Lista zaniedbanych chorób tropikalnych

Zaniedbane choroby tropikalne (NTD) dotykają jedną na sześć osób na całym świecie, a ponad połowa żyje w obszarach, w których mogą się zarazić. Podczas gdy większość NTD koncentruje się na obszarach tropikalnych Azji i Afryki, wiele można znaleźć na całym świecie - w tym w bogatych krajach takich jak Stany Zjednoczone.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) formalnie rozpoznaje co najmniej 21 zakażeń jako NTD, z których każda ma swoje odrębne przyczyny, objawy i metody transmisji.

Jedną rzeczą, która ich wszystkich łączy, jest to, że w przeważającej mierze wpływają na biednych.

Buruli Ulcer

Ta choroba jest spowodowana przez bakterię Ulcerans Mycobacterium. Podczas gdy nie jest jasne, w jaki sposób ludzie biorą bakterie, raz wewnątrz ciała, wytwarzają toksynę, która atakuje i niszczy ludzką tkankę, powodując owrzodzenia typowo na rękach lub nogach.

Antybiotyki mogą pomóc w leczeniu infekcji, ale bez nich choroba może spowodować trwałą przez całe życie niepełnosprawność lub deformacje. Podczas gdy większość przypadków występuje w Afryce Środkowej i Zachodniej, infekcje występują również w bogatszych krajach, w tym w Australii i Japonii.

Choroba Chagasa

Występuje głównie w Ameryce Łacińskiej, warunek ten jest wynikiem Trypanosoma cruzi, pasożyta przenoszonego przez robaka trójzamiczego lub "robaka całującego", owada, który lubi żyć w ścianach adobe i strzechach często spotykanych w zubożałych obszarach. Większość osób z chorobą Chagasa nie ma żadnych objawów, a ci, którzy mają objawy, mogą zostać pomyleni z innymi chorobami, takimi jak grypa.

O ile nie jest to leczone, pasożyt może powodować przewlekłe (długotrwałe) zakażenie, które może prowadzić do problemów z sercem lub śmierci. Około 8 milionów ludzi na całym świecie cierpi na choroby Chagasa - w tym ponad 300 000 osób w Stanach Zjednoczonych, a kolejne 25 milionów ludzi na całym świecie jest zagrożonych tym ryzykiem - twierdzi WHO.

Denga

Często nazywana "gorączką pęczkową" z powodu fizycznego bólu, jaki może wywołać, wirus dengi rozprzestrzenia się Aedes komary, ten sam gatunek, który może przekazywać zachód Nilu, żółtą febrę i zika. W ciężkich przypadkach wirus może powodować krwawienie z nosa lub jamy ustnej - stan zwany gorączką krwotoczną denga.

Denga jest już endemiczny w ponad 100 krajach i chociaż trudno jest dokładnie określić, ile osób zostało bezpośrednio dotkniętych (raportowanie zaniżone i błędne klasyfikowanie przypadków jest problemem), opublikowany w 2013 r. Raport szacuje, że istnieje od 284 do 528 milionów infekcji dengi każdego roku na całym świecie.

Te liczby mogą wzrosnąć. Według jednej z ocen, ponad połowa planety może być zagrożona przez dengę, a niektórzy urzędnicy służby zdrowia przygotowują się na więcej przypadków, ponieważ rosnąca globalna temperatura powiększa siedliska komarów, a wzrost podróży międzynarodowych ułatwia osobom przenoszenie wirusa do nowych miejsc, w których Aedes komary są już powszechne.

Chikungunya

Inna choroba przenoszona przez komary, chikungunya często jest mylona z dengą, ponieważ może powodować wiele takich samych objawów, jak gorączka, ból mięśni, ból głowy i wysypka.

Podobnie jak denga, nie ma skutecznego leczenia ani lekarstwa na tego wirusa, ale jak dotąd choroba nie wydaje się być tak rozpowszechniona.

Sprawy pojawiły się w ponad 60 krajach, w tym na Karaibach iw Europie, ale najczęściej są ograniczone do części Afryki i Azji.

