Problemy z elektrolitem w chorobie nerek

Elektrolity naszego organizmu to pewne elementy, które są niezbędne do życia. Wpływają na nas w głęboki sposób. Wszystko, od generacji energii komórki mózgowej do elektryczności komórki nerwowej, od zawartości wody w naszym ciele do rytmu naszego serca, i więcej, zależy od elektrolitów, takich jak sód, potas, wapń, magnez i inne, które znajdują się w pewnym zakresie (a ty pomyślałem, że elektrolit to coś, co bierzesz, aby złagodzić skurcz!). W rzeczywistości życie, jakie znamy, nie istniałoby bez tych elementów, które są zawiłym elementem naszej fizjologii.

Zagłębmy się w jeszcze głębsze terytorium, aby zrozumieć, dlaczego nasze istnienie nie byłoby możliwe bez tych elektrolitów. Te pozornie proste elementy są w rzeczywistości mostem, który łączy nas z samym narodzinami naszego wszechświata. Zmieszany? Oto proste wyjaśnienie. To, co nazywamy elektrolitami, to w zasadzie elementy (takie jak sód, potas lub magnez), które powstały podczas świtu wszechświata.

Na przykład magnez wytwarzano przez nuklearną syntezę węgla na gwiazdach. W końcu, kiedy gwiazda eksplodowała w gigantyczną supernową, magnez rozprzestrzenił się w całym Wszechświecie i na naszą fizjologię. Tak, w każdym z nas jest trochę gwiezdnego pyłu! Kiedy trzynastowieczny perski poeta Rumi napisał, że "wychodzimy z nicości, rozpraszając gwiazdy jak kurz", był częściowo prawdziwy.

Elektrolity i nerki

Zbadajmy elektrolity i ich zaburzenia z bardziej prozaicznej perspektywy. Nieprawidłowości elektrolitowe są bardzo częste w stanach chorobowych nerek z jednego prostego powodu:to nerka ma zazwyczaj kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowego poziomu większości elektrolitów. Dlatego te nieprawidłowości są konsekwencją nieprawidłowej czynności nerek, a nie przyczyną.

Zarówno niski, jak i wysoki poziom elektrolitów można zaobserwować, gdy nerki źle funkcjonują, ale mogą mieć wiele innych pośrednich przyczyn. Bardziej szczegółowe informacje na temat każdej możliwej przyczyny i jej odpowiedniego leczenia wykraczają poza zakres tego artykułu. Poniżej przedstawiono krótki przegląd zagadnień związanych z nieprawidłowym poziomem sodu.

Hiponatremia: stan niskiego poziomu sodu

Zazwyczaj poziom sodu we krwi mniejszy niż 135 milirównoważników / litr jest uważany za nienormalny i nazywa się hiponatremię. Dwa główne wyznaczniki poziomu sodu we krwi to (a) ilość sodu we krwi i (b) ilość wody we krwi. W wielu stanach chorobowych niski poziom sodu nie jest problemem braku sodu, ale w rzeczywistości nadmiar wody w odniesieniu do ilości sodu (która ostatecznie skutecznie rozcieńcza zawartość sodu).

Pamiętaj, że kiedy mierzymy poziom sodu we krwi, to nie jest to absolutny ilość sodu, ale w rzeczywistości jego stężenie na które patrzymy. Co oznacza, że ​​zawartość wody w krwi również wpłynie na stężenie sodu. Zrozumienie tej koncepcji jest niezbędne, aby zrozumieć, dlaczego sodu spada w niektórych stanach chorobowych, i dlaczego leczenie nie zawsze "jeść więcej soli / sodu".

Niektóre z typowych przyczyn niskiego poziomu sodu są następujące (nie jest to wyczerpująca lista):

