Jak zostać patologiem, koronerem lub egzaminatorem medycznym

Wiele osób zapoznaje się z karierą patologa za pośrednictwem serialu kryminalnego lub kryminału. To dlatego, że wielu patologów pracuje jako koronerów lub lekarzy orzeczników - pamiętasz Quincy'ego z telewizyjnego serialu telewizyjnego z lat 70.? Ale ta percepcja nie jest prawidłowa: nie wszyscy patolodzy pracują jako koronerowie lub lekarze orzecznicy, a wszyscy koronerowie i lekarze orzecznicy nie są szkoleni jako patolodzy.

Jedna rzecz jest prawda wszystkich patologów: to lekarze. Oprócz uzyskania dyplomu medycznego z akredytowanej szkoły medycznej, patolodzy przeprowadzają także cztero- do pięcioletni program rezydencji. W 2011 r. W całym kraju przeprowadzono 145 akredytowanych programów szkoleniowych z zakresu patologii. Według jednego z sondaży z 2011 r. 87 procent mieszkańców kontynuuje jeszcze więcej szkoleń, starając się o stypendium. Wszyscy, stając się patologiem, pociągają za sobą jedną z najdłuższych ścieżek edukacyjnych i szkoleniowych wszystkich zawodów medycznych.

Co robią patologowie

Patologia obejmuje badanie i analizę tkanki ludzkiej, kości i płynów ustrojowych pod względem nieprawidłowości lub dowodów choroby lub infekcji. Dziedzina ta ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej diagnozy pacjentów w warunkach klinicznych, a także w celu ustalenia przyczyny zgonu osoby zmarłej.

Opis stanowiska zależy od rodzaju patologa, którym się stajesz. Istnieją trzy ogólne typy:

• Patologi sądowi: Specjalizują się w wykonywaniu sekcji zwłok ofiar przestępstw i zbieraniu dowodów w celu rozwiązania przestępstw.

• Patomorfologowie anatomiczni: oprócz wykonywania autopsji analizują narządy i tkanki, aby określić, czy są chore, rakowate (złośliwe) czy łagodne.

• Patologowie kliniczni: wykonują badanie krwi, moczu i innych płynów ustrojowych, a także mikroskopową ocenę poszczególnych komórek.

Oferty pracy i wynagrodzenie

Jeśli zastanawiasz się nad karierą w patologii, rynek pracy jest doskonały: od 2015 roku będzie brakowało patologów przez następne dwie dekady.

Średnia rekompensata dla patologa wynosi 257 750 dolarów rocznie. Ale wynagrodzenia zależą od doświadczenia: podstawowa pensja dla patologa z 10-letnim doświadczeniem wynosi 201 775 $. Podstawowa pensja wynosi 260.199 USD dla osób z 11 do 20 lat doświadczenia i 279,011 USD dla osób z 21 do 30 lat doświadczenia.

Coroner Versus Medical Examiner

Patolodzy sądowi, którzy są zatrudnieni przez rząd stanowy lub okręgowy, są znani jako koronerowie lub lekarze orzecznicy. Te dwie role są bardzo podobne, ale nie identyczne. Egzaminatorzy medyczni są zobowiązani do bycia lekarzami i są mianowani na swoją pozycję, podczas gdy koronerami są wybierani urzędnicy i nie muszą być lekarzami, aby pełnić tę funkcję. W takim przypadku koroner nie byłby tak zaangażowany w naukę i kryminalistykę śmierci, jak byłby to lekarz sądowy.

Kariera Związana z Patologiem

Jeśli interesujesz się patologią, ale nie jesteś w stanie uzyskać dyplomu medycznego i zostać lekarzem, istnieje kilka innych pokrewnych karier, które nie wymagają doktoratu. Niektóre potencjalne opcje to:

• Pielęgniarstwo sądowe: Ta specjalizacja stosuje naukę i sztukę pielęgniarstwa w dochodzeniach kryminalnych i cywilnych oraz w sprawach prawnych.

• Asystent patologa: P.A.s wykonuje różnorodne zadania, w tym rozbiór i przygotowywanie próbek, uzyskiwanie historii klinicznej i przygotowanie tkanki do przetwarzania.

• Cytotechnolog: ten technik medyczny jest przeszkolony w zakresie identyfikacji komórek i zaburzeń komórkowych, takich jak rak.

Czy powinieneś kontynuować karierę w patologii?

Dziedzina patologii jest szeroko zakrojona, z wieloma podspecjalizacjami i istnieje wiele możliwości dla ludzi, którzy są zorientowani na szczegóły, kochający naukę, metodyczny i analityczny. Jednakże, jeśli szukasz kariery związanej z opieką zdrowotną, która wiąże się z dużą ilością interakcji z pacjentem, patologia prawdopodobnie nie jest dla ciebie odpowiednia. Zwłaszcza jeśli jesteś patologiem sądowym, większość twoich "pacjentów" będzie martwa. Nawet dla patologów, którzy analizują tkanki i komórki żywych pacjentów, nie ma dużej ilości interakcji z pacjentem. Patologowie kliniczni i chirurgiczni częściej konsultują się z innymi lekarzami niż współpracują bezpośrednio z pacjentami.