Emocjonalne następstwa chirurgii plastycznej

Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że operacja mająca na celu poprawę wyglądu może mieć emocjonalne konsekwencje. Zbyt wielu potencjalnych pacjentów chirurgii plastycznej nie bierze pod uwagę emocjonalnych aspektów chirurgii plastycznej.

Na pewno są pozytywne efekty emocjonalne, ale większość ludzi zapomina o możliwych psychologicznych konsekwencjach poważnych zabiegów chirurgicznych mających na celu poprawę wyglądu. Zjawisko depresji pooperacyjnej jest realne, ale jej działanie można zminimalizować, jeśli pacjenci są przygotowani na taką możliwość.

Depresja pooperacyjna

Częstość występowania depresji po zabiegu chirurgicznym jest znacznie większa niż większość ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że większość pacjentów poddaje się "ryzyku i komplikacjom chirurgicznym".

Przeanalizujmy niektóre z głównych przyczyn depresji pooperacyjnej, z których większość jest wspólna dla każdego rodzaju operacji:

Efekty ogólnej znieczulenia

Czy wiesz, że ślady substancji chemicznych użytych do "znieczulenia" w znieczuleniu ogólnym mogą pozostać w tkankach, wpływając na ciebie zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie, przez maksymalnie trzy tygodnie? Te resztkowe efekty mogą obejmować letarg i depresję, a nawet napady niewyjaśnionej płaczliwości lub rozpaczy. Częstość tych działań wydaje się wzrastać proporcjonalnie do wieku pacjenta.

Leki przeciwbólowe

Pooperacyjne leczenie bólu zwykle wymaga co najmniej krótkiego okresu przebywania na receptę narkotycznych środków przeciwbólowych. Większość narkotycznych środków przeciwbólowych zalicza się do grupy leków uważanych za depresyjne. Nie musi to oznaczać, że doprowadzą cię do depresji.

W kategoriach laika oznacza to po prostu, że spowalniają wszystko, podobnie jak alkohol, ale na większą skalę. Podobnie jak ludzie mają różne reakcje emocjonalne na odurzenie po kilku drinków, mają również różne reakcje na bóle lekarskie. Czasami te reakcje są podobne do (i uzupełnione) te związane z resztkowymi skutkami znieczulenia ogólnego, jak wyszczególniono w powyższym akapicie.

Ograniczenia fizyczne związane z odtwarzaniem

Spójrzmy prawdzie w oczy: prawie nikt nie lubi utknąć w łóżku, w zależności od innych za pomoc w podstawowych zadaniach, będąc zmuszonym do porzucenia zwykłych rutyny i poświęcenia czasu na leczenie. Uczucia niepokoju, nudy, bezradności, a nawet bezużyteczności są dość powszechne. Ponadto brak aktywności fizycznej zwykle oznacza krótki zapas endorfin, co nigdy nie jest dobre, nastrój.

Posiniaczone i poobijane

Krótko mówiąc, kiedy wyglądasz i czujesz się okropnie fizycznie, prawdopodobnie czujesz się również okropnie emocjonalnie. Wyobraź sobie, że leżysz w łóżku z bólem, dopingujesz leki, które sprawiają, że czujesz się lekko mdlący … Potem idziesz do lustra, żeby zakraść się okiem. Twoja twarz jest posiniaczona i spuchnięta, z widocznymi szwami przypominającymi potwora dr Frankensteina. To nie brzmi jak przepis na rozkosz, prawda?

Kroki do walki z depresją pooperacyjną

• Upewnij się, że masz silny system wsparcia. Małżonkowie, rodzeństwo, rodzice, dorosłe dzieci i przyjaciele mogą być nieocenioną pomocą w procesie zdrowienia. Jeśli bliscy mieli wcześniej jakąkolwiek operację plastyczną, to tym lepiej. Opowiedz o swoich lękach i uczuciach. Może być bardzo pocieszające wiedzieć, że nie jesteś w tym sam.
• Mieć plan. Skonfiguruj swoją "stację ratunkową" przed przystąpieniem do operacji. Przynajmniej musisz mieć wszystkie te rzeczy w zasięgu ręki: książki i czasopisma, zdrowe przekąski, dzban zimnej wody, telefon, telewizor i pilota, ciepłe kapcie, kilka zmian komfortowej odzieży. Powinieneś także ustawić się bardzo blisko łazienki.
• Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza. Pamiętaj, aby zażywać wszystkie leki dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza i powstrzymać się od forsownej aktywności tak długo, jak ona doradzi.
• Zrób sobie przerwę. Nie próbuj być superbohaterem. To jest czas, kiedy twoi bliscy powinni się tobą opiekować, a nie na odwrót. Nie wracaj do pracy, zanim będziesz gotowy. Jeśli twój chirurg mówi, że możesz wrócić za dwa dni, weź cztery dni wolnego.

• Bądź cierpliwy podczas procesu leczenia. Nie oceniaj wyniku, gdy wciąż jesteś spuchnięty, obolały i zszokowany.
• Jedz jak najlepiej. Przez pierwszy dzień lub dwa prawdopodobnie nie będziesz miał dużego apetytu.Kiedy poczujesz się gotowy do jedzenia, zrób sobie przysługę i zjedz najświeższe, najbardziej pożywne jedzenie, które możesz znaleźć, aby pomóc twojemu ciału leczyć. (Nie tylko przyspieszy to proces gojenia, ale także stworzy dobry świat dla twojego stanu psychicznego i emocjonalnego.) Pij dużo wody i dużo odpocznij.
• Unikaj alkoholu przez co najmniej trzy tygodnie. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, aby uzyskać szczegółowe zalecenia.
• W razie wątpliwości zadzwoń do swojego chirurga. Twój chirurg jest wyszkolony do radzenia sobie nie tylko z fizycznymi powikłaniami chirurgii, ale także z efektami emocjonalnymi. On lub ona rozumie, przez co przechodzisz, i może pomóc ci przez to przejść. Twój chirurg może również zdecydować się na zmianę leku, jeśli uważa, że ​​twoja obecna recepta przyczynia się do jakichkolwiek negatywnych problemów emocjonalnych, których doświadczasz. Ponadto, jeśli to konieczne, może skierować cię do specjalisty zdrowia psychicznego, który ma kwalifikacje do radzenia sobie z depresją pooperacyjną.