• Rzeczywista utrata sodu z krwi: Może się to zdarzyć z powodu biegunki, wymiotów, nadmiernego pocenia się itp. Jest to powszechnie widoczne u biegaczy długodystansowych, gdy utrata sodu w potu jest jeszcze bardziej pogorszona przez doustne przyjmowanie czystej wody bez soli, co dodatkowo zwiększa spadek sodu. Może to w skrajnych przypadkach prowadzić do zagrażających życiu konsekwencji, w tym drgawek.
• Stany nadmiaru wodyObejmowałyby zastoinową niewydolność serca, marskość wątroby i zaawansowaną niewydolność nerek.
• SIADH: To oznacza syndrom niewłaściwego wytwarzania hormonu antydiuretycznego. ADH lub hormon antydiuretyczny to hormon wytwarzany przez podwzgórze w mózgu i reguluje ilość wody zatrzymywanej przez nerki. Gdy wytwarzana jest nadmiernie duża ilość ADH, spowoduje to spadek poziomu sodu we krwi.
• Przyczyny hormonalne: niski poziom tarczycy lub niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy
• Stany, w których nadmiar płynów może stanowić problem: Może to być spowodowane przez pierwotną polidypsję, w której nadmierne spożycie wody spowoduje rozrzedzenie sodu we krwi, powodując w zasadzie zatrucie wodą. Podobny stan można również wytworzyć przy konsumpcji obfitych ilości piwa, określanych jako "potomstwo piwne".

Leczenie hiponatremii

Po potwierdzeniu niskiego poziomu sodu w badaniach krwi, leczenie będzie zależało od tego, co jest przyczyną niskiego stężenia sodu, a nawet jak szybko się rozwinęło. Na przykład, w stanach nadmiaru wody w ciele (jak zastoinowa niewydolność serca lub SIADH), wprowadzane jest ograniczenie wody lub strategie mające na celu promowanie wydalania wody z organizmu. Z drugiej strony, w stanach, w których występuje rzeczywisty deficyt soli / sodu w ciele, zaleca się zastąpienie sodu w postaci tabletek z solą lub jako część płynów dożylnych. Szybka korekta może być niebezpieczna, zwłaszcza gdy przez pewien czas utrzymywała się hiponatremia.

Hypernatremia: przypadek zbyt wysokiego poziomu sodu

Poziom sodu we krwi wyższy niż 145 meq / l jest określany jako "hipernatremia". Najczęstszą przyczyną hipernatremii jest podwyższenie sodu wywołane przez: deficyt wody. Stąd stany chorobowe związane z odwodnieniem lub zwiększoną utratą wody z organizmu (jak moczówka prosta, stosowanie diuretyków, biegunka itp.) Mogą powodować hipernatremię. Przeciętny człowiek zwykle zaczyna odczuwać silne pragnienie, gdy poziom sodu zaczyna wzrastać we krwi. Dopóki mają dostęp do wody, poziom sodu powinien spaść. Problem pojawia się jednak, gdy ludzie nie mają dostępu do wody, lub jeśli tracą zbyt dużo wody z nerek lub jelit, lub jeśli nie mogą wyczuwać pragnienia (jak to może się zdarzyć u starszych pacjentów). Ponieważ większość stanów hipernatremii wiąże się z odwodnieniem, strategie leczenia obejmują podawanie płynów IV bogatych w wodę lub doustne przyjmowanie wody.

Oto niektóre z typowych przyczyn wysokiego stężenia sodu we krwi:

• Nadmierna utrata wody ze skóry, która może wystąpić w wyniku nadmiernego pocenia się lub poparzenia
• Utrata wody z jelit / biegunki
• Moczówka prosta, stan, w którym nadmiar wody jest tracony w moczu
• Niemożność odczuwania pragnienia z powodu problemów z pewną częścią mózgu, która reguluje pragnienie (zwaną podwzgórzem)
• Przeciążenie sodu lub zatrucie solą: Może się tak zdarzyć przez przypadkowe podanie zbyt dużej ilości skoncentrowanego roztworu soli fizjologicznej pacjentom, u których występuje skoncentrowana "hipertoniczna" sól fizjologiczna (na przykład w przypadku urazowego uszkodzenia głowy). Ogromne ilości soli mogą również teoretycznie prowadzić do tego. W rzeczywistości sól może być wchłaniana przez skórę u niemowląt, zjawisko postrzegane jako powikłanie zwyczaju "solenia" praktykowanego w niektórych częściach Turcji.

Jaki wpływ ma na ciebie wysoki lub niski poziom sodu?

Objawy nieprawidłowego poziomu sodu zależą od ciężkości nieprawidłowości i szybkości jej rozwoju. Mogą one obejmować zarówno łagodne objawy, takie jak ból głowy, jak i cięższe, takie jak zaburzenia chodu, skurcze, zmiany rytmu serca itp. Jednym z przerażających powikłań nadmiernie niskiego poziomu sodu jest ryzyko wystąpienia drgawek. Dlatego konieczne jest szybkie leczenie.