Jak często występują drgawki w chorobie Alzheimera?

Szacuje się, że osoby cierpiące na chorobę Alzheimera mają od dwóch do sześciu razy większe ryzyko wystąpienia napadów w porównaniu z populacją ogólną. W ciągu trwania choroby, od 10 do 26 procent wystąpi jakakolwiek forma napadu, zarówno widoczna, jak i niewiadoma, wynika z badań przeprowadzonych przez Baylor College School of Medicine. Podczas gdy wciąż nie jest jasne, które mechanizmy wywołują drgawki, istnieją pewne cechy, które mogą postawić osobę o podwyższonym ryzyku.

Objawy

Napad jest nagłym, niekontrolowanym zaburzeniem elektrycznym w mózgu. Chociaż mamy tendencję do kojarzenia ich z drgawkami, napady czasami mogą objawiać się subtelnymi objawami, takimi jak zmiany w zachowaniu, ruchu, uczuciach lub poziomach świadomości.

Wśród dwóch najczęstszych rodzajów napadów u osób z chorobą Alzheimera:

• Częściowe napady złożone są to takie, w których nie jesteś świadomy swojego otoczenia i nieświadome działania, takie jak grzebanie się, wargi, błądzenie lub zbieranie ubrań.
• Uogólnione napady toniczno-kloniczne charakteryzują się konwulsjami całego ciała i często towarzyszy im nagła utrata przytomności i / lub kontrola pęcherza.

Time Matters

Większość napadów trwa od 30 sekund do 2 minut.Atak trwający dłużej niż pięć minut jest określany jako stan padaczkowy i jest uważany za nagły przypadek medyczny.

Posiadanie dwóch lub więcej napadów jest klasyfikowane jako epilepsja.

Przyczyny

Choroba Alzheimera jest najczęstszą postacią demencji, dotykającą około 5 milionów Amerykanów. Choroba Alzheimera powoduje postępujące i nieodwracalne pogorszenie funkcji poznawczych, przejawiające się utratą pamięci i stopniowym spadkiem zdolności myślenia i rozumowania. Choroba jest najczęściej obserwowana u osób w podeszłym wieku i uważa się, że dotyka ona od 4 do 12 procent osób w wieku powyżej 65 lat.

Choroba Alzheimera jest spowodowana stopniowym gromadzeniem w mózgu białka, zwanego beta-amyloidem. Gdy cząsteczki białka zaczynają się trzymać razem, tworzą uszkodzenia (płytki), które przerywają szlaki nerwowe w centrum funkcji poznawczej i motorycznej.

Chociaż rozsądne wydaje się założenie, że drgawki są wywoływane przez zwyrodnienie mózgu, dowody silnie sugerują, że jest on bardziej związany z samym beta-amyloidem.

Beta-amyloid jest w rzeczywistości fragmentem większego związku znanego jako białko prekursorowe amyloidu (APP). W miarę rozkładania APP niektóre produkty uboczne są uwalniane do mózgu, co może prowadzić do nadpobudliwości i efektywnego przeciążania szlaków nerwowych. W miarę postępu choroby nagromadzenie tych produktów ubocznych może spowodować nieprawidłowe działanie komórek nerwowych, powodując napady padaczkowe.

Czynniki ryzyka

Oprócz biochemicznych przyczyn napadów związanych z chorobą Alzheimera, istnieją inne czynniki, które mogą postawić osobę na zwiększone ryzyko. Pomiędzy nimi:

• Alzheimer w początkowej fazie choroby wiąże się ze zwiększonym prawdopodobieństwem napadów drgawkowych, chociaż napady mają tendencję do rozwoju w późniejszym stadium choroby.
• Mutacje genów preseniliny 1 (PSEN1) i preseniliny 2 (PSEN2) są związane z nadprodukcją APP. Te mutacje genetyczne są przenoszone przez rodziny i, zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych przez Centrum Medyczne Uniwersytetu Columbia, mogą zwiększyć ryzyko ataków o odpowiednio 58% i 30%.

Nasilenie napadów wydaje się również ściśle związane z postępującymi stadiami choroby Alzheimera. Najczęściej dotknięte są osoby przebywające w ośrodkach opieki domowej (chociaż możliwe jest, że konfiskaty są po prostu rozpoznawane w otoczeniu instytucjonalnym, gdzie w innych przypadkach można je było ominąć w domu).

Diagnoza

Nie u wszystkich osób cierpiących na chorobę Alzheimera wystąpią drgawki. Z tych, którzy robią, napady mogą być trudne do zdiagnozowania, ponieważ zachowania, które się przedstawia, często mogą naśladować te same choroby. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku napadów częściowych.

