Co musisz wiedzieć o Polymyalgia Rheumatica

American College of Rheumatology (ACR), we współpracy z European League Against Rheumatism (EULAR), opublikował kryteria klasyfikacji dla polimialgii reumatycznej w marcu 2012 r. Ma to na celu pomóc w identyfikacji pacjentów z tą chorobą. Przed wprowadzeniem kryteriów nie było dobrze ustalonych lub dobrze przetestowanych kryteriów identyfikacji pacjentów z polimialgią reumatyczną.

Objawy

Polimyalgia reumatyczna jest stanem reumatycznym z charakterystycznym bólem mięśniowo-szkieletowym i sztywnością szyi, ramion i bioder trwającą co najmniej 4 tygodnie. U większości ludzi polimialgia reumatyczna rozwija się stopniowo, chociaż niektóre z nich mogą bardzo szybko rozwinąć objawy. Oprócz sztywności mięśniowo-szkieletowej objawy polimialgii reumatycznej mogą obejmować układowe objawy grypopodobne (takie jak gorączka, złe samopoczucie, osłabienie i utrata masy ciała).

Diagnoza i identyfikacja

Rozpoznanie polimialgii reumatycznej oparto na historii medycznej pacjenta, klinicznych objawach i objawach oraz badaniu fizykalnym. Nie ma pojedynczego badania krwi, aby ostatecznie zdiagnozować polimialgię reumatyczną. Lekarze czasami zlecają badania krwi w celu wykrycia podwyższonych poziomów stanu zapalnego (np. Częstość sedymentacji lub CRP) lub wykluczają inne rodzaje zapalenia stawów.

Zgodnie z kryteriami klasyfikacji wydanymi przez ACR i EULAR, pacjent może zostać sklasyfikowany jako mający polimialgię reumatyczną, jeśli ma 50 lat lub więcej, ma obustronne obolałe ramię i nieprawidłowy CRP krwi lub współczynnik sedymentacji, a także pewne kombinacje następujących kryteriów:

• Poranna sztywność trwająca 45 minut lub dłużej
• Nowy ból stawu biodrowego lub ograniczony zakres ruchu
• Brak opuchlizny w małych stawach dłoni i stóp
• Brak pozytywnych badań krwi na reumatoidalne zapalenie stawów (np. Czynnik reumatoidalny lub przeciwciała anty-CCP)

Kryteria klasyfikacji faktycznie nie zostały stworzone jako protokół diagnostyczny, ale raczej jako pomoc w doborze pacjentów do badań klinicznych i opracowaniu nowych terapii w leczeniu polimialgii reumatycznej.

Leczenie

Polimyalgia reumatyczna jest leczona małą dawką leku kortykosteroidowego. Lekarze przepisują i dostosowują dawkę steroidów (zazwyczaj prednizon), aby osiągnąć najniższą skuteczną dawkę. Zazwyczaj sztywność związana z polimialgią reumatyczną szybko ustępuje. Większość pacjentów z polimialgią reumatyczną jest w stanie powstrzymać stosowanie kortykosteroidów w okresie od 6 miesięcy do 2 lat. Jeśli objawy powracają, co często się dzieje, można ponownie rozpocząć stosowanie kortykosteroidów. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAID) mogą być również stosowane w leczeniu polimialgii reumatycznej, ale zwykle, gdy są przyjmowane same, nie są wystarczające do opanowania objawów.

Bez leczenia objawy reumatyczne polimialgii prawdopodobnie utrzymują się przez miesiące lub lata. W przypadku leczenia kortykosteroidami objawy zwykle ustępują w ciągu jednego lub dwóch dni. Jeśli kortykosteroidy nie rozwiążą objawów, lekarz prawdopodobnie rozważy kolejną diagnozę.

Rozpowszechnienie

Kobiety, które są rasy białej i mają ponad 50 lat, mają największe ryzyko rozwinięcia się polimialgii reumatycznej lub olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic (stan powiązany).Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych 700 na 100 000 osób po 50 roku życia w populacji ogólnej cierpi na polimialgię. Bardzo rzadko zdarza się, aby u osoby w wieku poniżej 50 lat rozwinął się polimialgia reumatyczna.

Polimyalgia reumatyczna dotyka tej samej populacji pacjentów, co olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, ale polimialgia reumatyczna występuje dwa do trzech razy częściej niż olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic. Zarówno polimialgia reumatyczna, jak i olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic są klasyfikowane jako zapalenie naczyń (grupa stanów charakteryzujących się zapaleniem naczyń krwionośnych).