Leczenie bólu pleców na horyzoncie

Ludzie, którzy zmagają się z przepukliną dysku często skarżą się na brak nieinwazyjnych opcji leczenia. Dostępne terapie obejmują fizykoterapię, zastrzyki i leki przeciwbólowe oraz najstraszliwszą opcję ze wszystkich: operację kręgosłupa.

Istnieją terapie kręgosłupa, które wkrótce mogą pojawić się na horyzoncie pacjentów, którzy utknęli między nieudanymi zabiegami konserwatywnymi a ryzykownymi procedurami kręgosłupa.

Niektóre są już oferowane na rynku, podczas gdy inne mają jeszcze długą drogę. Tak czy inaczej, kształcenie się może prowadzić do lepszych decyzji w najbliższej lub dalszej przyszłości.

Odzyskiwanie z przepukliny dysku jest na ogół udane, prawdopodobnie dlatego, że dysk ma tendencję do rozwiązywania się w ciągu około roku poprzez resorpcję z powrotem do organizmu. Mimo to, nawet gdy masz już baterię konserwatywnych metod leczenia, które pomagają opanować objawy, możliwe jest rozwinięcie przewlekłego bólu związanego z przepukliną.

Obiecujące leczenie bólu pleców

Chemonukleoliza z Chymopapainą

Chemonukleoliza to proces, w którym do rozpuszczenia ekstrudowanego materiału wykorzystywany jest enzym. W ten sposób leczenie może pomóc w zmniejszeniu nacisku na rdzeń nerwu rdzeniowego, wraz z powiązanym stanem zapalnym i bólem. Pierwszym środkiem stosowanym do chemonukleolizy był chymopapaina.

Chymopapain okazał się sukcesem w latach 60. i 70. XX wieku, zmniejszając rozmiar przepuklin krążka u pacjentów.

Ale począwszy od lat 80., chirurdzy kręgosłupa i inni przeciwko stosowaniu chemonukleolizy w rutynowych praktykach klinicznych zaczęli naciskać na coraz częstsze stosowanie tego leczenia. W 2003 r. Chymopapain został wycofany z rynku.

Cztery lata później opublikowano recenzję Cochrane Kręgosłup nazwano chymopapainę jako jedyną minimalnie inwazyjną technikę, która wykazała objawy zmniejszania objawów.

Nikt nie jest całkowicie pewien, dlaczego usunięto chymopapainę. Niektóre z nich dotyczą względów bezpieczeństwa, ponieważ około trzy procent mieszkańców Ameryki Północnej ma alergię na enzym papai. Istnieją również inne potencjalne powikłania, w tym zapalenie dysku, krwotok podpajęczynówkowy, paraplegia i prawdopodobnie ostre poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego, ale te na korzyść stosowania chymopapainu, że można tego uniknąć poprzez badanie pacjentów przed czasem i wybór tylko dla pacjentów, którzy są leczeni. nie jest zagrożony z powodu stwierdzonych powikłań.

Niektórzy uważają, że usunięcie chymopapain było motywowane finansowo i politycznie. Innymi słowy, chirurdzy generalnie zarabiają więcej na discectomies niż w przypadku zabiegów ambulatoryjnych, takich jak ta.

Ponieważ chymopapain wypadł z łaski, zainteresowanie i świadomość chemonukleolizy jako leczenia kręgosłupa została zawieszona do niedawna.

Nowe enzymy są obecnie testowane pod kątem bezpieczeństwa, a także ich skuteczności w rozpuszczaniu materiału z dysku. Enzymy te to kolagenaza, MMP-7 i żel etanolowy.

Collagenase

Kolagenaza enzymatyczna jest dobra w rozszczepianiu cząsteczek kolagenu, szczególnie typu, który znajduje się w jądrze miażdżystym dysku. Jądro miażdżyste jest miękkim, galaretowatym środkiem dysku, który pozwala tarczy wytrzymać ściskanie i skręcanie.

Ta zdolność pozwala płycie absorbować wstrząsy, które występują podczas ruchu.

Jak wspomniano powyżej, jednym z niewielu punktów klejących z chymopapainą była możliwość wystąpienia reakcji alergicznej. Collagenase ma mniejsze ryzyko alergii niż chymopapaina, a także dobre wyniki w zakresie zmniejszania objawów u pacjentów z chorobą dyskową lędźwiową.

