Przegląd okołooperacyjnych faz chirurgii

Artroskopia kolana w CM Salus w Kłodzku (Listopad 2024)

Okres okołooperacyjny jest terminem używanym do opisu trzech różnych faz każdej procedury chirurgicznej, która obejmuje fazę przedoperacyjną, fazę śródoperacyjną i fazę pooperacyjną.

Każda operacja jest podzielona na te fazy w celu rozróżnienia zadań i ustalenia, kto jest odpowiedzialny za nadzorowanie i dostarczanie każdego etapu opieki. Utrzymując ścisłą zgodność z procedurami i przejrzystym łańcuchem dowodzenia, zespoły szpitalne są w stanie zapewnić spójną, optymalną opiekę od momentu zamówienia zabiegu chirurgicznego do momentu pełnego wyzdrowienia.

Faza przedoperacyjna

Faza początkowa, zwana fazą przedoperacyjną, rozpoczyna się od decyzji o operacji i kończy się, gdy pacjent zostaje wprowadzony w operację.Ta faza może być bardzo krótka, na przykład w przypadku ostrego urazu, lub wymagać długiego okresu przygotowania, podczas którego osoba może być zmuszona do poszczenia, utraty wagi, poddania się przedoperacyjnym testom lub oczekiwania na pobranie organu do przeszczepu..

Jednym z celów fazy przedoperacyjnej jest poradzenie sobie z lękiem, który może powstać w wyniku nagłej sytuacji lub konieczności oczekiwania na zbyt długi okres czasu. Niepokój przedoperacyjny jest powszechną reakcją odczuwaną przez pacjentów i można ją złagodzić przy ciągłej interakcji z jednym lub większą liczbą członków zespołu medycznego.

Przed spożyciem ta osoba będzie zazwyczaj lekarzem i / lub chirurgiem. Po przyjęciu danej osoby do szpitala opiekę nad pacjentem i nadzór zwykle koordynuje jedna lub kilka pielęgniarek okołooperacyjnych.

Faza śródoperacyjna

Druga faza, znana jako faza śródoperacyjna, obejmuje samą operację. Rozpoczyna się, gdy pacjent zostaje wprowadzony do zestawu operacyjnego i kończy się, gdy pacjent zostaje przeniesiony na oddział opieki po znieczuleniu (PACU).

Podczas tej fazy pacjent będzie przygotowywany i zwykle będzie stosowany w znieczuleniu ogólnym, w znieczuleniu ogólnym (do całkowitej utraty przytomności), znieczuleniu miejscowym (aby zapobiec bólowi podczas czuwania) lub znieczuleniu miejscowemu (np. Za pomocą bloku rdzenia kręgowego lub nadtwardówkowego).

Po rozpoczęciu operacji objawy życiowe pacjenta (w tym częstość akcji serca, oddychanie i tlen krwi) będą ściśle monitorowane. Oprócz ról chirurga i anestezjologa inni członkowie zespołu będą odpowiedzialni za asystowanie chirurgowi, zapewnienie bezpieczeństwa i zapobieganie infekcjom w trakcie operacji.

Faza pooperacyjna

Ostatnia faza, zwana fazą pooperacyjną, to okres bezpośrednio po operacji. Podobnie jak w fazie przedoperacyjnej, okres ten może być krótki, trwający kilka godzin lub wymagać miesięcy rehabilitacji i rekonwalescencji.

Po obudzeniu się pacjenta i gotowości do opuszczenia PACU, pielęgniarka po znieczuleniu zazwyczaj przenosi odpowiedzialność opieki z powrotem na pielęgniarkę okołooperacyjną. (W mniejszych szpitalach ta sama osoba może mieć obie obowiązki).

Opieka pooperacyjna koncentruje się głównie na monitorowaniu i zarządzaniu zdrowiem fizjologicznym pacjenta oraz wspomaganiu powrotu do zdrowia po operacji. Może to obejmować zapewnienie nawodnienia, monitorowanie oddawania moczu lub ruchy jelit, pomoc w poruszaniu się, zapewnianie odpowiedniego odżywiania, radzenie sobie z bólem i zapobieganie infekcjom.