Używanie Polio jako leku na raka mózgu?

Dążenie do pokonania raka przemawia do podstawowych pragnień ludzkości. Stanowi on kardynalny, ludzki symbol przypominający podróż na Księżyc lub znalezienie rozwiązania problemu głodu na świecie.

Jestem pewien, że wielu z nas sądzi, że gdyby naukowcy kiedykolwiek byli w stanie znaleźć lekarstwo na raka, to odkrycie zmieniające świat będzie odległe o dekady lub wieki. W końcu rak jest niebezpieczną, różnorodną i skomplikowaną chorobą - chorobą, o której musimy się jeszcze wiele dowiedzieć. Jednak naukowcy z Duke University Medical Center dokonali niesamowitego odkrycia: u niektórych osób z nawracającym glejakiem wielopostaciowym, typem nowotworu mózgu, zakażenie wirusem polio wywołuje odpowiedź immunologiczną, która zabija guza.

Co to jest Glioblastoma Multiforme?

Glioblastoma multiforme (GBM) jest szybko rosnącym nowotworem, który wywodzi się z komórek glejowych w części mózgowej mózgu (obszary skroniowe i czołowe). Komórki glejowe zwykle wspierają funkcję normalnych komórek mózgowych, ale gdy ich wzrost ulega osłabieniu, tak jak w przypadku GBM Grade IV, rak zabija większość ludzi w ciągu około 15 miesięcy. Guzy GBM mogą się podwoić co 2 tygodnie.

GBM dotyka około 2 do 3 osób na 100 000 i odpowiada za 52 procent pierwotnych guzów mózgu (GBM rzadko daje przerzuty lub rozprzestrzenia się). W latach 2005-2009 mediana wieku zgonu z powodu tego raka mózgu wynosiła 64 lata.

Niestety, u osób z GBM sukces obecnych opcji terapeutycznych obejmujących chirurgię, chemioterapię i radioterapię mierzy się w zaledwie kilka miesięcy dodatkowego przeżycia, a wiele z tych dodatkowych miesięcy zapewnia niską jakość życia.

Objawy GBM są związane z obrzękiem i przesunięciem struktur mózgu (efekt masowy) wywołanym przez guz i związany z nim obrzęk lub obrzęk. Guz, który może być wielkości piłeczki golfowej, naciska na inne struktury mózgu, powodując:

• Bóle głowy
• Utrata apetytu
• Rozmazany obraz
• Napady padaczkowe
• Wymioty
• Trudności z mową
• Trudności z poznaniem

Krótka historia wirusa Oncolytic

Bez względu na to, jak radykalnie może to brzmieć, praktyka wykorzystywania wirusów w leczeniu osób chorych na raka nie jest niczym nowym i została po raz pierwszy zasugerowana na początku XX wieku. W tych wczesnych latach leczenia nowotworów (droga przed OSHA) nie mieliśmy dobrego sposobu leczenia raka, więc lekarze i osoby cierpiące na raka były gotowe spróbować wszystkiego, w tym narażenia na zakaźne tkanki lub płyny ustrojowe. Na przykład w 1949 r. Ludzie z chorobą Hodgkina, rakiem węzłów chłonnych, byli zarażeni wirusem zapalenia wątroby.

Jak można się było spodziewać, zarażenie ludzi nieskrępowanymi wirusami nie przyczyniło się do poprawy życia osób chorych na raka (chociaż czasami zabijało ono części nowotworów lub powodowało bardzo krótkotrwałą remisję choroby).

Począwszy od lat pięćdziesiątych, dowiedzieliśmy się dużo o wirusach; teraz rozumiemy je lepiej niż jakikolwiek inny żywy organizm. Wiemy również, jak rozmnażać i manipulować genetycznie wirusami w warunkach laboratoryjnych. W ten sposób możemy włączyć wirusy onkolityczne wirusy lub nośniki leczenia, które wyzwalają układ odpornościowy organizmu. Co najważniejsze, te wirusy onkolityczne trzeba zabijać tylko komórki nowotworowe i nie atakować normalnych ludzkich komórek.

Immunoterapia: kiedy nasze ciała zabijają guzy popromienne

Komórki nowotworowe są zabójcze, ponieważ unikają układu odpornościowego naszego organizmu. Immunoterapia nowotworów to dziedzina medycyny, która bada, jak zdemaskować raka jako obcy, a tym samym wykorzystać własny układ odpornościowy organizmu do pokonania raka. Zastosowanie wirusa onkolitycznego PVS-RIPO u osób z GBM stanowi jeden z najbardziej znaczących i zachęcających postępów w dziedzinie immunoterapii nowotworów.

