Stwardnienie guzowate: rzadka przyczyna łagodnych nowotworów

Przegląd

Stwardnienie guzowate (zwane też syndromem stwardnienia guzowatego) jest rzadką chorobą genetyczną, która powoduje powstawanie łagodnych guzów w różnych układach narządów, w tym w mózgu, nerkach, sercu, płucach, oczach, wątrobie, trzustce i skórze. Guzy te mogą powodować opóźnienie rozwoju, drgawki, choroby nerek i inne; jednak rokowanie zależy ostatecznie od stopnia rozprzestrzeniania się lub rozprzestrzeniania nowotworu. Ostatecznie wielu z chorym kontynuuje zdrowy tryb życia.

Co oznacza "stwardnienie guzowate"

Ze stwardnieniem guzowatym, bulwy lub nowotwory przypominające ziemniaki rosną w mózgu. Wzrosty te ulegają w końcu uwapnieniu, stwardnieniu i sklerotyczny. Stwardnienie guzowate zostało odkryte ponad 100 lat temu przez francuskiego lekarza i było znane pod dwoma innymi nazwami: epiloia lub Choroba Bourneville'a.

Rozpowszechnienie

Ponieważ stwardnienie guzowate jest dość rzadkie, trudno jest określić jego częstotliwość. Szacuje się, że ta choroba dotyka od 25 000 do 40 000 Amerykanów i od jednego do dwóch milionów ludzi na całym świecie.

Przyczyna

Stwardnienie guzowate może być dziedziczone w sposób autosomalny dominujący. W przypadku autosomalnych dominujących chorób tylko jeden rodzic musi mieć kopię zmutowanego genu, aby przekazać chorobę synowi lub córce. Alternatywnie - i częściej - stwardnienie guzowate może wynikać ze spontanicznego lub sporadyczny mutacja u osobnika dotkniętego chorobą, przy braku któregokolwiek z rodziców niosących mutację genową odpowiedzialną za wywoływanie stwardnienia guzowatego.

Stwardnienie guzowate jest spowodowane mutacją genową TSC1 lub TSC2, który koduje hamartin lub tuberynę, odpowiednio. (TSC1 znajduje się na chromosomie 9, i TSC2 znajduje się na chromosomie 16.) Ponadto, ponieważ TSC1 gen znajduje się obok PKD1 gen - zwiększając tym samym prawdopodobieństwo, że oba geny ulegną zmianie - wiele osób, które dziedziczą stwardnienie guzowate, dziedziczy również autosomalną dominującą policystyczną chorobę nerek (ADPKD). Podobnie jak stwardnienie guzowate, autosomalna dominująca policystyczna choroba nerek powoduje wzrost guzów w nerkach.

W zakresie mechaniki, TSC1 i TSC2 zepsuć je, kodując hamartynę lub tuberynę, która kończy się zbrylić w kompleks białkowy. Ten kompleks białkowy odkłada się u podstawy rzęsek i zakłóca sygnalizację wewnątrzkomórkową, w której pośredniczy enzym (kinaza białkowa) mTOR. Zakłócanie mTOR wpływa na podział komórkowy, replikację i wzrost, a także na nieprawidłowy wzrost guzów. Co ciekawe, naukowcy próbują obecnie opracować inhibitory mTOR, które mogłyby być stosowane w leczeniu stwardnienia guzowatego.

Objawy

Stwardnienie guzowate jest złożony a zatem objawia się jako objawy obejmujące różne układy narządów. Przyjrzyjmy się wpływowi na cztery konkretne układy narządów: mózg, nerki, skórę i serce.

Zaangażowanie mózgu. Stwardnienie guzowate powoduje trzy typy nowotworów w mózgu: (1) bulwy kory, które zwykle występują na powierzchni mózgu, ale mogą rozwijać się głębiej w mózgu; (2) supependymalne guzki, które występują w komorach; i (3) suproniomalne astroytomy komórek olbrzymich, które powstają w wyniku supuzjodalnych guzków i blokują przepływ płynu w mózgu, powodując w ten sposób narastanie ciśnienia w mózgu prowadzącego do bólów głowy i niewyraźnego widzenia.

Patologia mózgu wtórna do stwardnienia guzowatego jest zazwyczaj najbardziej szkodliwą konsekwencją tej choroby. Napady padaczkowe i opóźnienia rozwojowe są częste u osób z tą chorobą.

