W jaki sposób stosuje się Down-Regulation, aby zapewnić sukces IVF

Regulacja w dół to termin używany przez naukowców do opisywania procesu zmniejszania lub tłumienia reakcji organizmu na określone bodźce. W przypadku stosowania w zapłodnieniu in vitro (IVF), regulacja w dół zasadniczo "wyłącza" jajniki, aby lepiej kontrolować owulację i dojrzewanie jaja podczas leczenia.

Istnieją dwa rodzaje leków stosowanych w tym celu: agoniści GnRH i antagoniści GnRH. Agonista jest rodzajem leku, który stymuluje odpowiedź, podczas gdy antagonista jest rodzajem, który blokuje odpowiedź. Podczas gdy mechanizmy działania obu leków różnią się, oba działają poprzez hamowanie produkcji różnych hormonów, które wywołują rozwój jaj i owulację. W ten sposób obniżają one fizjologiczną funkcję jajników.

Dlaczego stosuje się Down-Regulation podczas leczenia IVF

Twoje jajniki zawierają tysiące mieszków włosowych. Każdy pęcherzyk zawiera niedojrzałe jajo lub oocyt.

Na początku cyklu hormon luteinizujący (LH) i hormon folikulotropowy (FSH) wyzwalają proces dojrzewania w grupie konkurujących mieszków włosowych. Gdy pęcherzyki zaczną się powiększać, uwolnią inne hormony, aby regulować przepływ LH i FSH - czasami w górę, czasami w dół - aż do momentu, gdy dojdzie do owulacji.

Owulacja zazwyczaj obejmuje tylko jedno jajo. Po uwolnieniu jaja wszystkie pozostałe pęcherzyki w tej grupie więdną i umierają. W przypadku IVF lekarz nie chce, aby tak się stało. Zamiast tego celem byłoby ograniczenie tej reakcji, aby:

1. Wiele pęcherzyków jest w stanie wyprodukować zdolne do życia, dojrzałe jaja.
2. Jaja pozostają w mieszku włosowym, dzięki czemu można je łatwo zbierać.

Długi vs. krótki protokół IVF

Być może słyszeliście również terminy długi i krótki protokół. Opisują one dwa różne podejścia do regulacji w dół. Jak sama nazwa wskazuje, różnica między tymi dwoma podejściami jest długością czasu narzucenia na organizm regulacji w dół.

Dzięki długiemu protokołowi w cyklu rozpoczyna się regulacja w dół przed rozpoczęciem leczenia IVF. Może rozpocząć się pierwszego lub drugiego dnia cyklu lub może rozpocząć się dopiero w połowie fazy lutealnej, czyli około jednego tygodnia po owulacji (dzień 21). Leki znane jako agoniści hormonu uwalniającego gonadotropinę są stosowane podczas długotrwałego obniżania protokołu, z których najczęstszym jest Lupron. (Więcej na temat tych leków poniżej). Pigułki antykoncepcyjne można również stosować w cyklu lub dwóch przed rozpoczęciem leczenia.

Długie protokoły IVF wymagają więcej dni leczenia i więcej zastrzyków, co oznacza, że ​​cykl jest droższy. Ponadto, ponieważ hormony są regulowane w dół przez więcej dni, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych przez dłuższy czas.

To powiedziawszy, dla wielu kobiet, długi protokół IVF oferuje najlepsze szanse na powodzenie IVF. To sprawia, że ​​dodatkowe dni leczenia, efekty uboczne i podwyższony koszt mogą być bardziej opłacalne.

W krótkim protokole, regulacja w dół jest uzyskiwana szybko i zwykle nie rozpoczyna się przed rozpoczęciem samego cyklu IVF. Leki stosowane w tym celu są antagonistami GnRH, takimi jak Antagon, Ganirelix i Orgalutran. Krótki protokół może być lepszy dla kobiet słabo reagujących i może być lepszy dla kobiet, u których występuje większe ryzyko wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS). Ponieważ przyjmujesz leki przez krótszy czas, oznacza to również niższe koszty i mniej dni efektów ubocznych.

Z drugiej strony, krótki protokół może prowadzić do mniejszej ilości pęcherzyków (a zatem mniej zarodków). Istnieją również obawy, że antagoniści GnRH mają zwiększone ryzyko wad wrodzonych, choć ryzyko jest nadal stosunkowo niewielkie.

Leki stosowane w obniżaniu dawki

Istnieje wiele leków stosowanych w IVF do regulacji w dół i są one szeroko scharakteryzowane w następujący sposób:

• Agoniści GnRH obejmują takie leki jak Lupron (leuprolid), Synarel (nafarelina) i Zoladex (goserelina). Agoniści GnRH naśladują naturalnie występujący hormon znany jako hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH). Jest to hormon, który uruchamia zwiększoną produkcję FSH i LH. Przez zalanie ciała "fałszywym" GnRH, jajniki stają się coraz bardziej przytłoczone i ostatecznie zamykają wytwarzanie LH i FSH po około trzech tygodniach.
• Antagoniści GnRH obejmują leki Antagon (ganireliks) i Cetrotide (cetrorelix). Antagoniści GnRH działają poprzez wiązanie się z receptorem na GnRH i blokowanie jego zdolności do odbierania jakichkolwiek sygnałów. W ten sposób produkcja FSH i LH zostaje niemal natychmiast zamknięta.

Po zażyciu leków GnRH przez kilka dni lub tygodni, do potwierdzenia, że ​​podszewka jest cienka, a jajeczka są gotowe do zebrania, stosuje się ultradźwięki. Leki na płodność będą następnie podawane w celu stymulacji jajników, po czym jaja będą zbierane w znieczuleniu miejscowym.

Alternatywne sposoby regulacji w dół

Podczas gdy regulacja w dół jest skutecznym sposobem odczulania jajników podczas IVF, to nie działa dobrze dla wszystkich kobiet.

Dotyczy to szczególnie kobiet z niskimi rezerwami jajników (znacznie zmniejszoną liczbę jaj). Ponieważ byłoby o wiele mniej pęcherzyków do pracy, leki GnRH mogą działać zbyt dobrze. Zamiast odczulania jajników mogą one całkowicie anulować cykl.

W przypadku tych kobiet istnieją alternatywne techniki stosowane przez specjalistów ds. Płodności w celu osiągnięcia regulacji w dół:

• Rozpoczęcie pigułek antykoncepcyjnych na miesiąc przed IVF, a następnie pomijanie dawek w celu złagodzenia procesu dojrzewania i owulacji
• Podawanie leków GnRH przy niższych dawkach trwa krócej lub krócej
• Rozpoczęcie leczenia GnRH znacznie później niż zwykle
• Rozpoczynanie, a następnie zatrzymywanie iniekcji GnRH na różnych etapach
• Dodanie dodatkowych hormonów do leczenia

W tym czasie lekarz będzie używał badań krwi i USG do oceny i lepszego regulowania rozwoju pęcherzyków.