Gdy wirus zostanie dostarczony do guza, dzieje się magia. Według artykułu recenzenckiego autorstwa badaczy Duke'a opublikowanego w Rak w listopadzie 2014 r. proces ten obejmuje:

• Bezpośrednia cytotoksyczność wirusowa
• Wrodzona aktywacja przeciwwirusowa
• Stromalna prozapalna stymulacja
• Rekrutacja odpowiedzi adaptacyjnego układu odpornościowego.

Zasadniczo, po tym, jak PVS-RIPO (onolityczny wirus polio) rozprzestrzenia się w guzie GBM (mózgu), nasze ciała rozpoznają "guz polio" jako toksyczny. To rozpoznanie uruchamia alarm, że system immunologiczny może rozpocząć wojnę z polio-guza. Znakiem rozpoznawczym tej wojny jest stan zapalny, naturalna reakcja immunologiczna.

Wyniki z Fazy I PVS-RIPO

W Duke's Preston Robert Tisch Brain Tumor Center naukowcy spędzili lata na pracach przygotowawczych i testowaniu PVS-RIPO. W szczególności badacze ci zażyli żywy, atenuowany wirus polio i wyłapali zjadliwy odłam rybosomu, który powoduje chorobę Heinego-Medina dla nieszkodliwego drobiu rinowirusa powodującego zimno. Następnie, w niedawnym badaniu klinicznym fazy 1 PVS-RIPO, ci naukowcy poddani chirurgicznej infuzji (procedura formalnie określana jako dostarczanie wspomagane konwekcyjnie przez konwekcję i przeprowadzona przez cewnik) to onolityczny wirus polio do pierwotnych guzów mózgu dorosłych z GBM.

Nowotwory, które otrzymały iniekcję wirusa polio, były 1- do 5-centymetrowymi, nadnamiotowymi nowotworami GBM, co najmniej 1 centymetr od komór mózgowych. Oprócz guzów o umiarkowanych rozmiarach, uczestnicy badań klinicznych fazy I PVS-RIPO I mieli GBM, które powracały po wcześniejszym leczeniu (chirurgia, chemioterapia i radioterapia), nie otrzymywali już takiego leczenia, i mieli dobrą funkcję narządową i codzienne funkcjonowanie (KPS większe równy lub równy 70). Wreszcie, uczestnicy muszą również zostać zaszczepieni na polio. Podsumowując, wirus onkolityczny PVS-RIPO jest obecnie testowany jako leczenie ostatniej linii u funkcjonujących dorosłych z nawracającymi guzami mózgu o ograniczonych rozmiarach.

Z pewnością zajęło to ponad dekadę podstawowych badań medycznych (przeprowadzonych na szalkach Petriego i zwierzętach), a także miliony dolarów dla naukowców, którzy stwierdzili, że PVS-RIPO może skutecznie leczyć GBM. Konkretnie, PVS-RIPO ma tropizm lub powinowactwo do cząsteczki 5 podobnej do nektyny (Necl5), cząsteczki adhezji komórkowej eksprymowanej w komórkach macierzystych GBM, a nie w normalnych komórkach somatycznych. Ponadto, Necl5 jest również eksprymowany w różnych innych nowotworach, takich jak rak jelita grubego, gruczolakorak płuca, rak sutka i czerniak, co wskazuje, że PVS-RIPO może być również skuteczny w leczeniu innych nowotworów.

Po opanowaniu onkolitycznego wirusa polio guzy GBM uczestników badania są monitorowane za pomocą seryjnego 3-D MRI. Początkowo obrazy MRI pokazują zapalenie guza, znak, że układ odpornościowy organizmu będzie walczył z guzem polio. To zapalenie i związany z nim obrzęk (obrzęk) nasilają objawy GBM, jak problemy z mową, poznaniem i deficytami sensorycznymi. Inne niekorzystne efekty leczenia obejmują biegunkę.

U wielu pacjentów, którzy jeszcze żyją po leczeniu PVS-RIPO, coś niesamowitego dzieje się kilka miesięcy po leczeniu. Guzy zaczynają się kurczyć, a u 2 pierwszych pacjentów leczonych w 2012 r. Guzy zniknęły!

