Opioidy dla przewlekłego bólu - korzyści i ryzyko

Jeśli cierpisz na chroniczny ból i próbujesz wszystkiego, co możesz, aby złagodzić ból, opioidy (narkotyki) mogą być wybraną drogą. Podczas gdy stosowanie tych silnych środków przeciwbólowych (leków przeciwbólowych) do długotrwałego leczenia przewlekłego bólu jest dość kontrowersyjne, leki te mogą być skuteczne i bezpieczne, gdy są pod ścisłym nadzorem lekarza. Oto, co powinieneś wiedzieć przed podjęciem decyzji, czy opioidy są odpowiednie dla Ciebie.

Czym są opioidy?

Opioidy pochodzą z jednego z trzech miejsc: niektóre pochodzą z roślin, inne są wytwarzane w laboratorium, a inne, takie jak endorfiny, występują naturalnie w organizmie. Opioidy są bardzo skuteczne w leczeniu silnego bólu. W rzeczywistości są one często stosowane w leczeniu ostrego bólu, takiego jak ból pooperacyjny, a także silnego bólu spowodowanego chorobami, takimi jak rak.

Rodzaje opioidów

W zależności od potrzeb można zastosować jeden z kilku rodzajów opioidów stosowanych w leczeniu bólu przewlekłego. Wśród leków znanych jako opioidy jest wiele różnic.

Po pierwsze, opioidy można formułować jako leki o długotrwałym działaniu lub o krótkim czasie działania.

Opioidy również różnią się od siebie sposobem podawania. Niektóre są podawane dożylnie poprzez IV w ręce, ramieniu lub w linii porto lub picc. Niektóre są podawane doustnie, niektóre można podawać w postaci czopków doodbytniczych, a niektóre mają postać plastra, który nakłada się na skórę. Niektóre opioidy można podawać na więcej niż jeden sposób, ale inne są ograniczone tylko do jednej metody dostarczania.

Kolejną ważną różnicą jest to, że niektóre opioidy, takie jak hydromorfon z oksykodonem, są "prostymi narkotykami", inne, takie jak Tylenol # 3 i Vicodin, mogą być mieszane z innymi środkami przeciwbólowymi, takimi jak Tylenol (acetominophen.)

Inna klasa opioidów, określana jako agonista / antagonista, łączy leki zmniejszające ból i zmniejszające potencjał uzależnienia. Należą do nich buprenorfina i butorfanol.

Skutki uboczne opioidów i inne komplikacje

Wiele osób z przewlekłym bólem toleruje taką samą dawkę opioidów przez wiele lat bez zwiększania tolerancji leku lub bez rozwoju fizycznej zależności od leku. Jednak uzależnienie i uzależnienie są uzasadnionymi problemami.

Niestety wielu cierpiących na przewlekły ból, którzy przyjmują opioidy, może być błędnie oznaczonych jako "uzależnieni", nawet jeśli nie spełniają oni rzeczywistych kryteriów uzależnienia. Niekiedy występuje pewne piętno związane z przyjmowaniem narkotycznych leków przeciwbólowych, które mogą być frustrujące dla osoby z ciężkim przewlekłym bólem.

Oprócz tolerancji i uzależnienia fizycznego, opioidy mają wiele innych potencjalnych skutków ubocznych. Mogą to być:

• Senność
• Zamieszanie
• Nudności
• Zaparcie
• Zatrzymanie moczu
• Trudności z oddychaniem
• Seksualna dysfunkcja
• Niskie ciśnienie krwi
• Uczucie swędzenia

Opioidy mają tendencję do większego wpływu na seniorów i dzieci niż dorosłych, więc te populacje muszą być monitorowane jeszcze ostrożniej. Często lekarze rozpoczynają dawkowanie opioidów bardzo nisko i powoli zwiększają je do osiągnięcia poziomu terapeutycznego.

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcję z opioidami, więc konieczne jest uważne monitorowanie, jeśli regularnie przyjmujesz również inne leki. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszelkich przyjmowanych lekach, w tym zakupionych bez recepty, aby uniknąć potencjalnych powikłań, takich jak przedawkowanie narkotyków.

Z pewnością, biorąc pod uwagę senność i dezorientację, które mogą wystąpić jako efekt uboczny tych leków, ale tak jak w przypadku problemu uzależnień, ostatnie badania wykazały, że prowadzenie pojazdu przy użyciu opioidów w przypadku bólu przewlekłego nie pogorszyło skuteczności.