Dracunculiasis

Znany również jako choroba robaka gwinei, ten pasożytniczy organizm ma złożony cykl życiowy i zaraża ludzi poprzez skażoną wodę.Wewnątrz organizmu robak powoduje bolesne, palące rany. Zainfekowane osoby często próbują uzyskać ulgę, wchodząc do źródeł wody, gdzie robaki wydostają się ze skóry, aby uwolnić więcej larw, które mogą doprowadzić do jeszcze większej liczby infekcji.

Choroba robaka gwinejskiego dotyka ludzi od wieków. Według Starego Testamentu istnieją według Biblii udokumentowane przypadki, według Światowej Organizacji Zdrowia, ale teraz jest na krawędzi eradykacji, dzięki ogólnoświatowym, skoordynowanym wysiłkom prowadzonym przez Centrum Cartera.

Liczba infekcji zmniejszyła się z ponad 3 milionów w 1986 r. Do zaledwie 30 przypadków w sumie w 2017 r.

Dotarcie do tego punktu nie było łatwe. Globalni partnerzy musieli zabezpieczyć duże ilości woli politycznej, aby uzyskać zasoby potrzebne do zbadania, powstrzymania i zgłoszenia podejrzewanych przypadków; a także edukować i mobilizować wioski do filtrowania niebezpiecznej wody.

Bąblowica

Spowodowane przez małe tasiemce, choroba ta dotyka przede wszystkim zwierząt, ale może rozprzestrzenić się na ludzi, gdy ludzie wchodzą w kontakt z odchodami zainfekowanych zwierząt, takich jak udomowione koty i psy lub zwierzęta hodowlane, takie jak owce lub kozy. Zdarza się to często, gdy pokarm (np. Jagody lub warzywa) lub woda zostają zanieczyszczone jajami pasożyta lub po dotknięciu skażonego futra (np. Pieszczoty psa).

Dwie różne klasyfikacje tasiemców mogą powodować tę chorobę, z których oba mogą prowadzić do poważnej choroby lub śmierci. Największym zagrożeniem dla ludzi, według CDC, jest choroba bąblowcowa pęcherzyków płucnych, która może powodować nowotwory w wątrobie, mózgu i innych narządach. Inna klasyfikacja, bąblowica pęcherzowa, zazwyczaj nie powoduje u ludzi objawów, ale kiedy to nastąpi, może prowadzić do powstania torbieli na ważnych organach, które mogą być niebezpieczne, ale przez lata pozostają niezauważone.

Trematodia pokarmowe

Te grupy chorób, zwane również infekcjami przenoszonymi drogą pokarmową, są konsekwencją spożycia płazińców (zwanych także "przywrami") w stadium larwalnym. Może się tak zdarzyć, gdy jedzenie - szczególnie surowe ryby lub skorupiaki - nie jest w pełni ugotowane. Podczas gdy WHO podaje, że te infekcje występują głównie w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej oraz w Ameryce Środkowej i Południowej, co najmniej 40 milionów ludzi jest zarażonych na całym świecie.

Afrykańska śpiąca choroba

Wiele NTD przenoszonych jest przez zwierzęta lub szkodniki, a afrykański śpiączka (znany również jako ludzka trypanosomoza afrykańska) nie jest wyjątkiem. Pasożyt ten rozprzestrzenia się przez muchę tse-tse w wiejskiej Afryce. W krwioobiegu pasożyt powoli przemieszcza się do centralnego układu nerwowego, wywołując zaburzenia snu, zaburzenia czucia, drgawki i wiele innych poważnych warunków fizjologicznych i psychologicznych.

Istnieją zabiegi, ale często są skomplikowane, trudne do podania i powodują nieprzyjemne skutki uboczne. Jeśli jednak choroba nie jest leczona, często prowadzi do zgonu.

Leiszmanioza

Spowodowane przez muszelkę flebotominy, leiszmanioza jest chorobą powodowaną przez pasożyty w Leishmania gatunki. Większość ludzi zarażonych pasożytem nie ma żadnych objawów, ale leiszmanioza odnosi się szczególnie do tych, którzy to robią.

Infekcje mogą objawiać się na kilka sposobów, najczęściej na rany skóry (leiszmanioza skórna) lub na bardziej poważną leiszmaniozę trzewną, która może powodować ciężką utratę wagi, gorączkę, anemię lub obrzęk śledziony lub wątroby. Ten ostatni jest wysoce śmiertelny, jeśli nie jest leczony.

