi i choroby serca.

Jednak nie wykazano, aby stres psychiczny powodował schizofrenię. To stwierdzenie nie ma sensu dla wielu osób znających schizofrenię. Jak to może być prawda?

Po pierwsze, schizofrenia nie staje się powszechniejsza po urazach psychicznych, takich jak wojna, klęska żywiołowa czy uwięzienie w obozie koncentracyjnym.

Życie ludzi często wypełnia się stratą w czasie poprzedzającym pierwszy epizod psychotyczny. Jednak te straty (jak relacje, praca, szkoła, wypadki itp.) Były często wynikiem wczesnych objawów, takich jak podejrzenie, zaburzenie pamięci, wycofanie i utrata motywacji.

Dorastanie w rodzinie ze schizofrenią znacznie zwiększa stres i prawdopodobieństwo nadużyć i traumy, a dzieci z tych domów są bardziej narażone na rozwój samej choroby. Jednak wkład genetyczny, a nie stres psychologiczny, wyjaśnia większość wskaźnika schizofrenii u dzieci z tych rodzin.

Z pewnością można spojrzeć w historię wielu osób ze schizofrenią i znaleźć przeszłe traumy, ale znacznie więcej osób ze schizofrenią pochodziło z kochających, wspierających domów. Jedną z wielu tragedii schizofrenii jest obwinianie, że ludzie mający dobre intencje często przypisują rodzicom już ze złamanym sercem choroby ich ukochanego dziecka.

Jednak stres odgrywa istotną rolę w kontroli choroby. Ludzie ze schizofrenią stają się bardzo wrażliwi na stres i zmiany. Sam stres psychiczny może wystarczyć, by wywołać epizod.Opracowanie i utrzymanie rutyny jest jednym z najważniejszych aspektów unikania nawrotów.