Rozpoznanie napadów związanych z chorobą Alzheimera jest często niedokładną nauką i może wymagać interwencji specjalisty zwanego epileptologiem.

EEG i inne narzędzia diagnostyczne

Podczas gdy badanie obrazowania zwane elektroencefalografem (EEG) może być użyte do potwierdzenia aktywności napadów, ma ono swoje ograniczenia. EEG mierzy aktywność elektryczną w mózgu i jako taki może jedynie definitywnie zdiagnozować drgawki, jeśli wystąpią nieprawidłowości podczas testu. W rezultacie tylko od 3 procent do 10 procent napadów związanych z Alzheimerem diagnozuje się wyłącznie za pomocą EEG.

Mając to na uwadze, EEG może czasami wykrywać nieprawidłową aktywność elektryczną, znaną jako padaczki epileptyczne, 24 do 48 godzin po ataku. Jeśli podejrzewa się nawracające drgawki, lekarz może zalecić bezprzewodowy EEG, w którym zestaw słuchawkowy jest noszony przez 24 do 72 godzin, aby zapewnić stały monitoring aktywności mózgu.

Podczas gdy badania neuroobrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), mogą wykrywać zmiany w mózgu zgodne z chorobą Alzheimera, nie mogą nam powiedzieć, czy te zmiany są zgodne z napadami padaczkowymi. To samo dotyczy genetycznych badań krwi, które są bardziej użyteczne we wspieraniu diagnozy niż w jej dokonywaniu.

Kwestionariusz przesiewowy

Ze względu na ograniczenia EEG i innych narzędzi opartych na laboratorium, diagnoza napadów związanych z Alzheimerem jest w dużej mierze zależna od kwestionariusza skriningu napadów. Treść kwestionariusza może być różna, ale zazwyczaj ocenia twoje ryzyko w oparciu o:

• Twoja historia medyczna, w tym historia rodziny
• Bieżące lub przeszłe zażywanie leków
• Podejrzane napady drgawkowe, w tym opis objawów

Na podstawie twoich odpowiedzi, epileptolog może użyć algorytmu do określenia twojego ryzyka zajęcia. Pozytywny wynik ankiety w połączeniu z nieprawidłowym EEG może dostarczyć dokładnej diagnozy w 9 na 10 przypadków.

Mniej jednoznaczne przypadki można nadal leczyć domniemanie, szczególnie u osób chorych i starszych, u których napad może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia.

Diagnozy różnicowe

Podczas gdy napady są często pomijane u osób z chorobą Alzheimera, rodzaj napadu, znany jako zajęcie nieobecności, jest czasem błędnie zdiagnozowana jako wczesna choroba Alzheimera. Napad nieobecności to taki, w którym dana osoba nagle "wyłapuje" i błąka się bez celu, zachowanie zwane amnestyczną wędrówką.

Aby odróżnić amnestyczne wędrówki z chorobą Alzheimera i amnestyczną wędrówką z epilepsją, lekarze mogą potrzebować fizycznego egzaminu, badań neuroobrazowania, EEG i innych testów, aby określić, czy istnieją oznaki spadku zdolności poznawczych.

Ponieważ epilepsja może wystąpić niezależnie od choroby Alzheimera, lekarz może zbadać inne wyjaśnienia drgawek, w tym:

• Udar lub przejściowy atak niedokrwienny ("mini-udar")
• Zapalenie opon mózgowych lub zapalenie mózgu
• Migreny
• Bezdech senny i inne zaburzenia snu
• Niedobór witaminy B12

Leczenie

Leczenie napadów związanych z Alzheimerem zazwyczaj wymaga użycia leki przeciwdrgawkowe takich jak Depakote (kwas walproinowy), Neurontin (gabapentyna) i Lamictal (lamotrygina). Istnieją nawet pewne dowody na to, że przeciwdrgawkowy preparat Keppra (lewetiracetam), zatwierdzony do leczenia padaczki, może pomóc w odwróceniu części utraty pamięci u osób z chorobą Alzheimera.

Inne leki przeciwdrgawkowe należy stosować ostrożnie, ponieważ mogą nasilać objawy otępienia. Należą do nich Dilantin (fenytoina), które mogą upośledzać pamięć i prędkość umysłową; Gabatril (tiagabina), który może wpływać na pamięć werbalną; i Topamax (topiramat), dla których 40 procent użytkowników doświadcza znacznej pamięci i zaburzeń słownych.

Nawet Tegretol (karbamazepina), uważany za terapię kręgosłupa, wiąże się z pogorszeniem prędkości umysłowej i czasu ruchu. Dostosowanie dawki może czasami złagodzić te efekty.

