Czy edukacja abstynencka działa?

W dniu 31 marca 2015 r. Ustawodawcy z Teksasu zdecydowali się w przeważającej większości głosować za przekazaniem funduszy w wysokości 3 milionów dolarów z programów badań przesiewowych pod kątem HIV na edukację opartą na abstynencji. Środek, w dużej mierze podzielony na partie w kontrolowanym przez Republikanów Domu, wywołał gwałtowne - a czasem osobiste - przemiany ze strony przeciwników Demokratów.

Pomimo uznania, że ​​Teksas ma trzeci najwyższy wskaźnik zakażeń wirusem HIV w tym kraju, a także piąty najwyższy wskaźnik ciąż u nastolatek, republikański przedstawiciel Stuart Spitzer bronił tego środka, stwierdzając, że "celem jest powstrzymanie wszystkich abstynentów do czasu zawarcia związku małżeńskiego.."

Demokrata Harold Dutton przeciwstawił się przesłuchaniom Spitzera na temat jego własnej praktyki abstynenckiej, w której Spitzer oświadczył, że był "dziewicą, gdy był żonaty, gdy miał 29 lat".

Wysoko obciążona wymiana w Domu w Teksasie uwypukliła polaryzujący charakter debaty na temat abstynencji, która często kieruje naukę na korzyść osobistych i / lub moralnych przekonań.

Jest to scenariusz, który był wielokrotnie odtwarzany w trakcie historii HIV, zarówno tutaj, jak i za granicą, i który często kończył się niewielkim, jeśli w ogóle, wpływem na zachowania seksualne lub unikanie HIV. Co gorsza, podejście często prowadzi wręcz przeciwnie.

Historia edukacji opartej na abstynencji w HIV

Wiele uwagi poświęcono edukacji opartej na abstynencji na początku XXI wieku, a wiele krajów przyjęło tak zwane podejście "ABC" (lub Abstinence / Be Faithful / Condomise) w zapobieganiu HIV. Środek został przyjęty w czasie, gdy krajowe programy antyretrowirusowe były jeszcze w powijakach w krajach rozwijających się, a jedynie garstka pacjentów - mniej niż 3 miliony do roku 2005 - pozostawała pod opieką.

W niektórych krajach, takich jak Republika Południowej Afryki, która opierała się narodowej reakcji w ramach polityki zaprzeczającej ówczesnemu prezydentowi Thabo Mbeki, ABC była często postrzegana jako jedyny aspekt strategii rządowej - nawet jeśli wskaźniki infekcji gwałtownie wzrastały do ​​tego stopnia, że ​​jeden z pięciu mieszkańców RPA było zarażonych wirusem HIV.

W tym czasie Stany Zjednoczone, zgodnie z planem awaryjnym prezydenta na rzecz pomocy w walce z AIDS (PEPFAR), wsparły programy oparte na abstynencji, na jednym etapie, kierując aż jedną trzecią wszystkich funduszy prewencyjnych do dyrektywy w sprawie abstynencji aż do ślubu.

Uganda była jednym z afrykańskich narodów, aby w pełni objąć sprawę. Pomimo wielkiego, wczesnego sukcesu w reakcji na kryzys w AIDS pod koniec lat 80. i na początku lat 90., kraj ten, pod przewodnictwem prezydenta Yoweriego Museveniego, zobowiązał się odejść od ABC poprzez usunięcie prezerwatyw z dialogu.

Sam Museveni potępił prezerwatywy jako "nieodpowiednie" dla Ugandyjczyków, podczas gdy Human Rights Watch z siedzibą w USA zgłosiło powszechne usunięcie informacji o HIV / AIDS z programów nauczania w szkołach podstawowych, a także materiały z gimnazjum, które opisywały seks przedmałżeński jako "dewiację" i zasugerował, że HIV może łatwo przeniknąć prezerwatywy lateksowe.

Finansowanie przez USA programów abstynencji i wierności w Afryce subsaharyjskiej osiągnęło najwyższy poziom w 2008 r., Przekraczając 1,3 miliarda dolarów.

Wpływ programów abstynencji i wierności

W 2015 r. Naukowcy z Uniwersytetu Stanford przeprowadzili analizę mającą na celu określenie tendencji w zachowaniach seksualnych przed i po wdrożeniu dyrektyw dotyczących profilaktyki PEPFAR w 2004 r. Skoncentrowano się na 14 krajach o wysokim priorytecie w Afryce Subsaharyjskiej, gdzie fundusze kongresowe wymagały 33 procent środków zapobiegawczych PEPFAR zostanie wydanych na ABC. Tendencje te porównano do ośmiu afrykańskich krajów, w których finansowanie PEPFAR nie zawierało żadnych ograniczeń ani dyrektyw dotyczących zapobiegania.

