4 Problemy z zachowaniem Rodzice nie powinni ignorować

Ignorowanie łagodnych zachowań jest legalną strategią rodzicielską. Pokazuje twojemu maluczkowi, że jego wybryki nie będą miały reakcji, co oznacza, że ​​będzie mniej prawdopodobne, że powtórzy to zachowanie w przyszłości.

Jednak podczas gdy możesz selektywnie ignorować niektóre zachowania, inne po prostu nie powinny być ignorowane. Bez odpowiedniej interwencji mogą przekształcić się w znacznie większe problemy na drodze. Szukaj niektórych z tych niewielkich, ale znaczących problemów behawioralnych, które powinny zostać naprawione najszybciej jak to możliwe.

Przesadzanie prawdy

Na początku są to małe przesady - na przykład mówienie znajomemu, że może przebiec milę w 4 minuty lub powiedzieć babci, że zjadł wszystko jego warzyw na obiad, kiedy prawie nie dotykał grochu na talerzu. Te małe białe kłamstwa nie są szkodliwe, ale nie są to dokładnie fakty.

Jaki jest problem? Kiedy twoje dziecko przyzwyczaja się do tego, by wyglądać nieco lepiej w oczach innej osoby, kłamstwo staje się automatyczne. W końcu kłamstwo może stać się znacznie gorsze i może w końcu spowodować duże problemy w domu i szkole.

Zanim zdecydujesz, jak zatrzymać to zachowanie, pamiętaj, ile lat ma twój chłopak. W wieku od 2 do 4 lat nie ma on wiele pomysłu, gdzie kończy się prawda i zaczyna się kłamstwo, ani też nie rozumie różnicy między życzeniami a rzeczywistością.

Kiedy mówi ci, że przez całą noc bawił się na huśtawce na placu zabaw, pamiętaj, że mógł w to uwierzyć! Nie karz go za kłamstwo, ale delikatnie ustaw go prosto, przypominając mu, że poszedł w huśtawki w zeszły weekend, nie ostatniej nocy, gdy był przytulony do łóżka.

Kiedy twoje dziecko się starzeje - w wieku 4 lat - zacznij wyjaśniać, czym jest kłamstwo, i pomóż mu zrozumieć, dlaczego jest ono złe. Chwal dziecko za bycie szczerym i zachęć go do mówienia prawdy, nawet jeśli może wpędzić go w kłopoty. Wspólna lektura "Chłopca, który wykrzykuje wilka" może pomóc mu zrozumieć, dlaczego przesada może być bardziej szkodliwa, niż zdaje sobie sprawę.

Selektywne przesłuchanie

To bardzo denerwujące, gdy wiesz, że twoje dziecko cię słyszy, ale udaje, że nie może. Może to stanowić problem, ponieważ Twoje dziecko może zacząć Cię stroić przez cały czas. Jeśli wie, że będziesz go ciągle przypominać, będzie miał małą motywację do słuchania, kiedy pierwszy raz będziesz mówić.

To jego sposób na odzyskanie odrobiny mocy i, jeśli zostanie pozostawiony bez kontroli, może doprowadzić do tego, że twój maluch będzie coraz bardziej wyzywający. Dlatego ważne jest, aby trenować swoje dziecko, słuchając pierwszego polecenia.

Kiedy będziesz gotowy, aby obrać kierunek, podejdź do swojego dziecka. Połóż rękę na jego ramieniu i powiedz mu, co powinien zrobić. Niech on patrzy na ciebie i odpowiada twierdząco. Jeśli nie zrobi tego, o co prosiłeś, wykonaj konsekwencję. W końcu zda sobie sprawę, że selektywne słyszenie nie działa.

Rzucanie przedmiotami

To jest ekscytujące dla twojego dziecka, aby nauczyć się rzucać; w końcu nie opanują umiejętności poniżej 18 miesiąca życia (a niektóre nie później). Oczywiście, będzie chciał rzucić przedmioty i zobaczyć efekty fascynującego zjawiska znanego nam jako grawitacja.

Kiedy chodzi tylko o wyrzucenie kawałka jedzenia tu i tam, to nie jest wielka sprawa. Jednakże, jeśli nie zostanie poprawiony, może ukończyć rzucanie przedmiotów, które mogą złamać okna lub inne przedmioty, które kogoś zraniły. Nie musisz powstrzymywać go przed rzucaniem przedmiotami w całości, ale raczej skupić się na nauce tego, co on mogą rzuć i gdzie jest w porządku, aby go rzucił.

Zaopatrz się w kule z pianki, które nie będą powodowały wypadków w pomieszczeniach i naucz go, jak grać w rzucanie grami z workami fasoli. Chodzi o to, aby nauczyć go odpowiedniego rzucania, jednocześnie zniechęcając do agresywnego rzucania.

Przerywanie innych

W twoim dziecięcym umyśle, rzecz, którą musi ci powiedzieć, to większość ważna rzecz na świecie - nie zdaje sobie sprawy, że inni ludzie mogą mieć potrzeby równie ważne jak jej. Tak więc, nawet jeśli wielokrotnie powtarzałeś swojemu maluchowi, że powinna poczekać do naturalnej przerwy w rozmowie i grzecznie powiedzieć: "Przepraszam", może nie zawsze to pamięta.

Aby dalej pracować nad zniechęcaniem do przerw, pracuj razem, aby tworzyć sygnały, które ona rozpozna. Jeśli, na przykład, położysz rękę na jej ramieniu, może to oznaczać, że zdajesz sobie sprawę, że ona cię potrzebuje, a wkrótce będziesz z nią.

Podnoszenie jednego lub dwóch palców oznacza, że ​​będziesz z nią w ciągu jednej lub dwóch minut. Oznacz sygnał, by przypomniał jej, by przerwała grzecznie, na przykład kiwała głową. Kiedy pamięta, aby rozpoznać te sygnały i czeka na odpowiednią ilość czasu, aby zakończyć rozmowę lub zadanie, chwal ją. Pozytywne wzmocnienie przebije długą drogę, gdy następnym razem będzie musiała ci przeszkodzić.

Pamiętaj jednak, że podczas tego okresu nauki powinieneś mieć rozsądne cele dotyczące wieku twojego dziecka.Kiedy ma około 3 lub 4 lata, nie oczekuj, że będzie mogła czekać dłużej niż kilka minut na Twoją uwagę. Gdy dorośnie, możesz wydłużyć czas oczekiwania na reakcję na jej przerwanie.

Kiedy ignorować złe zachowanie

Należy pamiętać, że ignorowanie określonych zachowań jest najbardziej odpowiednią reakcją. Niektóre dzieci reagują pozytywnie na każdy rodzaj uwagi, nawet jeśli mają negatywną uwagę. Ignorując zachowanie związane z poszukiwaniem uwagi, pokazujesz dziecku nieprzyjemne zachowanie, skomlenie i napady złości nie zwrócą twojej uwagi.

W przypadku zachowań, które nie są odpowiednie do zignorowania, należy stosować konsekwentne konsekwencje za każdym razem, gdy dziecko źle się zachowuje. Pamiętaj, że czasami problemy z zachowaniem ulegają pogorszeniu, zanim staną się lepsze. Ale dzięki konsekwentnej interwencji, z czasem będą ustępować.

Jeśli możesz, poproś wszystkich opiekunów swojego dziecka o tę samą stronę. Kiedy oboje rodzice, dziadkowie, dostawcy opieki nad dziećmi i nauczyciele używają tego samego języka i interwencji, dzieci uczą się szybciej.