Ale kolagenaza nie jest pozbawiona własnego ryzyka powikłań. Jest możliwe, że przyjmowanie tego leku, który często jest podawany we wstrzyknięciu, może prowadzić do krwotoku, paraplegii i (lub) erozji płytki końcowej sąsiednich kręgów.

MMP-7

MMP-7 jest innym enzymem, który rozkłada białka.

Działa podobnie do chymopapainy, ale może oferuje więcej bezpieczeństwa. Eksperymenty laboratoryjne na zwierzętach zostały wykonane na MMP-7, ale od czerwca 2018 r. Badania na ludziach nie zostały jeszcze przeprowadzone.

Żel etanolowy

Żel etanolowy jest nakładany za pomocą fluoroskopii na przepuklinę dysku, aby przyspieszyć śmierć tkanki wytłoczonego materiału miażdżystego jądra. Początkowo lek zawierał tylko etanol. Podczas gdy pierwsza wersja dawała dobre wyniki dla pacjentów, była cienka i rzadka, co prowadziło do wyciekania w pobliskich obszarach, co powodowało ból. Dodano etylocelulozę, środek zagęszczający, aby złagodzić niepożądany efekt uboczny. Dodana została również substancja nieprzepuszczająca promieniowania rentgenowskiego, aby umożliwić chirurgom zobaczenie dysku podczas jego działania, jak również wykrycie ewentualnych wycieków podczas procedury.

Jak dobrze działa żel etanolowy?

Autorzy recenzji 2017 opublikowanej w Journal of Pain Research opisali wyniki kilku badań z udziałem pacjentów z przepuklinami dysku lędźwiowego i szyjnego, którzy przeszli leczenie żelem etanolowym. Przytaczają oni na przykład badanie wykazujące 44-62 procentowe zmniejszenie bólu po wstrzyknięciu żelu etanolowego.

Naukowcy wspomnieli również, że od maja 2017 r. Trwają badania, które pokazują, w jaki sposób żel etanolowy może pomóc w trudnych przypadkach rwy kulszowej oraz w jaki sposób żel etanolowy może działać w połączeniu z pulsacyjnym radiofrekwencją w celu złagodzenia objawów.

Odrastanie nerwów za pomocą Artemina

Odrzucanie nerwów obwodowego układu nerwowego, innymi słowy tych znajdujących się poza mózgiem i rdzeniem kręgowym, jest kolejną strategią radzenia sobie z objawami związanymi z przepukliną dysku spowodowaną zwyrodnieniowymi zmianami kręgosłupa. Przykłady takich objawów obejmują rwa kulszową i uszkodzenie nerwów.

Niektórzy naukowcy są zainteresowani zrobieniem tego dokładnie dla pacjentów z kręgosłupem. Niestety postęp jest powolny.

W przeszłości naukowcy używali czynników wzrostu do regeneracji uszkodzonych nerwów obwodowych. W trakcie badań odkryli jednak, że substancje te powodują również ból, bolce i igły i / lub naglące stolce.

Wprowadź nowy typ czynnika wzrostu, który działa specyficznie na neurony czuciowe, czyli te nerwy, które przekazują informacje do mózgu o rzeczach, które odczuwasz - temperaturze, pozycji stawów, napięciu mięśni, łaskotaniu i bólu.

Lek nazywa się Artemin. Artemin jest uważany za odrost nerwowy lub lek regenerujący nerw. Naukowcy przewidują, że Artemin będzie podawany pacjentom drogą infuzji ogólnoustrojowych, ale będzie to miało tylko celowy efekt modulowania bólu z powodu uszkodzonych nerwów obwodowych. Naukowcy przewidują również, że wymienione powyżej działania niepożądane nie będą problemem dla pacjentów.

Artemin okazał się obiecujący w badaniach na zwierzętach, a także kilku dokonanych na ludziach. Podobnie, więcej badań należy ukończyć, zanim lek może przejść do głównego nurtu. Niestety, od czerwca 2018 r. Nie ma żadnych badań.