Często spotykane na gęsto zaludnionych obszarach wybuchy leiszmaniozy w ostatnich latach szczególnie dotknęły strefy konfliktów i populacje uchodźców.

Trąd

Trąd jest przewlekłą infekcją wywołaną przez bakterię Mycobacterium leprae, najbardziej znany z uszkodzeń i przebarwień może powodować na skórze człowieka. Bez leczenia infekcja może prowadzić do trwałego zniekształcenia lub uszkodzenia nerwów.

Każdego roku zgłaszanych jest ponad 200 000 przypadków trądu, w tym 150-250 w Stanach Zjednoczonych, a większość zakażeń występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Pomimo wpływu na ludzi od tysiącleci, pracownicy służby zdrowia i naukowcy wciąż nie są pewni w jaki sposób bakterie się rozprzestrzeniają, chociaż niektórzy sądzą, że mogą być przenoszeni przez dotyk i / lub przez krople oddechowe.

Filaria limfatyczna

Znany z powodu silnie spuchniętych kończyn, słoniowica to bolesna infekcja wywołana przez robaki nicieni (filariae). Mikroskopijne robaki dostają się do ludzkiego organizmu poprzez ukąszenia komarów i rozmnażają się w układzie limfatycznym człowieka. Obrzęk, ból i zniekształcenie mogą być tak intensywne, że ludzie nie są w stanie pracować, a endemiczne kraje (głównie w południowo-wschodniej Azji i części Afryki) tracą szacunkowo 1 miliard dolarów rocznie - w niektórych przypadkach szkodzą działalności gospodarczej nawet do 88 procent, według WHO.

Globalni partnerzy obecnie próbują wykorzenić chorobę, pomagając krajom endemicznym traktować całe populacje zagrożone. Według CDC leczenie każdego roku lekami przeciwpasożytniczymi przez 5 lub więcej lat może być wystarczające do przerwania cyklu transmisji, który utrzymuje infekcje, ale przy ponad 120 milionach osób zarażonych, wciąż jest dużo pracy do zrobić zanim choroba zostanie całkowicie wyeliminowana.

Mycetoma

Mycetoma, chromoblastomykoza i inne głębokie grzybice - niewiele wiadomo na temat tego, jak często ta grupa chorób jest, przynajmniej częściowo, z powodu tego, na kogo wpływa: osoby o niskich dochodach pracujące jako robotnicy, pasterze lub rolnicy w krajach rozwijających się. Tacy pracownicy często chodzą boso i uważa się, że bakterie lub grzyby dostają się do organizmu przez otwarte rany na skórze.

Z biegiem czasu infekcja prowadzi do obrzęku lub owrzodzeń (zazwyczaj w stopie), które z czasem stają się coraz bardziej wyniszczające. Leki są dostępne do leczenia infekcji, ale nie są świetne.Są kosztowne i prowadzą do licznych efektów ubocznych. Chirurgia jest często konieczna w leczeniu infekcji grzybiczych.

Onchocerciasis

River Blindness jest wiodącą przyczyną możliwej do uniknięcia ślepoty na całym świecie. Robaki odpowiedzialne za chorobę (zwane filarial robaki lub O. volvulus) rozprzestrzeniają się z osoby na osobę poprzez gryzienie czarnych much i mogą żyć do 15 lat w ciele ludzkim. Szacuje się, że 37 milionów ludzi jest obecnie zarażonych, prawie wyłącznie w Afryce, a mieszkańcy obszarów wiejskich są najbardziej dotknięci tą chorobą.

Ślepotę rzeczną można skutecznie leczyć za pomocą pojedynczej dawki leku, ale aby całkowicie wyeliminować chorobę, kraje muszą również kontrolować populację czarnych much odpowiedzialną za jej rozprzestrzenianie się - na co wiele krajów endemicznych po prostu nie może sobie pozwolić.

