Naucz umiejętności samodzielnej opieki dzieciom ze specjalnymi potrzebami

W świecie specjalnych potrzeb, najbardziej podstawowe umiejętności nazywają się Adaptacyjnymi Żywymi Umiejętnościami lub ADL. Bardziej zaawansowane umiejętności, takie jak robienie prania, łapanie autobusu lub przestrzeganie codziennego harmonogramu, są czasami nazywane Life Skills lub Skills of Daily Living. Chociaż umiejętności te nie są kluczowe dla przetrwania, są niezwykle ważne dla każdego, kto planuje pracować i odtwarzać we współczesnej społeczności.

Każdy potrzebuje pewnych umiejętności, aby przejść przez cały dzień. Umiejętności związane z jedzeniem, ubieraniem i higieną osobistą są absolutnymi wymaganiami dla każdego, kto chce żyć nawet w częściowo niezależnym życiu. Oprócz tych bardzo podstawowych umiejętności, mamy wiele umiejętności, których używamy każdego dnia, aby poruszać się w życiu w domu i w społeczności.

Większość ludzi uczy się ADL i wielu umiejętności codziennego życia w młodym wieku. Uczą się poprzez kombinację instrukcji, naśladownictwa oraz prób i błędów. Na przykład dziecko może nauczyć się kąpać, pamiętając o doznawaniu kąpieli, naśladując zachowanie rodzica, i odkrywając dla siebie, że jeśli zbyt długo będzie panować nad gorącą wodą, woda będzie zbyt gorąca dla wygody.

Dlaczego umiejętności życiowe są nauczane inaczej niż dzieci ze specjalnymi potrzebami

Dzieci ze specjalnymi potrzebami, takimi jak autyzm, trudności w uczeniu się lub ADHD, uczą się inaczej niż typowe dzieci. To dlatego, że dzieci o specjalnych potrzebach:

• Nie mogą rozwijać zdolności do naśladowania, aż znacznie później niż przeciętnie - lub wcale.
• Może nie rozwinąć umiejętności rozumienia i wyrażania siebie za pomocą języka mówionego, aż do momentu znacznie późniejszego niż przeciętny - lub wcale.
• Może nie rozwinąć chęci "być po prostu jak" lub zaimponować komuś innemu swoim umiejętnościom i umiejętnościom.
• Może być trudno przestrzegać instrukcji mówionych - szczególnie, gdy instrukcja zawiera wielokrotności kroków.
• Mogą być nieświadomi tego, co jest "oczekiwane" lub "normalne" zachowanie.
• Może brakować możliwości skupienia się na zadaniu przez dłuższy czas.
• Może być łatwo sfrustrowany.
• Mogą mieć zmysłowe lub poznawcze wyzwania, które staną na drodze do sukcesu.

Jeśli Twoje dziecko ma niektóre lub wszystkie z tych wyzwań, może nie tylko "zdobyć" umiejętności codziennego życia, jak robią to zazwyczaj ich rozwijający się rówieśnicy. Ale to nie znaczy, że nie mogą uczyć się większości lub nawet wszystkich tych umiejętności przy odpowiednim podejściu do nauczania.

Jak uczyć umiejętności życiowych dzieciom ze specjalnymi potrzebami

Nauczyciele, terapeuci i rodzice opracowali zestaw technik, które razem lub osobno mogą być bardzo skuteczne w nauczaniu umiejętności życiowych dzieciom o specjalnych potrzebach. Dobra wiadomość jest taka, że ​​te techniki mogą być równie skuteczne w nauczaniu praktycznie dowolnej umiejętności niemal każdemu - bez względu na ich umiejętności i wyzwania.

Krok pierwszy: analiza zadań.Analiza zadań jest procesem dzielenia dowolnego zadania na części składowe. Na przykład, mycie zębów obejmuje znalezienie szczoteczki do zębów, pasty do zębów i miseczki, nałożenie pasty do zębów na szczotkę, szczotkowanie zębów dolnych, płukanie, szczotkowanie zębów górnych, ponowne płukanie, czyszczenie szczotki i prawidłowe odłożenie całego sprzętu.