Modulowanie aktywności układu nerwowego za pomocą Tanezumabu

Tanezumab, produkowany przez Pfizer i Eli Lilly, jest innym lekiem, który ma na celu złagodzenie bólu pleców poprzez odpowiedź na nerwy. Ale w przeciwieństwie do Artemina, Tanezumab wpływa na sposób modulacji aktywności nerwów. Innymi słowy, Tanezumab nie odrasta nerwów. Zamiast tego pomaga blokować sygnały bólu, więc ich nie czujesz. To z kolei może również pomóc w lepszym funkcjonowaniu w codziennym życiu.

Zarówno długo jak i krótkoterminowe badania porównujące Tanezumab z naproksenem, które są przeciwbólowym lekiem przeciwbólowym, wykazały, że Tanezumab może utrzymywać swoje działanie przeciwko naproksenowi przez okres do dwunastu tygodni przy wyższych dawkach. Powiedział, że Tanezumab może mieć większe ryzyko powikłań. Ogólnie rzecz biorąc, większość autorów badania zaleca przeprowadzenie dalszych badań na temat profilu bezpieczeństwa tego leku.

Jeśli twój lekarz sugeruje stosowanie Tanezumabu, możesz zadać trudne pytania dotyczące skutków ubocznych i powikłań, zanim przyjmiesz, że będzie to pomocne w ramach planu leczenia bólu pleców.

Od czerwca 2018 r. Badania nad Tanezumabem trwają 13-miesięczne badanie, w którym badani są ludzie z przewlekłym bólem krzyża, mogą doświadczyć kolejnych wstrzyknięć podawanych co osiem tygodni.

Terapie Regeneracji Komórek

Innym sposobem leczenia bólu związanego z dyskami w przyszłości może być regeneracja komórek tej struktury.

Dwie terapie, osocze bogatopłytkowe i leczenie komórkami macierzystymi mogą być obiecujące dla osób z bólem pleców związanym z dyskiem. Jednak jak dotąd nie przeprowadzono wystarczających badań dla lekarzy i ekspertów, aby móc je polecić pacjentom z powrotem.

Szybkie gojenie osocza bogatopłytkowego lub PRP

Osocze bogate w płytki krwi, czyli PRP, to wstrzyknięcie własnej krwi do uszkodzonego miejsca. Krew jest najpierw leczona za pomocą wirówki w celu zwiększenia stężenia płytek krwi.

Płytki krwi są jednym z kilku stałych składników, które zawierają krew, chociaż większość krwi to faktycznie osocze, które jest płynne. Płytki krwi mogą być pomocne w gojeniu się ran, ponieważ zawierają specyficzny typ białka zwany czynnikami wzrostu.

Przed wstrzyknięciem należy najpierw pobrać krew, aby można było ją pobrać przez proces wirowania. Po wyciągnięciu, ale przed odwirowaniem, płytki krwi są oddzielane od innych składników krwi. Następnie odwirowuje się płytki w celu zwiększenia ich stężenia - prawdopodobnie do dziesięciokrotnej ilości niezrewidowanej. Następnie odwirowane płytki ponownie łączą się z resztą próbki krwi i wstrzykuje się w niespokojną okolicę ciała.

PRP jest przedmiotem badań naukowców od 2011 r. I od tamtego czasu pojawiło się kilka badań. Ale nie ma wystarczających dowodów na to, by eksperci zalecali PRP w przypadku bólu związanego z dyskami.

Podczas gdy osocze bogate w płytki jest uważane za bardzo bezpieczną terapię, zastosowanie go w leczeniu choroby dyskowej ma szczególne wyzwania. Niektóre z nich obejmują wiek pacjenta, potencjalny koszt leczenia i kilka naczyń krwionośnych w dysku, co utrudnia PRP wykonywanie pracy polegającej na zbliżaniu komórek do siebie, niezbędnych do procesu gojenia.

Poza tym, Amerykańska Akademia Chirurgów Ortopedycznych twierdzi, że ryzyko PRP jest na poziomie zbliżonym do tych związanych z zastrzykami kortyzonem. Należą do nich infekcje, uszkodzenia tkanek i urazy nerwowe.

