Omówienie Liszaj Planus skóry

Liszaj płaski jest chorobą o podłożu immunologicznym, której skutkiem jest swędząca wysypka skórna, która czasami atakuje wnętrze jamy ustnej. Może również wpływać na kilka innych części ciała, w tym na paznokcie, skórę głowy (liszaj płaski), narządy płciowe, oczy, gardło i przewód pokarmowy. Ta choroba nie jest zaraźliwa. Często ustępuje i leczy się w ciągu roku w skórze, ale może być przewlekły w skórze i na innych obszarach. Wpływa na 0,1-4% populacji; pacjenci mają zwykle 30-60 lat, a kobiety częściej chorują na tę chorobę niż mężczyźni.

Liszaj planus skóry

Liszaj płaski wpływa na skórę, objawiając się wysypką na purpurowo swędzonych obszarach. Ta wysypka może również różnić się wyglądem według następujących wzorów:

• Liniowy liszaj płaski: linie blisko siebie
• Płaskie porosty płaskie: grupy zmian, które stają się pierścieniami
• Liszaj gładkokomórkowy: Kilka dobrze zdefiniowanych zmian z przerzedzeniem skóry. Nie powszechne.
• Porost limfatyczny: Blizny, często przewlekłe, ciemnieją skórę i występują na kończynach
• Vesiculobullous lichen planus: pęcherze wypełnione płynem. Nie powszechne.
• Erozyjne / wrzodziejące porosty płaskie: Bolesne pęcherze i owrzodzenia na stopach. Nie powszechne.

Ciężkie swędzenie jest poważną dolegliwością ze strony pacjentów z porostami na skórze. Po wysypce, skóra jest często ciemniejsza niż normalnie (przebarwienie pozapalne), szczególnie u ciemnoskórych pacjentów.

Ustne Lichen Planus

Liszaj płaski może występować na wewnętrznych policzkach, bokach języka i dziąsłach i często występuje z innymi rodzajami liszaja płaskiego. Zwykle nie jest bolesne, ale może wystąpić, gdy występuje z erozyjnym / wrzodziejącym liszaj płaski.

Przyczyny

Przyczyna liszaja płaskiego nie jest w pełni zrozumiała, ale uważa się, że jest to choroba autoimmunologiczna obejmująca limfocyty T. Wiele komórek T można zobaczyć wokół obszarów skóry dotkniętych liszaj płaski. Te komórki T niszczą otaczającą tkankę, co skutkuje zmianami, które widzimy w liszaju planus. Jednak nie wiadomo, co powoduje, że komórki T wchodzą do tych miejsc i atakują te tkanki. Uważa się, że istnieją pewne czynniki genetyczne, które mogą sprawić, że ktoś będzie bardziej podatny na porosty planus.

Powiązane choroby

Wiele zaburzeń autoimmunologicznych wiąże się z porostami płaskowyżowymi, szczególnie związanymi z utratą włosów i zaburzeniami przewodu pokarmowego³. Pacjenci z liszajem płaskim są również pięciokrotnie bardziej narażeni na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C, chociaż związek między tymi dwoma chorobami nie jest zrozumiały. Niektóre rodzaje leków i zabiegi dentystyczne, takie jak usuwanie lub umieszczanie nadzienia, są również związane z liszaj płaski.

Leczenie

Liszaj płaski najczęściej leczony jest miejscowymi kortykosteroidami w celu osłabienia odpowiedzi immunologicznej. W przypadku porostów płaskich, kortykosteroidów i niektórych innych czynników, które blokują układ odpornościowy, można zastosować w celu zapobiegania atakowi komórek T na zaatakowane obszary i powodowaniu zmian chorobowych.

Inne leki rzadziej stosowane to retinoidy miejscowo, retinoidy doustne i fototerapia. Miejscowe retinoidy mogą powodować suchość, zaczerwienienie i wrażliwość na słońce, a wszystkie retinoidy mogą być szkodliwe dla płodu u kobiet w ciąży. Skutkami ubocznymi długotrwałego stosowania fototerapii są zwiększone ryzyko przebarwień, szczególnie u pacjentów ciemnoskórych i raka skóry. Można również podawać doustne leki przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia swędzenia. Orteza szyjna lędźwiowa planus zwykle nie wymaga leczenia, ponieważ jest bezbolesna.

Wyniki

Choroba skóry samoistnie leczy po około roku i szybciej po leczeniu, ale obszar dotknięty chorobą zwykle pozostaje ciemniejszy niż normalnie. Leczenie erozyjnych i wrzodziejących chorób jamy ustnej może zmniejszyć ból i leczyć owrzodzenia, ale u niektórych pacjentów stan może być przewlekły. Inne formy liszaja płaskiego są chroniczne, więc celem leczenia jest zmniejszenie bólu i zapobieganie lub ograniczanie blizn. Leczenie może znacznie poprawić chorobę skóry głowy i paznokci, ale te formy choroby często powracają. Całkowite ustąpienie choroby narządów płciowych jest rzadkie.