Stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej w przypadku kobiet, które nigdy nie rodziły

Kiedy ParaGard IUD został po raz pierwszy wprowadzony do obrotu w USA w 1988 r., Etykieta produktu zawierała sekcję wskazującą, że ta wkładka zalecana była kobietom, które urodziły co najmniej jedno dziecko. Niestety, ta etykieta produktu ograniczyła stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej u kobiet nieżelaznych (kobiet, które nigdy nie miały dzieci).

W 2005 r. FDA zatwierdziła nową etykietę produktu ParaGard, aby zapobiec dalszemu zniechęcaniu do używania wkładki przez kobiety, które nigdy nie rodziły. Ta nowa etykieta usunęła wszelkie informacje sugerujące, że kandydaci na IUD mogą być ograniczeni do osób posiadających jedno lub więcej dzieci.

Obecnie etykieta dla wkładki Mirena nadal stwierdza, że ​​jest przeznaczona dla kobiet, które miały co najmniej jedno dziecko, ale producent twierdzi również, że tak jest, ponieważ większość badań na temat Mirena w celu zatwierdzenia przez FDA przeprowadzono na kobietach, które miały co najmniej jedno dziecko.

Co mówi ACOG?

Najnowszy Biuletyn Praktyk wydany przez American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) sugeruje, że zarówno dorosłe kobiety, jak i nastolatki, które nie rodziły, mogą odnieść korzyść z użycia IUD. W rzeczywistości wielu lekarzy i szpitale kliniczne od lat wprowadzają implanty w tych populacjach, więc nowe zalecenia ACOG są w rzeczywistości odbiciem tego, co już dzieje się w realnym świecie.

Kryteria kwalifikacji medycznych dla użytku antykoncepcyjnego w Stanach Zjednoczonych klasyfikują stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej u nieżonków i nastolatków zarówno dla ParaGard, jak i Mireny w kategorii 2. Oznacza to, że korzyści wynikające z zastosowania środków antykoncepcyjnych przeważają nad ryzykiem.

Co mówią badania?

Najnowsza literatura proponuje, że wkładki wewnątrzmaciczne są bardziej skuteczne i mają wyższy wskaźnik zadowolenia u kobiet, które nie urodziły dziecka w porównaniu z pigułką antykoncepcyjną. W 1-letnim badaniu (z 200 nieżonków w wieku 18-25 lat starających się o antykoncepcję), około połowa kobiet zdecydowała się na użycie Mireny, a druga połowa wybrała tabletkę. Podczas gdy 27% kobiet w grupie tabletek antykoncepcyjnych przestało używać w ciągu roku, tylko 20% użytkowników Mireny zostało zniesionych. W tym badaniu więcej kobiet z grupy Mirena (w porównaniu do osób z grupy antykoncepcyjnej) zgłosiło, że ich metoda antykoncepcji była umiarkowanie dobra do bardzo dobrej. Ból był najczęściej wymienianym powodem usunięcia i przerwania Mudnik IUD, podczas gdy hormonalne działania niepożądane były głównym powodem, dla którego użytkownicy tabletek zdecydowali się przerwać. Badanie to wykazało, że bezpieczeństwo i akceptowalność Mireny u kobiet, które nigdy nie rodziły, były tak dobre, jak pigułka, z wysokim odsetkiem dalszego stosowania.

W ramach innego badania przeanalizowano dostępne dane na temat niechęci kobiet stosujących wkładkę domaciczną (takich jak skuteczność, bezpieczeństwo, ryzyko PID, działania niepożądane itp.). Po dokonaniu oceny istniejących badań, badanie to wykazało, że wkładki wewnątrzmaciczne mają podobnie niską częstość niepowodzeń u kobiet nieródkowych i równorzędnych (są więc równie skuteczne w obu populacjach) i nie powodują PID ani niepłodności. Ponadto kobiety zarodowe kontynuują stosowanie wkładki domacicznej z porównywalnymi lub wyższymi wskaźnikami używania w porównaniu do kobiet stosujących inne metody antykoncepcji. Autorzy sugerują, że wkładka Mirena może być lepiej tolerowana u kobiet nieródkowych niż ParaGard w oparciu o mniejszą szybkość wydalania (kiedy wkładka częściowo lub całkowicie wysuwa się z macicy) i mniej krwawienia (jako efekt uboczny). Ostrzegają również, że wkładanie wkładki wewnątrzmacicznej może być trudniejsze u kobiet nieródkowych. Ale ogólnie, badanie to wykazało, że kobiety nieżonate, które pragną skutecznej antykoncepcji, powinny być uważane za kandydatów do Mireny lub ParaGard i że z powodu korzyści wynikających z stosowania wkładki, lekarze nie powinni zniechęcać się do oferowania wkładek jako pierwszej linii antykoncepcji dla ta populacja.

Dokonano przeglądu piśmiennictwa na temat stosowania miedzi wewnątrzmacicznej u kobiet nieródkowych, aby przeanalizować informacje na temat szybkości wydalania i usuwania z powodu krwawienia i bólu. Wyniki sugerują, że wskaźniki wydalania zarówno w przypadku Mireny, jak i ParaGard są dość podobne u kobiet nieżonków i osób równorzędnych. Biorąc to pod uwagę, wydaje się, że wskaźnik wydalenia może być nieco wyższy w przypadku nieżżownych użytkowników, którzy używają ParaGard w porównaniu do użytkowników parous, którzy używają tej samej IUD.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi zgłaszanymi podczas stosowania produktu ParaGard u kobiet nieżonkujących były ból i zwiększone krwawienie miesiączkowe. Niespecjalistyczne kobiety, które stosowały Mirena, nie zgłaszały okresów ani lżejszego krwawienia miesiączkowego, ale nieprzewidywalne plamienie między miesiączkami. Badania wskazują, że kobiety nieżelazne mogą mieć wyższy wskaźnik usuwania ParaGard z powodu krwawienia i bólu w porównaniu do kobiet, które urodziły. W większości badań stawki te wahały się od 9,1% do 24%. Jednak kobiety nieżonośne zazwyczaj odnotowują wysoki ogólny poziom zadowolenia z korzystania z IUD.

Konsensus?

Ogólny konsensus badań zakłada, że ​​wskaźniki kontynuacji IUD dla kobiet, które nie urodziły dziecka są wysokie. Ponadto ParaGard wydaje się być dobrą pierwszą opcją antykoncepcyjną dla kobiet, które nie mogą lub nie chcą stosować hormonalnej antykoncepcji.

Wskazówki praktyczne ACOG zgadzają się, że nawet jeśli kobieta jeszcze nie urodziła, to może i powinna im zaoferować długodziałające odwracalne metody antykoncepcji, takie jak wkładki wewnątrzmaciczne.Zalety i korzyści stosowania wkładki ParaGard i / lub Mirena u tych kobiet na ogół przewyższają teoretyczne lub udowodnione ryzyko, więc są to dobre, skuteczne opcje kontroli urodzeń, które powinny być zalecane kobietom bez względu na to, czy dziecko je urodziło.