Leczenie komórek macierzystych kręgosłupa

Być może słyszałeś o badaniach nad komórkami macierzystymi, w których komórki są usuwane z embrionów w nadziei, że zostaną opracowane w ratujących życie metodach leczenia. Badania nad komórkami macierzystymi przeprowadzono dla wielu różnych rodzajów leczenia. Ale w przeważającej części komórki macierzyste stosowane w badaniach nad traktowaniem dysków są uzyskiwane od dorosłych dawców.

Naukowcy opracowujący metody leczenia bólu pleców wykorzystują dorosłe komórki macierzyste z uwagi na ich potencjał do rozwoju wielu różnych typów komórek. Komórki macierzyste mają również wewnętrzną siłę naprawy, w której mogą się dzielić w razie potrzeby, aby uzupełnić inne komórki.

Według National Institutes of Health, dorosła komórka macierzysta jest niezróżnicowaną komórką, która znajduje się w tkance lub narządzie, które można indukować w celu różnicowania w specyficzny (zróżnicowany) typ komórek.

Naukowcy badają dorosłe komórki macierzyste znajdujące się w szpiku od lat pięćdziesiątych. I znaleźli dwa typy: Te, które tworzą krew i komórki mezenchymalne. To te komórki mezenchymalne mogą być przydatne w procedurach związanych z dyskami. Dzieje się tak dlatego, że mają one potencjał generowania komórek kości, chrząstki i tłuszczu, które wspierają tworzenie krwi i włóknistej tkanki łącznej.

Częścią pracy badawczej jest ustalenie, co powoduje podział komórek macierzystych. Na przykład, w szpiku kostnym komórki macierzyste regularnie dzielą się, aby pomóc w naprawie tej tkanki, ale w sercu i trzustce pewne rzeczy muszą być na miejscu, zanim nastąpi podział i naprawa.

Lecz terapie komórkami macierzystymi w zaburzeniach dyskowych i innych kręgosłupa nie są dobrze zbadane. A większość, jeśli nie wszystkie, badania na ten temat przeprowadzono na zwierzętach, a nie na ludziach.

Krytycy leczenia bólu pleców twierdzą, że utrzymanie sterylności komórek, brak badań nad komórkami macierzystymi w zaburzeniach dyskowych i potencjalne użycie materiału wypełniającego, podnoszą flagi pod względem bezpieczeństwa i / lub skuteczności tego leczenia.

Słowo od DipHealth

Podczas gdy wiele nowatorskich terapii wciąż znajduje się w fazie testów i badań, kilka takich jak żel etanolowy, PRP, Tanezumab i niektóre aspekty chemonukleolizy rozwijają się solidnie. Jednak większość z nich nie została wystarczająco przetestowana, aby uzasadnić ich stosowanie w medycynie kręgosłupa. Dobrym tego przykładem jest PRP lub leczenie plazmą bogatopłytkową, które jest szeroko stosowane w przypadku zapalenia stawu kolanowego i chronicznych urazów ścięgien łokciowych, ale nie w przypadku bólu pleców.

Naukowcy testują również kombinację terapii, która obejmuje niektóre z tych nowych dodatków. Na przykład badanie z 2015 roku opublikowane w International Journal of Clinical and Experimental Medicine odkryli, że chemonukleoliza w połączeniu z częstotliwością radiową jest zarówno bezpieczna, jak i skuteczna w leczeniu herniacji dysku lędźwiowego.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• AAOS. Osocze bogatopłytkowe (PR).
• Gibson, A., et. glin. Interwencje chirurgiczne w przypadku wyłuszczenia dysku lędźwiowego. Kręgosłup. Lipiec 2007 r. DOI: 10.1097 / BRS.0b013e3180bc2431
• Knezevic, N. Leczenie przewlekłego bólu krzyża - nowe podejścia na horyzoncie. J Pain Res maj 2017. doi: 10.2147 / JPR.S132769
• NIH. Podstawy komórki macierzystej. Informacje o komórkach macierzystych NIH.
• Simmons, J. Wzrost i upadek chemonukleolizy. Artroskopowa i endoskopowa chirurgia kręgosłupa: tekst i atlas: 2. wydanie. Totowa, NJ.
• Zhang, D., et. glin. Docelowa częstotliwość radiowa w połączeniu z chemonukleolizą kolagenazy w leczeniu przepuklin krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym. Int J Clin Exp Med. Styczeń 2015.