W jaki sposób rumień nodosum jest połączony z IBD

Zaburzenia skóry są częstym objawem jelitowym zapalnym jelit (IBD), występującym u maksymalnie 25 procent osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i chorobą Leśniowskiego-Crohna. Niektóre z tych schorzeń skóry to piodermia zgorzelinowa, aftowe owrzodzenie i rumień guzowaty.

Rumień guzowaty to schorzenie skóry, które najczęściej występuje u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, ale może również rozwinąć się u osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Szacuje się, że występuje od 10 do 15 procent osób cierpiących na IBD, co sprawia, że ​​jest to dość powszechna komplikacja. Ten stan często ustępuje samoistnie lub poprawia się, gdy podstawowy IBD jest pod kontrolą. Ważne jest, aby osoby z IBD znały objawy tej choroby skóry, aby móc ją wcześnie zdiagnozować.

Przegląd

Rumień guzowaty to bolesne czerwone guzki (lub zmiany chorobowe), które najczęściej rozwijają się na ramionach lub podudziach, ale mogą również pojawić się w innych miejscach na ciele. Ten stan występuje częściej u dorosłych niż u dzieci i częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn.

Zmiany rumieniowe nodosum mogą być poprzedzone uczuciem grypopodobnym lub uogólnionym bólem w stawach. Same zmiany chorobowe mogą najpierw pojawić się jako delikatne, czerwone guzki, które stają się twarde i bolesne w pierwszym tygodniu. Zmiany mogą wyglądać na niebieskawe lub czarne i niebieskie i czuć się tak, jakby zawierały płyn podczas drugiego tygodnia, a następnie powoli stają się żółtawe przed uzdrowieniem. Zmiany trwają około dwóch tygodni, ale mogą zostać zastąpione nowymi uszkodzeniami, gdy się rozwiążą. Cykl może się skończyć po pojawieniu się pierwszej partii zmian, a następnie wygojeniu, lub może trwać kilka tygodni do kilku miesięcy z pojawieniem się nowych zmian.

Przyczyny

W IBD rumień guzowaty może pojawić się po raz pierwszy podczas zaostrzenia. Może następować po przebiegu IBD, co oznacza, że ​​poprawia się, gdy zaostrzenie jest lepiej kontrolowane.

Inne przyczyny rumienia guzowatego obejmują infekcje bakteryjne, infekcje grzybicze, chorobę Hodgkina, sarkoidozę, chorobę Behçeta, ciążę i reakcje na leki (takie jak leki sulfonamidowe).

Diagnoza

Kiedy rumień guzowaty występuje u osoby z rozpoznaną IBD, nie można wykonać żadnych testów, ponieważ wiadomo, że występuje w IBD, a zmiany są rozpoznawalne. U osób, które nie mają NZJ, lekarz może zdecydować, że konieczne jest zlecenie badań, takich jak prześwietlenie, posiew krwi i biopsja, w celu wykluczenia zakażenia lub innej choroby lub stanu.

Leczenie

Ponieważ rumień guzopodobny ma skłonność do samodzielnego leczenia, zwykle nie ma określonego leczenia, które pomoże wyleczyć zmiany. Leczenie jest zwykle potrzebne tylko w celu kontrolowania bólu spowodowanego przez zmiany chorobowe lub stawy. Może to obejmować chłodne kompresy, uniesienie nóg i odpoczynek.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą również być pomocne w łagodzeniu bólu, ale należy je stosować ostrożnie u osób z IBD. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą powodować zaostrzenie u niektórych osób z IBD, dlatego leki te powinny być stosowane wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem gastroenterologa. Dermatolodzy lub inni lekarze zajmujący się schorzeniami skóry mogą nie zdawać sobie sprawy, że NLPZ mają ten negatywny wpływ na IBD. Z tego powodu osoby cierpiące na IBD powinny wypytać nowe recepty i omówić je z gastroenterologiem przed ich zażyciem.

Kortykosteroidy, jodek potasu i środki przeciw tarczycy mogą być również stosowane w ciężkich lub przewlekłych przypadkach rumienia guzowatego. Ograniczenie aktywności może być również zalecane, aby zmniejszyć czas potrzebny na usunięcie zmian i innych objawów.