Analiza była w stanie wykryć zmiany zachowań seksualnych w stosunku rok do roku, zgodnie z definicją

• Liczba partnerów seksualnych w poprzednim roku dla mężczyzn i kobiet
• Wiek pierwszego stosunku płci męskiej i damskiej
• Kobieta nastoletnia ciąża

Nie stwierdzono żadnych skutków, co skłoniło naukowców do zasugerowania "znaczenia zbadania alternatywnych priorytetów finansowania dla PEPFAR w celu poprawy profilaktyki HIV w Afryce subsaharyjskiej".

Przegląd polityki USA przeprowadzony w 2006 roku przez Mailman School of Public Medicine na Columbia University wykazał, że programy edukacyjne dotyczące wyłącznie abstynencji, określone przez federalne wymogi finansowania, były "moralnie problematyczne, przez powstrzymywanie się od informacji i promowanie wątpliwych i niedokładnych opinii … (i groźby) podstawowe prawa człowieka do zdrowia, informacji i życia ".

Debata nad edukacją abstynencji

W maju 2015 r. Odnotowano, że w niezależnym okręgu szkolnym Crane Independent we wschodnim Teksasie (na południe od Odessy) wśród jego uczniów zidentyfikowano 20 przypadków chlamydii, zakażenia bakteryjnego przenoszonego drogą płciową. Epidemia, którą Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaklasyfikowano jako "endemiczną", ujawniła również, że 6 procent licealistów w okręgu - z grubsza jeden na 15 osób - było leczonych z powodu zakażenia chlamydią.

Kurator okręgowy Jim Rumage postawił winę za swój program edukacji abstynenckiej, stwierdzając, że "najwyraźniej nie działa", dodając, że "obowiązkiem rodziców jest edukowanie swoich dzieci w zakresie edukacji seksualnej".

W następstwie rada szkoły głosowała nad wprowadzeniem edukacji seksualnej do programu nauczania w szkole średniej.

To, co było widoczne w Dzielnicy Szkół Niezależnych Żurawia, nie było przypadkiem niezwykłym. W 2011 r. Przegląd edukacji abstynenckiej uzyskany na Uniwersytecie w Gruzji wykazał, że "im silniejszą abstynencję podkreślono w prawie stanowym, tym wyższa jest ciąża nastolatków i wskaźnik urodzeń".

W przeciwieństwie do tego, kompleksowa edukacja seksualna i HIV / STD - która w wielu przypadkach obejmowała abstynencję jako opcję behawioralną - skorelowana z najniższą ciążą nastolatek i aborcją w różnych stanach - powiedzieli naukowcy.

Sugeruje to, że abstynencja jako część dialogu nie jest niewłaściwa, ale programy abstynencji mają tendencję do, według słów autorów, "promowania zachowania abstynenckiego poprzez emocje, takie jak romantyczne wyobrażenia o małżeństwie, moralizatorskie, strach przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, oraz rozpowszechnianie informacji niepoprawnych z naukowego punktu widzenia."

Niezależnie od tego, czy twierdzenie przedstawiciela Spitzera, że ​​abstynencja do czasu zawarcia małżeństwa stanowi realne ramy zapobiegania HIV / STD, jest co najmniej wątpliwe. Negocjacje budżetowe Senatu stanowego prawdopodobnie będą decydować o losie środka, choć niektórzy obawiają się, że kontrolowany przez Republikę Senatu prawdopodobnie poprze część, jeśli nie wszystkie, propozycji House'a.

Wysiłki w 84. Sesji Ustawodawczej Teksasu mające na celu obalenie wielu restrykcyjnych środków ustawy o abstynencji spotkały się z porażką, w tym:

• House Bill 467, które usunęłyby język wskazujący, że aktywność seksualna przed zawarciem małżeństwa powoduje krzywdę psychiczną i fizyczną (NIEPOWODZENIE).
• House Bill 78, który zapewniłby, że edukacja seksualna jest oparta na dowodach i medycznie dokładna oraz zawiera odpowiednie dla wieku informacje na temat ciąży i zapobiegania chorobom zatwierdzone przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FAILED).
• Senat Bill 88, która wymagałaby, aby edukacja zdrowotna w szkołach publicznych obejmowała informacje o metodach antykoncepcji i zapobieganiu chorobom przenoszonym drogą płciową, oprócz promowania abstynencji (NIEPRAWIDŁOWE).
• Senat Bill 300, które wymagałyby od okręgów szkolnych informowania rodziców, jeśli okręg uczy nauczania wyłącznie abstynenckiego lub zawiera informacje o antykoncepcji w swoim programie edukacji seksualnej (NIEPRAWIDŁOWE).