Bezpieczeństwo leków przeciwdepresyjnych podczas ciąży

Depresja kliniczna jest głównym zaburzeniem nastroju, które wpływa na ludzi inaczej. Według Marca Dimes około 1 na 5 kobiet w ciąży ma objawy depresji. Depresja podczas ciąży może mieć negatywny wpływ zarówno na matkę, jak i dziecko. Istnieje większe ryzyko stanów medycznych, takich jak stan przedrzucawkowy u zepsucia matek, i istnieje większe ryzyko, że matka nie będzie dbać o siebie, nie będzie wiązała się z jej dzieckiem lub nie będzie mogła uczestniczyć w zalecanych wizytach w ramach opieki prenatalnej. Moms, które doświadczają depresji podczas ciąży, mogą być bardziej narażone na depresję poporodową. Wśród osób objawy i konsekwencje nieleczonej depresji mogą być w zakresie od łagodnego do ciężkiego.

Badanie i leczenie depresji podczas ciąży

Ostatnio wzrosło zainteresowanie pomysłem przesiewania kobiet w ciąży na depresję i oferowaniem pomocy tam, gdzie jest ona potrzebna. Pomoc może obejmować wsparcie i psychoterapię, lub w niektórych przypadkach leczenie. Ale wiele kobiet zastanawia się, czy leki przeciwdepresyjne są bezpieczne w czasie ciąży.Ponadto, matki, które radziły sobie z depresją przed zajściem w ciążę często zastanawiają się, czy bezpieczne jest pozostawanie przy ich lekach w czasie ciąży. Niestety, odpowiedź nie jest prostym "tak". Istnieje kilka możliwych zagrożeń związanych ze stosowaniem leków przeciwdepresyjnych w czasie ciąży. Ryzyko to musi być równoważone indywidualnie dla każdego przypadku, z uwzględnieniem ryzyka nie stosowanie leków przeciwdepresyjnych w czasie ciąży.

Bezpieczeństwo leków przeciwdepresyjnych w czasie ciąży i ryzyka poronienia

Najczęściej stosowane leki przeciwdepresyjne należą do kategorii tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych (TCA) (takich jak marki Tofranil i Elavil) i selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) (takich jak marki Zoloft i Prozac). Obie klasy leków są często kontynuowane w czasie ciąży, gdy matki stosujące je zachodzą w ciążę, a czasami są przepisywane kobietom w ciąży, u których zdiagnozowano dużą depresję w czasie ciąży. TCA były dłuższe niż SSRI i były badane nieco szerzej, chociaż nadal potrzebne są dalsze badania w obu kategoriach.

Dostępne dowody sugerują, że ekspozycja na leki z grupy SSRI i TCA może być związana z objawami odstawienia u noworodków, ale objawy te są zwykle przemijające i nie zagrażają życiu ani nie są szkodliwe w dłuższej perspektywie. Badania nad długotrwałymi skutkami i wadami wrodzonymi są mieszane, szczególnie w przypadku SSRI.

Kwestia ryzyka poronienia była kontrowersyjna. Dowody dotyczące bezpieczeństwa SSRI, w szczególności, zostały zmieszane z większością badań o małych rozmiarach próbek (ograniczona liczba uczestników badania); jednak duże badanie z 2010 r. wykazało, że stosowanie SSRI w pierwszym trymestrze ciąży wiązało się ze zwiększeniem ryzyka poronienia o 68%. Nie udowodniono związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy stosowaniem SSRI a poronieniem, ale oczywiście stwierdzenie to jest niepokojące dla wielu kobiet i ich lekarzy. Nie ma dowodów na związek stosowania TCA w ciąży ze zwiększonym ryzykiem poronienia.

Czy należy przyjmować leki przeciwdepresyjne podczas ciąży?

W każdym badaniu łączącym leki przeciwdepresyjne ze zwiększonym ryzykiem poronienia, wad wrodzonych lub innych problemów, konieczne jest ustalenie przyczyny znalezienia. Nawet przy statystycznej korelacji między ekspozycją TCA lub SSRI a różnymi problemami, może być trudne ustalenie z pewnością, że lek był przyczyną szkodliwego działania. Możliwe, że lek jest szkodliwy dla rozwijających się dzieci, ale możliwe jest również, że kobiety przyjmujące leki przeciwdepresyjne są od początku bardziej dotknięte depresją, a u tych matek występuje biologiczny lub behawioralny czynnik, który odpowiada za korelację znalezioną w badaniu..

