Jak HIV zwiększa ryzyko raka

Częstotliwość zachorowań na raka u osób żyjących z HIV od dawna stanowi obszar zainteresowania i skupia się na zwiększaniu badań prowadzonych przez lekarzy. Podczas gdy ryzyko wystąpienia takich nowotworów definiujących AIDS, jak mięsak Kaposiego i chłoniak nieziarniczy (NHL) gwałtownie spadły z powodu postępów w terapii przeciwretrowirusowej, częstotliwość występowania innych nowotworów wzrosła tak samo gwałtownie.

Te nowotwory określające bez AIDS są dziś uważane za główną przyczynę zgonów osób zakażonych wirusem HIV w krajach rozwiniętych, wynika z badań szwajcarskiego badania na temat HIV Cohort Study. Częstość występowania nowotworów złośliwych, takich jak rak płuca i rak odbytu, obecnie wynosi od trzech do 50 razy więcej niż w populacji ogólnej.

AIDS - definiowanie nowotworów

Na początku lat 80. rzadka postać raka skóry zwana mięsakiem Kaposiego (który do tej pory dotykała głównie starszych mężczyzn w Europie Wschodniej) była jedną z grup zakażeń u osób, u których zdiagnozowano HIV. w 1981 r. Niedługo potem chłoniak nieziarniczy i inwazyjny rak szyjki macicy (ICC) zostały dodane do listy jako nowotwory uznane za definiujące AIDS.

Wraz z wprowadzeniem skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej (ART) w 1996 roku, krajobraz zmienił się dramatycznie. Uzbrojeni w reżim leków, które mogą teraz w pełni tłumić wirusa i przywracać funkcje odpornościowe organizmu, częstość występowania Kaposiego i NHL spadła o prawie 50%, podczas gdy ICC pozostała mniej więcej na niezmienionym poziomie do dnia dzisiejszego.

(Przyczyna tego nie jest w pełni zrozumiała, chociaż niektórzy uważają, że niektóre, mniej uleczalne szczepy wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) - u których występuje rak szyjki macicy - mogą dominować u kobiet z wirusem HIV.)

Pomimo wielu z tych postępów, osoby zakażone wirusem HIV są nawet siedmiokrotnie bardziej narażone na rozwój ICC, 65 razy częściej rozwijają NHL i 300 razy częściej niż rozwijają mięsaka Kaposiego niż ich niezakażone odpowiedniki.

Rak bez definiowania AIDS

Dzięki ogromnemu wzrostowi oczekiwanej długości życia w związku z ART i stopniowym starzeniem się populacji HIV, badacze zaczęli zauważać, że inne rodzaje nowotworów pojawiają się częściej u osób z HIV. Częstotliwość ich wystąpienia doprowadziła wielu do przekonania, że ​​istnieje związek przyczynowy między HIV a niektórymi rodzajami raka.

W przypadku niektórych z nich, takich jak rak odbytu, związek wydawał się jasny. Kiedyś w Stanach Zjednoczonych odnotowano niewiele ponad 20 000 przypadków, a dziś rak odbytu jest czwartym najczęściej spotykanym rakiem u osób zakażonych wirusem HIV. Co więcej, homoseksualiści lub biseksualni mężczyźni z HIV mogą mieć aż 60 razy większe ryzyko zachorowania na raka odbytu niż osoby niezakażone.

Podobnie, choroba Hodgkina (rodzaj nowotworu krwi podobnego do chłoniaka nieziarniczego) występuje między pięcioma a nawet dziesięcioma razy częściej u ludzi z HIV, podczas gdy rak głowy / szyi i rak wątroby są odpowiednio osiem i dziewięć razy bardziej narażeni na pojawić się.

Wszystko wskazuje na to, że nowotwory mózgu, jamy ustnej, gardła, płuc, wątroby, nerek, szyjki macicy, odbytu i tkanki limfatycznej w nieproporcjonalny sposób dotykają ludzi z HIV, z których większość jest diagnozowana 10-15 lat wcześniej niż ich niezakażone odpowiedniki.

(Z drugiej strony osoby z HIV generalnie nie są bardziej zagrożone rozwojem nowotworów piersi, jajników, pęcherza moczowego, prostaty, okrężnicy lub odbytnicy).

Przyczyny zwiększonego ryzyka

Wykazano, że pewne współinfekcje przyczyniają się do zwiększonego ryzyka, na przykład między zapaleniem wątroby typu C a rakiem wątroby; HPV i rak odbytu / szyjki macicy; oraz wirus Epsteina Barra i chorobę Hodgkina.

Tymczasem tradycyjne czynniki związane ze stylem życia, takie jak palenie i alkohol, mogą dodatkowo komplikować ryzyko, szczególnie w przypadku raka płuc lub wątroby.

Co ważniejsze, być może jest rola samego wirusa HIV. Chociaż wiemy, że HIV nie powoduje raka, przetrwałe zapalenie związane z zakażeniem wydaje się być silnie związane z wysoką częstością występowania. Wydaje się to prawdą, nawet gdy pacjenci są na ART z całkowicie niewykrywalnymi wiremiami.

Dzisiejsze badania silnie sugerują, że utrzymujące się zapalenie, nawet na niskim poziomie, może przedwcześnie starzeć układ odpornościowy. To pogorszenie (znane jako przedwczesne starzenie) jest uważane za naturalne u osób starszych. Jednakże, w przypadku zapalenia związanego z HIV, przedwczesne starzenie nie tylko przyspiesza czas potrzebny na rozwinięcie się raka, lecz także w wielu innych stanach związanych z starzeniem, od zaburzeń neurokognitywnych po pogorszenie kości, aż po choroby układu krążenia.

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka

Kluczem do zmniejszenia ryzyka zachorowania na raka jest wczesne rozpoznanie i leczenie zakażenia HIV. Inicjacja ART w momencie diagnozy może utrzymać lub przywrócić prawidłową funkcję immunologiczną przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka niektórych nowotworów nawet o 50 procent.

Inne zalecenia dla osób zakażonych wirusem HIV obejmują:

• Coroczne przesiewowe badania cytologiczne na raka szyjki macicy
• Wirusowe zapalenie wątroby typu B i WZW typu C
• Okresowe testy wymazu z papki dla homoseksualnych / biseksualnych mężczyzn lub dowolnej osoby z brodawkami odbytu
• Szczepienia przeciwko HPV dla kobiet w wieku od 11 do 26 lat, mężczyzn w wieku od 11 do 21 lat, aktywnych seksualnie mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM) w wieku od 22 do 26 lat lub mężczyzn z obniżoną odpornością w wieku od 22 do 26 lat
• Zaprzestanie palenia
• Ograniczenie spożycia alkoholu, szczególnie w przypadku osób z zapaleniem wątroby typu B lub C
• Bezpieczniejsze praktyki seksualne w celu zapobiegania zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu C i HPV
• Inne badania przesiewowe specyficzne dla nowotworu zgodnie z zaleceniami lekarza