Zajęcie nerki. Bardzo rzadko stwardnienie guzowate prowadzi do przewlekłej choroby nerek i niewydolności nerek; przy analizie moczu osad moczu często nie jest niczym nadzwyczajny, a białkomocz (poziom białka w moczu) jest łagodny do minimalnego. (Osoby z cięższą chorobą nerek mogą "rozlewać się" lub tracić białko w moczu).

Zamiast tego objawy nerek i możliwe objawy u osób ze stwardnieniem guzowatym obejmują wzrost guzów zwanych naczyniakowatość. Guzy te występują w obu nerkach (obustronnie) i zwykle są łagodne, chociaż jeśli staną się wystarczająco duże (większe niż 4 centymetry średnicy), mogą krwawić i trzeba je usunąć chirurgicznie.

W przeciwieństwie do policystycznych chorób nerek, stwardnienie guzowate może zwiększać ryzyko rozwoju raka nerkowokomórkowego (rak nerki AKA). Osoby ze stwardnieniem guzowatym powinny być regularnie badane przesiewowo za pomocą obrazowania diagnostycznego, aby sprawdzić rozwój raka nerki.

Zaangażowanie skóry. Prawie wszystkie osoby ze stwardnieniem guzowatym występują ze skórnymi objawami choroby. Te zmiany obejmują następujące:

• hypomelanotyczne plamki ("plamki liści popiołu", które są plamami na skórze, które nie mają pigmentu i dlatego są jaśniejsze niż otaczająca skóra)
• łatka shagreen (ogniskowe zgrubienie skóry po skórze)
• Zmiany "confetti"
• włóknista płytka nazębna
• twarzy angiofibromas
• włókniaki ungual
• gruczolak sebacetum

Chociaż zmiany skórne są łagodne lub nienowotworowe, mogą powodować zniekształcenie, dlatego można je usunąć chirurgicznie.

Zaangażowanie serca. Niemowlęta urodzone ze stwardnieniem guzowatym często mają guzy serca zwane mięśniak szyjny. U większości niemowląt nowotwory te nie powodują żadnych problemów i kurczą się z wiekiem. Jeśli jednak guzy staną się wystarczająco duże, mogą zablokować krążenie.

Leczenie

Nie ma konkretnego lekarstwa na stwardnienie guzowate. Zamiast tego kompleks ten jest leczony objawowo. Na przykład leki przeciwpadaczkowe mogą być stosowane w leczeniu drgawek. Można również wykonać zabieg chirurgiczny w celu usunięcia guzów ze skóry, mózgu i tak dalej.

Naukowcy badają nowe sposoby leczenia stwardnienia guzowatego. Według National Institute of Neurological Disorders and Stroke:

"Badania naukowe obejmują zakres od bardzo podstawowych badań naukowych do badań nad translacją kliniczną. Na przykład, niektórzy badacze próbują zidentyfikować wszystkie składniki białek, które znajdują się w tej samej "ścieżce sygnałowej", w której uczestniczą produkty białkowe TSC1 i TSC2 oraz białko mTOR. Inne badania koncentrują się na szczegółowym zrozumieniu, w jaki sposób choroba rozwija się, zarówno w modelach zwierzęcych, jak i pacjentach, w celu lepszego zdefiniowania nowych sposobów kontrolowania lub zapobiegania rozwojowi choroby. W końcu trwają badania kliniczne rapamycyny (z użyciem NINDS i NCI), aby rygorystycznie przetestować potencjalne korzyści tego związku dla niektórych guzów, które są problematyczne u pacjentów z TSC."

Słowo od DipHealth

Jeśli u Ciebie lub kogoś bliskiego zdiagnozowano stwardnienie guzowate, wiedz, że prognozy lub długoterminowe prognozy dla tego stanu są bardzo zmienne. Chociaż niektóre niemowlęta z tym stanem doświadczają napadów padaczkowych przez całe życie i poważnego upośledzenia umysłowego, inne przeżywają zdrowe życie. Rokowanie zależy ostatecznie od stopnia rozprzestrzeniania się lub rozprzestrzeniania nowotworu. Niemniej jednak osoby z tym schorzeniem powinny być ściśle monitorowane pod kątem powikłań, ponieważ zawsze istnieje zagrożenie, że nowotwór mózgu lub nerki może stać się poważny i zagrażać życiu.