Ważne jest również zważenie ryzyka leczenia w porównaniu z ryzykiem braku leczenia. Każdy wzrost ryzyka dla dziecka może być przerażający, nawet jeśli ogólne ryzyko jest niewielkie. Jednak badania pokazują, że depresja ma tendencję do nawrotów w ciąży, przy czym największe ryzyko występuje u matek, które zaprzestają przyjmowania leków - więc lekarze często nie chcą zalecać matkom zaprzestania przyjmowania leków, zwłaszcza biorąc pod uwagę brak przytłaczających dowodów na ryzyko stosowania leków przeciwdepresyjnych. w ciąży. Nieleczona depresja w ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem dla matki i dziecka, w zależności od nasilenia depresji, więc staje się kwestią, który zestaw zagrożeń jest większy. Odpowiedź jest prawdopodobnie indywidualna i najlepiej starannie omówiona z lekarzem.

Argumenty za stosowaniem leków przeciwdepresyjnych podczas ciąży

Jak stwierdzono powyżej, nieleczona depresja stwarza wyraźne ryzyko dla przyszłej matki i dziecka. Przygnębione matki rzadziej chodzą na wizyty prenatalne, częściej angażują się w uzależnienie od substancji, rzadziej wiążą się z niemowlętami i częściej cierpią na depresję poporodową - wszystko to może wpłynąć na zdolność matki do opieki nad dzieckiem przed porodem i po urodzeniu.

Większość dotychczasowych badań nie wykazała poważnych długoterminowych zagrożeń związanych z używaniem antydepresantów TCA lub SSRI w czasie ciąży, chociaż dowody są mieszane. Najpoważniejszym ryzykiem wydaje się być fakt, że noworodki mogą doświadczyć przejściowego zespołu odstawienia po urodzeniu z objawami, takimi jak nadmierny płacz, drżenie, trudności z karmieniem i drażliwość - ale objawy zwykle ustępują w ciągu dwóch tygodni.

Niektóre doniesienia wskazują na większe ryzyko wystąpienia stanu zwanego przetrwałym nadciśnieniem płucnym u noworodków (PPHN) u dzieci narażonych na SSRI w ciąży. PPHN może być poważne, ale ogólne ryzyko choroby jest niskie nawet u narażonych dzieci, więc lekarze mogą zdecydować, że korzyści z kontynuowania skutecznego leku mogą przeważać nad ryzykiem. Niektóre doniesienia wskazują na zwiększone ryzyko wad wrodzonych serca przy stosowaniu paroksetyny (Paxil), ale ponownie ogólne ryzyko pozostaje niskie, a matki, które zajdą w ciążę podczas stosowania leku Paxil, mogą zdecydować się na kontynuowanie leczenia.

Większość badań nie ujawnia problemów behawioralnych ani innych długotrwałych skutków ubocznych u dzieci, które były narażone na antydepresanty w macicy, chociaż potrzeba więcej badań. Jednak równie często brak jest badań nad długoterminowymi skutkami behawioralnymi u dzieci urodzonych przez matki z nieleczoną depresją i jest prawdopodobne, że nieleczona depresja może być równie lub bardziej szkodliwa niż ekspozycja na leki przeciwdepresyjne.

Chociaż badanie z 2010 r. Wykazało, że stosowanie SSRI w ciąży wiązało się ze zwiększeniem ryzyka poronienia o 68%, można również twierdzić, że wzrost ryzyka może być przeważony przez korzyści wynikające ze stosowania leków przeciwdepresyjnych. Jeśli populacja ogólna ma 15% ryzyko poronienia, wzrost ryzyka o 68% oznaczałby 25% ryzyko poronienia u kobiet stosujących te leki.Moms z ciężką depresją w historii mogą wspólnie z lekarzami zdecydować, że ryzyko jest do zaakceptowania. Należy również pamiętać, że związek w badaniu pozostaje korelacyjny z brakiem dowodu, że leki z grupy SSRI były odpowiedzialne za zwiększone ryzyko poronienia.

