Rodzaje przepuklin dyskowych - wybrzuszenia, sterczące

Zdrowa interakcja między dyskami i pobliskim rdzeniem nerwu kręgowego jest kluczem do utrzymania bólu pleców. Ale kiedy część (lub części) uszkodzonego dysku przepukliny, może nacisnąć na nerw. Objawy przepukliny dysku, zwane radiculopathy, są ogólnie związane z nerwami i obejmują ból, mrowienie, drętwienie, osłabienie i / lub uczucia elektryczne, które spadają na jedną nogę.

Wszyscy wiemy, że ból to ból. Podobnie, istnieją 4 rodzaje przepuklin dyskowych i powodują objawy.

Anatomia dysku jest taka, że ​​miękka, galaretowata substancja znajdująca się w centrum (zwana jądrem miażdżystym) jest zawarta w twardych włóknach znajdujących się na zewnątrz. To zewnętrzne pokrycie nazywa się pierścieniem włóknistym. Z upływem czasu pierścień może się ścierać i / lub rozdarcie, pozostawiając jądro i rdzeń nerwu rdzeniowego podatnymi na obrażenia. Kiedy to nastąpi, może dojść do niezdrowej interakcji między przepuklinami dysku i rdzeniem nerwu rdzeniowego, co może prowadzić do bólu i / lub objawów nerwowych.

Przy każdym typie niszczenia dysków wymienionym poniżej centralne jądro znajduje się na innym etapie migracji w kierunku na zewnątrz pierścienia, z przepukliną reprezentującą najbardziej ekstremalną wersję.

Disc Protrusion

Występ dyskowy występuje, gdy jądro dysku wybrzusza się, ale nie pęka. Jądro pozostaje zawarte w strukturze dysku.

Disc Prolapse

Kiedy dochodzi do wypadnięcia dysku, jądro nadal znajduje się w pierścieniu, ale tylko dlatego, że zewnętrzne włókna trzymają go. (Pierścień składa się z kilku warstw włókien zorientowanych na przekątnej.) Każda warstwa leży w przybliżeniu pod kątem 90 stopni kąt do powyższej warstwy - lub poniżej, konstrukcja ta zapewnia rusztowanie i wsparcie całej konstrukcji.)

Wytłaczanie dysku

W przypadku wyciskania dysku, miękki materiał zawierający jądro wychodzi z struktury dysku do pobliskiej przestrzeni nadtwardówkowej, ale nadal jest połączony z dyskiem. Jest to możliwe dzięki łzom w pierścieniowych włóknach, które pozostawiają otwór, z którego może płynąć miękki materiał.

Dysk z sekwensami

W przypadku zamaskowanej tarczy fragmenty pierścienia i jądra sprawiają, że znajduje się on poza płytą. Najczęstszym problemem spowodowanym przez zamaskowany dysk jest podrażniony rdzeń nerwu rdzeniowego, występujący, ponieważ fragmenty wchodzą do wrażliwego materiału nerwowego, który tworzy rdzeń nerwu rdzeniowego. Ogólnie termin "przepuklina dysku" jest używany w odniesieniu do zamaskowanej tarczy.

Inne problemy wynikające z zamaskowanych dysków obejmują mielopatię (ucisk lub podrażnienie rdzenia kręgowego) i / lub zespół cauda equina (rzadki stan, w którym wywierają nacisk na odsłonięte nerwy na samym końcu rdzenia kręgowego.) Objawy cauda equina - noga ból lub osłabienie, które staje się coraz gorsze, "amnezja siodłowa" i / lub problemy z jelitem lub pęcherzem - są ogólnie uważane za nagły przypadek medyczny.)

Jeśli chodzi o intensywność objawów związanych z sekwestrowanymi dyskami, decydującym czynnikiem jest zazwyczaj stopień nacisku na struktury nerwowe przez uwolnione fragmenty.

Przy okazji, nie zawsze samo uszkodzenie dysku powoduje nacisk na struktury nerwowe; może to być również połączenie urazu z powstałym stanem zapalnym.

Pozycjonowanie ciała i zdrowie dysku

Twoja pozycja ciała może decydować o tym, jaki nacisk kładzie się na twoje dyski. To się nazywa presja intradiskalna. Ogólnie mówiąc, L5-S1 (ostatni kręg lędźwiowy i górna część połączenia kości krzyżowej) jest najbardziej obciążony. Dzieje się tak, ponieważ większość masy ciała jest tam przenoszona, a ten odcinek kręgosłupa jest miejscem wymiany; innymi słowy, to tam, gdzie kręgosłup lędźwiowy przechodzi w obszar krzyżowy.

Szwedzkie badania przeprowadzone przez Nachemsona i Elfstroma mierzyły ciśnienie intradyscyplinarne w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (nisko kręgosłupa) z różnych pozycji. Badanie rozpoczęto od założenia, że ​​gdy dysk jest zdrowy, nacisk rozkłada się równomiernie na całej powierzchni. Naukowcy podjęli się pomiaru i porównania różnic ciśnień między stanami (które służyły jako wartość porównawcza) i różnymi ruchami, manewrami i pozycjami.

Okazało się, że chód spowodował mniejszy stres niż boczne zginanie i / lub skręcanie, a boczne zginanie i skręcanie powodowało mniejszy stres niż skakanie, kaszel i śmiech.

Można by pomyśleć, że siedzenie ma najgorsze ślady w tym badaniu, ale w rzeczywistości największy sprawca był pochylony do przodu, co spowodowało bardzo wysoki stopień presji intradystycznej. Naukowcy zauważyli, że to odkrycie wspiera to, co nazywali "poradą ergonomiczną", czyli często powtarzane "zginanie kolanami, a nie plecami, gdy podnosisz coś ciężkiego lub nieporęcznego".

Badanie z 2008 roku potwierdziło to, stwierdzając, że w przypadku zdrowych dysków siedzenie nie powoduje znaczących uszkodzeń. W rzeczywistości autorzy tego badania twierdzą, że siedzenie i stanie są porównywalne pod względem tego, jak wiele presji intradystycznych narzucają.

Jedyny rodzaj manewru, który znaleźli badacze mniej presja niż stojąca leżała. Wydaje się, zakładając, że pozycja leżąca na wznak (leżąca na plecach) prawdopodobnie powoduje o 50% mniejszą presję intradyczną niż referencyjna wartość referencyjna badacza.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Claus, A., et. glin. Siedząc a stojąc: czy ciśnienie intradiskalne powoduje zwyrodnienie dysku lub ból krzyża? J Electromyogr Kinesiol. Sierpień 2008.
• Magee, David, J. Ortopedyczne oceny fizyczne. Wydanie czwarte. Saunders Elsevier. St. Louis, MO. 2006.
• Fishman, L. i Ardman, C., Back Pain: Jak złagodzić ból pleców i rwa kulszową. W. W. Norton and Company, Nowy Jork, Londyn. 1997
• Nachemson, A. i Elfstrom, G. Intravital Dynamiczne pomiary ciśnienia na dyskach. Almqvist i Wiksell. 1970. Sztokholm.