Wytyczne CDC dotyczące przepisywania opioidów w leczeniu przewlekłego bólu

Biorąc pod uwagę znaczny wzrost przedawkowania związanego ze stosowaniem opioidów w leczeniu bólu niezwiązanego z rakiem, Centra Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) wydały wytyczne dotyczące bezpiecznego stosowania opioidów u osób z przewlekłym bólem. Niektóre z tych 12 zaleceń obejmują:

• 1. Opioidów nie należy stosować jako terapii "pierwszego rzutu" w przypadku bólu przewlekłego. Inne nieopioidowe leki przeciwbólowe powinny być stosowane najpierw przed oparzeniem się opioidów. Gdy potrzebne są opioidy, należy je stosować wraz z tymi innymi metodami leczenia (aby zminimalizować konieczność użycia opioidów z innych powodów, nieopioidowe leki przeciwbólowe obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Advil (ibuprofen), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, i leki przeciwpadaczkowe (leki przeciwdrgawkowe), takie jak Neurontin (gabapentyna.)
• 2. Należy ustalić cele terapii.Należy ustalić, że dodanie terapii opioidowej poprawi funkcjonalność lub jakość życia na tyle, aby zminimalizować możliwe skutki uboczne.
• 3. Konieczna jest rozmowa z pacjentem i lekarzem, w której pacjent dobrze rozumie ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem opioidów w leczeniu bólu.
• 4. W pierwszej kolejności należy stosować opioidy o natychmiastowym uwalnianiu (w przeciwieństwie do długo działających opioidów).
• 5. Należy przepisać najniższą skuteczną dawkę leku. (Są tabele, które porównują dawki różnych narkotyków, jeśli przejdziesz z jednego leku na drugi.)
• 6. Krótkie kursy narkotyczne powinny być przepisane na ostry ból, który pojawia się ponad chronicznym bólem.
• 7. Wymagana jest ścisła kontrola. Na początku leczenia wizyty w klinice powinny odbywać się raz w tygodniu lub co najmniej kilka razy w miesiącu. Gdy leki te są stosowane przez dłuższy czas, ich stosowanie należy oceniać co najmniej raz na trzy miesiące, a jeśli ból nie poprawia się przy podawaniu leku, należy go przerwać.
• 8. Lekarze muszą stosować strategie, aby zmniejszyć niewłaściwe stosowanie leków. Może to obejmować zastosowanie kombinacji agonisty / antagonisty, jeśli istnieje możliwość nadużywania.
• 9. Lekarze powinni korzystać z danych POMP, aby upewnić się, że inny lekarz nie przepisuje opioidów w celu zmniejszenia ryzyka przedawkowania.
• 10. Badanie moczu powinno być stosowane w celu upewnienia się, że dana osoba stosuje zarówno przepisane leki, jak i nie stosuje leków, które mogłyby wpływać na leczenie.
• 11. Jeśli to możliwe, nie należy łączyć opioidów z benzodiazepinami.
• 12. Jeśli występuje uzależnienie od opioidów, lekarze muszą być gotowi do zaoferowania leczenia uzależnień.

Dlaczego w ogóle używać opioidów?

Przy tak wielu kontrowersjach związanych z ich stosowaniem w przewlekłych dolegliwościach bólowych można się zastanawiać, dlaczego lekarze przepisują opioidy w ogóle. Mówiąc najprościej, opioidy są bardzo skuteczne w zmniejszaniu silnego bólu, a wiele osób, które nie odczuwają ulgi w leczeniu, znajduje ulgę jedynie dzięki stosowaniu opiatów. Dla tych osób korzyści z opioidów przewyższają ryzyko. Negatywne skutki uboczne i potencjał uzależnienia nie występują w każdym przypadku. Dla wielu osób z przewlekłym bólem opioidy mogą pomóc im odzyskać jakość życia.

• Leczenie bólu przewlekłego

Przed rozpoczęciem leczenia opioidami lekarz powinien przeprowadzić pełną ocenę, a także zaplanować regularne konsultacje w celu monitorowania stanu pacjenta. Niektórzy lekarze mogą rozpocząć badanie opioidowe, stopniowo zwiększając dawkę podczas obserwacji potencjalnych powikłań.