Wścieklizna

Dzięki szczepionce opracowanej ponad sto lat temu, śmierć z wścieklizny można prawie w stu procentach zapobiec, tak długo jak szczepionka jest podawana zanim zarażona osoba zacznie mieć objawy - wysoki rozkaz dla obszarów bez dobrego dostępu do opieki medycznej.

Bez szczepionki wścieklizna jest prawie zawsze śmiertelna i jest przyczyną dziesiątek tysięcy zgonów rocznie na całym świecie. Większość tych zgonów występuje w Azji i Afryce, chociaż choroba występuje w 150 krajach na całym świecie i na wszystkich kontynentach, ale w Antartica.

Kluczem do wyeliminowania zgonów z powodu wścieklizny nie jest jednak szczepienie ludzi, ale szczepienie psów. Przytłaczająca większość przypadków wścieklizny u ludzi jest wynikiem ukąszeń ze wściekłych psów, dlatego Stany Zjednoczone wydają rocznie ponad 300 milionów dolarów na zapobieganie wściekliźnie, głównie na szczepienie kłów.

Wysiłki te okazały się wielkim sukcesem - według CDC doniesiono o 23 przypadkach wścieklizny u ludzi w Stanach Zjednoczonych w ostatnim dziesięcioleciu. Aby jednak wykorzenić chorobę z planety, ta sama strategia będzie musiała zostać zastosowana na skalę globalną.

Świerzb

Świerzb i inne ektopasożyty zostały dodane do listy NTD Światowej Organizacji Zdrowia w 2017 roku, świerzb jest niezwykle powszechny w krajach rozwijających się, dotykając ponad 200 milionów ludzi na całym świecie każdego dnia, głównie w tropikalnych regionach o niskich dochodach.

Jest to spowodowane przez pasożytnicze roztocza, które wbijają się w skórę, aby złożyć jaja. To wywołuje odpowiedź immunologiczną organizmu, która prowadzi do swędzenia i wysypki. Drapanie w dotkniętych obszarach może również prowadzić do infekcji bakteryjnych w skórze, co może komplikować stan lub prowadzić do poważniejszych problemów w ciele.

Najsłabszymi grupami dotkniętymi przez świerzb są małe dzieci i osoby starsze, mieszkające w zatłoczonych i zubożałych obszarach, gdzie roztocza mogą przenosić się z osoby na człowieka.

Schistosomatoza

Schistosomatoza (gorączka ślimaka) zabija w samej tylko Afryce około 280 000 ludzi rocznie, przez co jest najniebezpieczniejszym na świecie NTD. Miliony ludzi żyją z poważnymi niepełnosprawnościami fizycznymi i poznawczymi w wyniku infekcji.

Choroba wywoływana jest przez pasożytnicze przywry (robaki) żyjące w wodach słodkich, w których zakażone są również niektóre ślimaki. Kiedy dzieci idą pływać lub łowić ryby w wodzie lub ludzie wchodzą w kontakt z wodą podczas codziennych czynności, larwy formy robaka grzebią w skórze i trafiają do naczyń krwionośnych, gdzie dorosłe robaki w końcu uwolnią swoje jaja.

Schistosomatoza jest w przeważającej mierze chorobą ubóstwa. Bez dostępu do czystej wody i odpowiednich łazienek ludzie nadal przyjmują pasożyty i rozprzestrzeniają swoje jaja poprzez kał, co powoduje rozprzestrzenianie się choroby.

Dzieci z długotrwałą lub powtarzającą się infekcją często doświadczają anemii lub niedożywienia, co może powodować wyzwania dla uczenia się przez całe życie i przyczyniać się do cyklu ubóstwa.

Helminths z transmisją glebową

Podobnie jak schistosomatoza, robaki przenoszone przez glebę (takie jak tęgoryjca, glisty lub whipworm) nieproporcjonalnie wpływają na biednych. Te robaki żyją w jelitach zarażonych ludzi, którzy następnie wydalają jaja robaków w swoich odchodach.

Na obszarach bez toalet i latryn często zdarza się, że ludzie wypróżniają się na ziemi lub w płytkich otworach, gdzie jaja mogą zanieczyścić źródła wody lub żywność prowadząc do nowych lub powtarzających się infekcji. Tęgoryjce w stadium larwalnym mogą również niszczyć stopę, gdy ludzie chodzą boso po zanieczyszczonej glebie. Gdyby te społeczności miały dostęp do podstawowych urządzeń sanitarnych, znaczna część cyklu transmisji zostałaby przerwana.