Oto kilka konkretnych wniosków z badania klinicznego fazy I PVS-RIPO:

• Z 22 osób, którym podano PVIO-RIPO onkolitycznego wirusa polio, 11 nadal żyje.
• Jedna osoba krwawi podczas usuwania cewnika przenoszącego PVS-RIPO.
• Pierwsi 2 pacjenci, którym podano PVS-RIPO w 2012 r., Nadal żyją! Do 2015 roku, w pierwotnej dacie publikacji tego artykułu, przeżyli 3 lata i liczą.
• Naukowcy uważają obecnie, że średnia dawka PVS-RIPO jest najlepsza.
• Kilka osób zmarło po otrzymaniu większych dawek PVS-RIPO.
• Mediana przeżycia pacjentów z GBM, którzy otrzymują onolityczny wirus polio wynosi 6 miesięcy. (Mediana jest wskaźnikiem punktu środkowego).

Musimy pamiętać, że w przypadku każdej innej choroby śmiertelność na poziomie 50 procent wydaje się prawdopodobnie fatalna. Jednak u osób z GBM, jednym z najgorszych rodzajów nowotworów, fakt, że połowa ludzi nadal żyje po leczeniu PVS-RIPO jest absolutnie zdumiewająca. A przetrwanie 3 lub więcej lat po eksperymentalnym leczeniu, tak jak w przypadku 2 uczestników badań, jest niespotykane.

Chociaż wyniki, które obserwujemy z badania klinicznego Duke'a są, delikatnie mówiąc, bardzo zachęcające, musimy pamiętać, że wyniki te przedstawiają naprawdę małą próbkę. Potrzebujemy wyników o większej mocy, aby upewnić się, że te wstępne wyniki nie były fuksami lub reprezentowały tylko fragment całej populacji.

W gruncie rzeczy badacze Duke'a są nadal tylko na pierwszym etapie podróży, ponieważ właśnie ustalili skuteczną dawkę. Pozostaje wiele pytań, dlatego trwają dalsze badania, a te badania niewątpliwie rzucą nieco światła na to, kto może skorzystać z terapii PVS-RIPO. W szczególności wiemy tylko, że wirus polio działał na dorosłych z GBM, ale dzieci również otrzymały GBM i mogłyby skorzystać z takiej terapii. Co więcej, nie wiemy, co dzieje się, kiedy wirus onkolityczny PVS-RIPO jest podawany wcześniej podczas klinicznego przebiegu GBM u danej osoby.

W medycynie termin "lekarstwo" jest obciążony konotacją. Jednak dla 2 pacjentów, którzy otrzymali onkolityczny wirus polio w 2012 roku i obecnie nie ma widocznego śladu raka mózgu (są w ciągłej remisji), z pewnością wydaje się, że PVS-RIPO jest lekiem. Jeszcze bardziej zdumiewające niż leczenie śmiertelnego raka mózgu jest perspektywa, że ​​PVS-RIPO może być stosowany do leczenia (leczenia) innych nowotworów, takich jak rak jelita grubego, gruczolakorak płuca, rak piersi i czerniak.

Tylko czas i więcej ocalałych GBM powie, czy PVS-RIPO może naprawdę wyleczyć GBM. Przewiduje się, że PVS-RIPO jako leczenie GBM może wkrótce otrzymać przełomowe oznaczenie terapii FDA, które zapewni większy publiczny dostęp do tego onkolitycznego leczenia polio. Jeszcze raz ludzie otrzymują leczenie i pozostają w remisji, lekarstwo będzie trafnym opisem działań PVS-RIPO.

Uwaga dla czytelnika: Miałem zamiar przeprowadzić wywiad z badaczami chorób nowotworowych z Uniwersytetu Duke przeprowadzającego badanie kliniczne fazy I PVS-RIPO. Absolutnie przyznaję, że ten artykuł opiera się wyłącznie na mojej własnej interpretacji ograniczonych badań i omówienia tego tematu. Aby zapewnić czytelnikom solidną, spójną i dokładną ocenę wpływu PVS-RIPO na GBM, potrzebuję wkładu ekspertów. Niestety, w związku ze wszystkimi uwagami medialnymi, które miały miejsce po 60 minutach od wyników badań przeprowadzonych przez Duke Cancer, nie byłem w stanie zapewnić wywiadu przed terminową publikacją tego utworu. W związku z tym zebrałem wszystkie informacje i zrobiłem własną ocenę tematu. Czy kiedykolwiek otrzymam wywiad z przedstawicielem zespołu badawczego Duke'a na raka, planuję opublikować dodatek do tego artykułu, który wyszczególnia moje odkrycia.