Częściowa wymiana stawu kolanowego - operacja części stawu

Częściowa wymiana stawu kolanowego, zwana również jednokomorową wymianą stawu kolanowego, jest operacją, którą można rozważyć w leczeniu ciężkiego zapalenia stawów kolana. Tradycyjnie pacjenci z zaawansowanym zapaleniem stawów stawu ulegliby całkowitej wymianie stawu kolanowego. W całkowitej wymianie stawu kolanowego cała chrząstka jest usuwana ze stawu kolanowego, a wszczepiany jest metalowy i plastikowy implant.

Częściowa operacja wymiany stawu kolanowego wywołała duże zainteresowanie, ponieważ używa mniejszego nacięcia i ma szybszą regenerację niż pełna operacja wymiany stawu kolanowego. Częściowa wymiana stawu kolanowego to rodzaj minimalnie inwazyjnej operacji. Chodzi o to, aby usunąć tylko najbardziej uszkodzone obszary chrząstki ze stawu i pozostawić zdrowe części stawu do dalszego użytkowania.

Najczęściej częściowe zamienniki stawu kolanowego używają implantów umieszczonych między końcem kości udowej a szczytem kości piszczelowej. Częściowa wymiana stawu kolanowego może również zastąpić część stawu pod rzepką, rzepkę zastępczą.

Czy jest dla ciebie częściowy?

Minimalnie inwazyjna wymiana stawu kolanowego jest przeznaczona dla pacjentów z ciężkim zapaleniem stawów kolan, u których nie stwierdzono ulgi przy standardowych niechirurgicznych metodach leczenia. Leczenie może obejmować doustne leki, zastrzyki z kortyzonu, ćwiczenia wzmacniające i utratę wagi. Jeśli te zabiegi nie są wystarczające, a pacjent nie jest usatysfakcjonowany, można rozważyć operację.

Częściowe operowanie kolana może być możliwe, jeśli artretyzm w kolanie ogranicza się do ograniczonego obszaru. Jeśli zapalenie stawów jest bardziej rozpowszechnione, wówczas zastępuje się staw kolanowy nie odpowiednie i nie powinny być brane pod uwagę. Ponadto operację częściowego stawu kolanowego zaleca się u pacjentów, którzy:

• Starsze niż 55 lat
• Nie z nadwagą
• Nie ciężcy robotnicy czy sportowcy
• Mieć nienaruszone więzadła (w szczególności ACL)

Jeśli te kryteria nie zostaną spełnione, minimalnie inwazyjna chirurgia częściowego stawu kolanowego może nie być tak skuteczna. Niestety wielu pacjentów nie kwalifikuje się do tej procedury.

Wada częściowych zamienników

Wielu pacjentów zainteresowanych częściową wymianą stawu kolanowego ma zapalenie stawów, które jest zbyt zaawansowane w tej procedurze. Ponieważ leczenie chirurgiczne jest uważane za ostatnią deskę ratunku przez większość pacjentów, zanim zabieg chirurgiczny jest konieczny, ich zapalenie stawów może być zbyt zaawansowane, aby rozważyć częściową operację kolana. Jeśli zostanie wykonana częściowa wymiana stawu kolanowego u pacjenta, który jest słabym kandydatem, wskaźniki niepowodzenia mogą być wysokie i konieczna może być konwersja do całkowitej wymiany stawu kolanowego.

Zalety wymiany częściowego kolana

• Mniejsze nacięcie:Tradycyjna operacja wymiany stawu kolanowego obejmuje nacięcie około 8 cali nad przednią częścią kolana. Do zakończenia zabiegu konieczne jest bardziej istotne rozwarstwienie w porównaniu z zabiegiem częściowej kolana. W przypadku minimalnie inwazyjnej częściowej wymiany stawu kolanowego, nacięcie wynosi około 4 cali, a ilość rozwarstwienia i usuwania kości jest znacznie mniejsza.
• Mniej utraty krwi:Z powodu rozległości cięcia i usuwania kości koniecznego do całkowitego zastąpienia kolana, potrzeba transfuzji krwi jest stosunkowo powszechna. W przypadku zabiegu częściowej kolana transfuzja krwi jest rzadko potrzebna, a pacjenci nie muszą rozważać oddania krwi przed operacją.
• Krótsze odzyskiwanie:Zarówno czas w szpitalu, jak i czas powrotu do sprawności funkcjonalnej są mniejsze w przypadku częściowej wymiany stawu kolanowego. Wiadomo, że pacjenci zostali wypisani w dniu zabiegu, chociaż najczęściej pacjenci są wypisywani pierwszego lub drugiego dnia po operacji. W przypadku tradycyjnej całkowitej wymiany stawu kolanowego pacjenci rzadko wychodzą przed upływem trzech dni w szpitalu i mogą wymagać pobytu w jednostce rehabilitacji szpitalnej.

• Normalna Kinematyka kolana: Ruch stawu kolanowego jest złożony i zależy od interakcji twojej powierzchni stawu, więzadeł, mięśni i ścięgien otaczających staw. Gdy wykonywana jest pełna wymiana stawu kolanowego, wiele z tych struktur jest usuwanych, aby umożliwić wstawienie sztucznego stawu kolanowego. W częściowej wymianie stawu kolanowego więcej tych struktur pozostaje, a zatem mechanika i ruch stawu pozostają bardziej normalne. W rzeczywistości badania wyraźnie wykazały u osób, u których po wymianie stawu kolanowego u jednej strony i u części po drugiej stronie, ich częściowa wymiana stawu kolanowego wydaje się bardziej "normalna".

Długoterminowe wyniki są bardzo dobre, gdy częściowa wymiana stawu kolanowego odbywa się u odpowiednich pacjentów. Starsze badania wykazały mniej pomyślne wyniki, ale uważa się, że wyniki te wynikają ze złej selekcji pacjentów. Jeśli zabieg zostanie wykonany u pacjenta z nadmiernie rozległym zapaleniem stawów, wyniki będą prawdopodobnie mniejsze niż zadowalające. Jeśli twój lekarz nie zaleci częściowej wymiany stawu kolanowego, możesz być w tej sytuacji. Jeśli tak jest, dalsze leczenie zachowawcze (np. Zastrzyki, fizykoterapia, leki itp.) Lub całkowita operacja kolana są najlepszymi opcjami.

Konwersja do wymiany całego stawu kolanowego

Kiedy pacjenci z częściową wymianą stawu kolanowego są odpowiednio dobrani, procedura minimalnie inwazyjna jest całkiem udana. Powiedział, że niektórzy pacjenci nadal rozwijać zapalenie stawów w innych obszarach stawu kolanowego. Ponadto, niektórzy pacjenci zużywają jednokomorowy implant kolanowy, lub może on rozluźnić się w obrębie kolana.Wszystkie te sytuacje wymagałyby dodatkowej operacji i prawdopodobnie konwersji na całkowitą operację kolana. Konwersja z częściowej wymiany stawu kolanowego na pełną wymianę stawu kolanowego może być trudniejsza ze względu na wcześniejszą operację, ale nie jest rzadka, a wyniki konwersji są dobre.

Inne potencjalne problemy z częściową wymianą stawu kolanowego są podobne do ryzyka wszystkich stawów, w tym zakażenia, zakrzepów krwi i problemów ze znieczuleniem. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem na temat ryzyka związanego z tą procedurą chirurgiczną.