Ponad miliard ludzi jest obecnie zarażonych tymi robakami jelitowymi, a ponad 4 miliardy (lub ponad połowa populacji globalnej) są narażone na wysokie ryzyko infekcji, prawie wszyscy żyją w zubożałych obszarach. WHO szacuje, że ponad 880 milionów dzieci potrzebuje leków na te robaki, aby zapobiec potencjalnym poważnym konsekwencjom w wyniku infekcji, w tym opóźnionego rozwoju, niedoboru witaminy A lub upośledzenia wzrostu.

Snakebite Envenoming

WHO dodała snakebite do swojego wykazu NTD w czerwcu 2017 r. Z ponad 3000 gatunków węży, które istnieją na świecie, około 250 z nich jest uważanych za niebezpieczne przez WHO. Węże te żyją w 160 krajach, a ich jadowite ukąszenia powodują 81 000-138,000 zgonów rocznie na całym świecie, a także setki tysięcy amputacji i niepełnosprawności.

Statystyki te mogą rażąco zaniżać rzeczywisty zakres problemu, ponieważ wiele zagrożonych społeczności - szczególnie na obszarach wiejskich i rolniczych - nie ma dostępu do opieki medycznej lub decyduje się na leczenie ze źródeł niemedycznych z powodu przekonania kulturowe.

Taeniasis i Cysticercosis

Te dwa warunki są spowodowane tym samym tasiemcem: T. solium. Infekcja dorosłego tasiemca w jelitach człowieka (taeniasis) jest znacznie mniej poważna niż infekcja robaka w stadium larwalnym (wągrzyca).

Kiedy ludzie nieumyślnie przyjmują jaja robaka (zazwyczaj przez skażone pożywienie lub wodę lub w wyniku złej higieny), robaki rozwijają się w larwy, które mogą tworzyć potencjalnie wyniszczające cysty w całym ciele, w tym w oczach, mięśniach i ośrodkowym układzie nerwowym.

Jaglica

Jako główna przyczyna zakaźnej ślepoty na świecie, trachoma ma obecnie wpływ na około 84 miliony ludzi na całym świecie, z których wiele to dzieci. Ta bolesna i wyniszczająca choroba jest wynikiem powtarzających się infekcji bakteryjnych Chlamydia trachomatis, które pozostawione bez leczenia może spowodować, że powieki zwrócą się do wewnątrz. Z biegiem czasu, gdy rzęsy ocierają gałkę oczną, powoduje trwałe uszkodzenie, aw niektórych przypadkach, nieodwracalną ślepotę.

Bakterie mogą się szybko rozprzestrzeniać w zatłoczonych miejscach, które nie mają dostępu do bezpiecznej wody lub łazienek, zwłaszcza wśród małych dzieci i ich opiekunów, którzy żyją w skrajnym ubóstwie. Według CDC niektóre społeczności wiejskie zgłaszają 60-90 procent ich dzieci zakażonych bakteriami.

Frambezja

Inną chorobą, która może prowadzić do trwałej niepełnosprawności u dzieci, są odchylenia, przewlekła choroba skóry, która jest ściśle związana z ubóstwem. Spowodowane przez bakterię Treponema pallidum (bliski krewny kiły), choroba powoduje guzy i wrzody na skórze, które są wysoce zaraźliwe.

Yaws jest niezwykle łatwy w leczeniu. Zajmuje tylko pojedynczą dawkę niedrogiego antybiotyku. Ale w przypadku braku leczenia może wpływać na kości i chrząstki i prowadzić do trwałego zniekształcenia lub niepełnosprawności. Zdecydowana większość (75-80%) osób zarażonych to dzieci poniżej 15 roku życia, z których większość mieszka na obszarach wiejskich i / lub zubożałych bez opieki zdrowotnej.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Zaniedbane choroby tropikalne: Jakie choroby są uważane za zaniedbane choroby tropikalne?
• Światowa Organizacja Zdrowia. Zaniedbane choroby tropikalne.