Bardziej inwazyjna forma leczenia epilepsji, znana jako głęboka stymulacja mózgu (DBS), okazał się obiecujący w leczeniu obu stanów. Jednak, ponieważ wymaga operacji, DBS jest brane pod uwagę tylko wtedy, gdy objawy epilepsji są poważne i wszystkie inne formy leczenia farmakologicznego zawiodły.

Neurochirurgia rzadziej spotyka się u osób z chorobą Alzheimera, ponieważ drgawki są związane przede wszystkim z nadmiernym wytwarzaniem APP, a nie z uszkodzeniem mózgu.

Obecne badania

Niektórzy badacze postawili hipotezę, że istnieje nieodłączna, a nie przypadkowa, asocjacja między chorobą Alzheimera a napadami, w szczególności niewykrytymi lub "cichymi" napadami. Odnowienie teorii jest wnioskiem, że kontrola napadów może złagodzić niektóre z objawów choroby Alzheimera.

Dowodzą tego częściowo wyniki badania opublikowanego w czasopiśmie w 2017 roku Natura w którym śledczy z Massachusetts General Hospital w Bostonie oceniali funkcję mózgu dwóch starszych kobiet z chorobą Alzheimera, z których żadna nie miała w przeszłości napadów padaczkowych. Oba zostały wybrane, ponieważ miały niezwykle dramatyczne wahania w objawach Alzheimera.

Podczas gdy wczesne badania EEG z użyciem elektrod skalpowych nie wykazały napadów drgawek, elektrody wstawione do mózgu przez podstawę czaszki potwierdziły, że obie kobiety, w rzeczywistości, miały częste skoki w aktywności elektrycznej odpowiadającej napadom drgawkowym.

Po postawieniu diagnozy obie kobiety zostały zaaplikowane na leki przeciwwstrząsowe. Podczas gdy jedna kobieta musiała przerwać leczenie z powodu niedopuszczalnych skutków ubocznych, druga miała prawie całkowitą eliminację zdiagnozowanych objawów (zniekształcona mowa, splątanie) po roku. Przerwa nastąpiła, co ciekawe, kiedy zapomniała wziąć leki na napady padaczkowe.

Opierając się na tym doświadczeniu, jeśli potwierdzono, że przyszli pacjenci z chorobą Alzheimera mają ciche drgawki, jak uważają naukowcy, jest bardzo prawdopodobne, że choroba Alzheimera może pewnego dnia być kontrolowana za pomocą leków. Przyszłe badania zapewne zapewnią lepszy wgląd w tę fascynującą i trafną teorię.

Słowo od DipHealth

Ponieważ napady są często ciche u osób z chorobą Alzheimera, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli nawet podejrzewasz, że występują. Coraz więcej jest dowodów na to, że padaczka jest niediagnozowana w tej populacji dorosłych, szczególnie tych w podeszłym wieku, w domu i chorujących.

Wśród niektórych wskazówek, które należy szukać:

• Wahania zachowania lub stanu psychicznego, często występujące w czarów
• Rzadkie, a nie rutynowe moczenie nocne
• Nagłe, ale subtelne znaki, takie jak drganie i mruganie

Dzięki wczesnej identyfikacji padaczki można kontrolować napady i łagodzić niektóre wzloty i upadki charakteryzujące chorobę Alzheimera.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Urodzony H. Napady w chorobie Alzheimera. Neuronauka. 2015; 286: 251-63. DOI: 10.1016 / j.neuroscience.2014.11.051.

• Nicastro, N.; Assal, F.; i Seeck, M. Odtąd do epilepsji: ryzyko ataku u pacjentów z chorobą Alzheimera. Epileptic Dis. 2016; 18 (1): 1-12. DOI: 10,1684 / epd.2016.0808.

• Pandis, D. i Scarmeas, N. Drgawki w chorobie Alzheimera: dane kliniczne i epidemiologiczne. Padaczka Curr. 2012; 12 (5): 184-87. DOI: 10,5698 / 1535-7511-12.5.184.

• Lam, A.; Deck, G.; Goldman, A. i in. Ciche drgawki hipokampalne i kolce zidentyfikowane przez otwory elektrod Ovale w chorobie Alzheimera. Nat Med. 2017; 23 (6): 678-80. DOI: 10,1038 / nm. 4330.

• Sherzai, D.; Losey, T.; Vega, S. i in. Napady padaczkowe i otępienie u osób w podeszłym wieku: ogólnokrajowa próba szpitalna w latach 1999-2008. Zachowanie epilepsji. 2014: 36: 53-6. DOI: 10.1016 / j.yebeh.2014.04.015.