Jak pomóc dzieciom rozwinąć zdrowy stosunek do jedzenia

Dzisiejsi dzieci otrzymują wiele różnych wiadomości na temat jedzenia. Podczas gdy są bombardowani reklamami śmieciowymi z jednej strony, media wysyłają również niezdrowe wiadomości o idealnej wielkości ciała. Nic dziwnego, że wielu rodziców nie wie, jak rozmawiać z dziećmi o jedzeniu.

Od otyłości i wybrednego jedzenia po uzależnienia od cukru i zaburzenia odżywiania, dzieci mogą rozwinąć różnorodne niezdrowe nawyki żywieniowe, jeśli nie jesteś ostrożny.

Aby pomóc dziecku rozwinąć zdrowe podejście do jedzenia, stwórz zasady i ustal zdrowe nawyki. Bądź dobrym wzorem do naśladowania i aktywnie wpływaj na wybór posiłków i przekąsek Twojego dziecka.

Jennifer McDaniel, zarejestrowana dietetyk dietetyk, certyfikowana specjalistka od dietetyki sportowej oraz rzeczniczka Akademii Żywienia i Dietetyki podzielają strategie, których używa, aby zachęcić dzieci do rozwijania zdrowych ciał i zdrowego nastawienia do jedzenia.

Zachęcaj do gry "No Thank You"

Poproś, aby każdy zjadł co najmniej jeden kęs każdego jedzenia na talerzu. Jeśli nie dbają o jedzenie, po przyjęciu tego ugryzienia mogą powiedzieć "nie, dziękuję" i iść dalej. Ekspozycja na jedzenie jest kluczem do akceptacji. Potrwa nawet 20-krotne narażenie dziecka na to samo jedzenie, zanim zdecyduje się je przyjąć.

Nalegać na pozytywne rozmowy stołowe

Słowa takie jak "yucky", "gross" i "nasty" nie mogą być deskryptorami żywności. Dzięki temu jeden członek rodziny nie wpływa na zachowanie preferencji innego członka. Celem rozmowy przy stole jest rezonowanie zdrowych tonów.

Pozwól na losowe przysmaki

Jako dietetyk często słyszę od innych, że moja rodzina prawdopodobnie je tylko "zdrową" żywność. Ja sam żyję zgodnie z regułą 80/20, w której 80 procent moich wyborów to żywność o dużej zawartości składników odżywczych, a 20 procent to bardziej "niekiedy" żywność lub coś, co można uznać za smakołyki.

Kluczowe jest to, że te smakołyki są oferowane losowo i nie zawsze należy oczekiwać, że będą oferowane po posiłku lub po wygranej grze itp. Nie ma większych "obchodów" wokół tych przysmaków, tylko zabawna spontaniczność pójścia na lody losowa noc w dni powszednie.

Spraw, aby posiłek był sprawą rodzinną

Moje dzieci są młode, ale jeśli tata jest w mieście, staramy się usiąść razem jako rodzina. W przypadku bardzo zapracowanych rodzin oznacza to, że kolacja może się odbyć późno, aby dostosować się do napiętych harmonogramów. Jednak wartość jedzenia razem przeważa czas lub miejsce, w którym jemy.

Badania pokazują, że gdy rodzina je razem, dzieci lepiej radzą sobie w szkole, mniej angażują się w ryzykowne zachowania i utrzymują zdrowsze wagi. Wspólne jedzenie to dla rodziny czas na nawiązanie kontaktu, a jest to rzadki czas w dzień, kiedy wszyscy mogą zebrać się w jednym miejscu przez zaledwie 20 do 40 minut.

Przygotuj tylko jeden posiłek dla wszystkich

To, co mama lub tata gotuje na posiłek, jest tym, co dostaje. Gotowanie na krótkie zamówienie to nie tylko opróżnianie energii u kucharza, ale nie wzmacnia koncepcji oferowania równowagi i narażania dzieci na nowe potrawy. Wybredne jedzenie jest naturalnym zachowaniem, ale jeśli kucharz zawsze dostosowuje się do tego, robiąc coś osobnego dla wybrednego zjadacza, wybiórcze jedzenie rzadko się poprawia.

Strategie, których należy unikać

Te interwencje mogą wysłać mylące wiadomości o jedzeniu, które mogą zachęcić twoje dziecko do rozwijania niezdrowych nawyków. Należy unikać:

• Zawsze oferując słodycze lub poczęstunek po posiłku. Może to prowadzić do niezdrowych wzorców, które mogą trwać przez całe życie.
• Wymaganie, aby dziecko zjadło wszystko na talerzu. Dziecko powinno mieć kontrolę nad tym, ile je. Jeśli zmusisz ją, by usiadła przy stole, dopóki jej talerz nie będzie pusty, jedzenie stanie się negatywne.
• Używanie jedzenia jako nagrody lub rozrywki. Jeśli ciasteczka zostaną nagrodzone za zjedzenie brokułu, dziecko zacznie myśleć, że brokuły muszą być naprawdę złym jedzeniem, jeśli muszą je dostać, ponieważ je zjadają. Nauczajcie wasze dzieci, jedzenie ma zasilać ich ciała.