Argumenty przeciwko stosowaniu leków przeciwdepresyjnych w czasie ciąży

Z drugiej strony wiele oczekujących matek może przyjrzeć się danym dotyczącym bezpieczeństwa i zdecydować, że jakiekolwiek dodatkowe ryzyko dla ich dzieci - bez względu na to, jak małe - jest niedopuszczalne. Chociaż objawy zespołu zachowania noworodkowego są przejściowe, takie efekty jak wrodzone wady serca i PPHN mogą mieć długoterminowe konsekwencje. Niektóre kobiety mogą czuć, że jeśli ich dzieci rozwiną te komplikacje, nigdy nie będą w stanie zaakceptować, że można było zapobiec komplikacjom.

Podobnie, matki, które poroniły podczas używania SSRI, a następnie dowiadują się o możliwym związku między SSRI a poronieniami, mogą również uznać możliwość dodania ryzyka poronienia za równie niedopuszczalne. Badania sugerują, że matki z przeszłym wywiadem psychiatrycznym są również bardziej narażone na depresję lub zespół stresu pourazowego po poronieniu, więc dodatkowe ryzyko poronienia u matek leczonych za pomocą SSRI powinno prawdopodobnie nie zostać zignorowane.

Na koniec pozostają pytania dotyczące korzyści stosowania leków przeciwdepresyjnych w łagodniejszych i umiarkowanych postaciach depresji - wyniki badań nad skutecznością leków przeciw placebo w odniesieniu do depresji nie są poważne. Niektóre kobiety przyjmujące leki przeciwdepresyjne mogą radzić sobie z depresją bez przyjmowania leków, chociaż osoby z ciężką depresją mogą być mniej podatne na leczenie bez leczenia.

Gdzie pojawia się ten problem

Nie ma łatwych odpowiedzi. Właściwy tok postępowania różni się prawdopodobnie w zależności od osoby. Mama, której depresja była łagodniejsza i nigdy nie miała skłonności samobójczych, może zdecydować za radą swojego lekarza, aby spróbować zrzucić leki. W przeciwieństwie do tego, w przypadku matki z historią prób samobójczych, u której nie nastąpiła poprawa w zakresie psychoterapii i która ostatecznie ustabilizowała się na leku przeciwdepresyjnym, ryzyko przerwania leczenia może przeważyć nad ryzykiem kontynuacji leczenia.

Podobnie jak w przypadku większości dziedzin opieki zdrowotnej, kobiety muszą omówić korzyści i ryzyko związane z obydwoma kierunkami działań z lekarzami. Kobiety, które już są na antydepresantach i które są zaniepokojone efektami leków podczas ciąży powinny idealnie porozmawiać z lekarzem przed zapłodnieniem, ponieważ próba przerwania leczenia może być najlepiej wykonana przed zajściem w ciążę. Kobiety, które zajdą w ciążę podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, nie powinny przerwać przyjmowania leków bez konsultacji z lekarzami - nawet jeśli lek ma zostać zatrzymany, najlepiej jest stopniowo zmniejszać dawkę, a nie zatrzymywać zimnego indyka. Twój lekarz może również doradzić ci w sprawie grup wsparcia lub innych nielekowych terapii w twojej okolicy, które mogą pomóc ci w opanowaniu twojego stanu.

I wreszcie, kobiety, które decydują się na kontynuowanie leczenia w czasie ciąży, nie powinny czuć się winne z tego powodu. Wymagające leczenie depresji nie jest wadą charakteru, a bycie dobrą matką oznacza również dbanie o siebie, abyś mógł funkcjonować i dbać o swoje dziecko przed i po porodzie. Nawet jeśli podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych wystąpi poronienie lub inna komplikacja ciążowa, związek nie jest na tyle wyraźny, aby przyjąć, że przyczyną były leki przeciwdepresyjne - jest równie lub bardziej prawdopodobne, że było zupełnie inne wytłumaczenie. W międzyczasie unikaj osądów i nie myśl, że musisz bronić swoich wyborów. Pomimo wielu namiętnych opinii na ten temat, ty i twój lekarz jesteście w najlepszej pozycji, aby wiedzieć, co jest dla was najlepsze.