Krok drugi: Tworzenie przewodnika wizualnego.Wielu rodziców tworzy wizualne przewodniki, aby pomóc swoim dzieciom ze specjalnymi potrzebami nadać sens, zapamiętać i czuć się komfortowo z krokami związanymi z zadaniem. Przewodnik wizualny może zawierać zdjęcia lub obrazy w stylu clip-art każdego etapu procesu.

Krok trzeci: Promptowanie i zanikanie. Na początku dziecko ze specjalnymi potrzebami może potrzebować dużo pomocy w zapamiętywaniu i prawidłowym wykonywaniu każdego kroku w zadaniu. Wezwanie może wiązać się z pomocą fizyczną, przekazaną ręcznie. Gdy się dowiedzą, rodzice zaczną "zanikać" podpowiedzi. Najpierw przestaną używać pomocy "ręka za rękę", a zamiast tego podadzą tylko podpowiedzi słowne ("nie zapomnij spłukać szczoteczki"). Wtedy zaczną zanikać nawet słowne podpowiedzi. Gdy nie są wymagane żadne pytania, dziecko nauczyło się tego zadania.

Dodatkowe narzędzia dydaktyczne

W zależności od tego, jak dziecko uczy się, istnieje kilka dodatkowych narzędzi, które mogą być pomocne. Narzędzia te są szczególnie przydatne w przypadku bardziej zaawansowanych umiejętności, które wymagają od dziecka interakcji z ludźmi i oczekiwaniami w szerszej społeczności. Obejmują one:

Łańcuch. Każde zadanie obejmuje serię kroków, które działają jak łącza w łańcuchu. Na przykład nie możesz myć zębów, dopóki nie położysz pasty do zębów na szczotce. Niektórzy ludzie proszą dziecko o każdy krok w łańcuchu, a następnie zaczynają usuwać linki, gdy dziecko się uczy. W końcu dziecko może wykonać zadanie za pomocą prostego przypomnienia.

Historie społeczne. Historie społeczne są krokiem w górę od opisanego powyżej przewodnika wizualnego. Zamiast wymieniać kroki, rodzice używają obrazów i słów, by opisać "oczekiwane zachowanie". Większość historii społecznych jest dostosowana do indywidualnych potrzeb. Na przykład: "Każdego ranka po śniadaniu Johnny myje zęby, po pierwsze, Johnny puka do drzwi łazienki, a jeśli nikt nie jest w środku, Johnny może wejść" i tak dalej. Rodzice mogą czytać historię społeczną z Johnnym tak często, jak to konieczne, dopóki Johnny nie będzie wiedział o tym na pamięć i może ukończyć wszystkie czynności bez pytania.

Modelowanie wideo. Wiele dzieci ze specjalnymi potrzebami to uczący się wizualnie, a większość z nich uczy się dobrze dzięki filmom. Modele wideo można kupić na półce, pobrać z Internetu lub utworzyć dla pojedynczego dziecka. Mogą przedstawiać aktorów wykonujących zadanie lub mogą pokazać dziecko, gdy przechodzi on przez ten proces. Pomocne może być także zrobienie filmu wideo o dziecku, aby mógł on oglądać i identyfikować wszelkie popełnione przez siebie błędy.

Aplikacje.Starsze dzieci lub dzieci z łagodniejszymi problemami mogą czerpać korzyści z aplikacji mobilnych zaprojektowanych w celu prowadzenia ich przez określone działania lub doświadczenia. Mogą również korzystać z podstawowych aplikacji kalendarza i harmonogramów, które pomagają im organizować czas.

Słowo od DipHealth

Wszystkie narzędzia opisane powyżej są używane przez terapeutów i nauczycieli, ale wszystkie są łatwe do znalezienia lub stworzenia i intuicyjne w użyciu. Jako rodzic masz więcej niż kwalifikacje, aby pomóc swoim specjalnym potrzebom dziecko rozwinąć umiejętności, których potrzebuje do uzyskania niezależności.