Diagnozowanie autyzmu lub zespołu Aspergera u dorosłych

Nigdy tak naprawdę nie rozumiałeś małej gadaniny i wolałbyś rozmawiać z komputerem niż z innym człowiekiem. Czy to oznacza, że ​​masz zespół Aspergera (AS)? W rzeczywistości od czasu opublikowania najnowszych kryteriów diagnostycznych nie ma już rozpoznania o nazwie zespół Aspergera. Ale jest całkowicie możliwe, że jesteś osobą dorosłą, która jest rozpoznawalna ze stosunkowo łagodną (dobrze funkcjonującą) postacią zaburzenia ze spektrum autyzmu (lub podobnego lub pokrewnego zaburzenia).

Objawy

Jeśli jesteś osobą dorosłą, która zdołała przejść przez szkołę średnią lub nawet college'e i uzyskać lub utrzymać pracę (nawet z objawami, które mogą być związane z autyzmem), istnieje prawdopodobieństwo, że twój autyzm jest stosunkowo łagodny. "Łagodny" lub dobrze funkcjonujący autyzm może być jednak niezwykle trudny. To dlatego, że większość objawów dotyczy komunikacji społecznej i reakcji sensorycznych - a jeśli jesteś poza domem w świecie XXI wieku, musisz zaangażować się społecznie i radzić sobie z ogromną ilością ataków sensorycznych w prawie każdym środowisku.

Objawy komunikacji społecznej

Oto niektóre z objawów, które możesz napotkać na co dzień. Mogą to być również objawy, których doświadczyłeś jako małe dziecko, ale nauczyłeś się radzić sobie z czasem. Mogą one obejmować:

• Trudności z interpretacją "ukrytego porządku" w sytuacji społecznej. Na przykład wszyscy, ale wydaje się, że w jakiś sposób wiedzą, kiedy mówić, kiedy się uciszyć, w co się ubrać, jaki ton głosu użyć.
• Trudności z używaniem odpowiedniego poziomu lub tonu głosu lub wybieranie "właściwych" słów dla sytuacji. Na przykład, możesz używać języka formalnego w nieformalnej sytuacji, mówić zbyt głośno w "spokojnej" sytuacji lub używać bardzo płaskiego tonu, kiedy naprawdę odczuwasz silne emocje.
• Trudno poprawnie interpretować język ciała i ton głosu. Na przykład ktoś, kogo uważasz za atrakcyjny uśmiech, lub zaprasza Cię do udziału w wycieczce grupowej. Czy to oznacza, że ​​wyrażają romantyczne zainteresowanie lub prostą przyjaźń? Czy ton twojego szefa wskazuje na prawdziwy gniew lub sarkazm?
• Wyzwania związane z prowadzeniem rozmowy, zwłaszcza jeśli nie dotyczy ona tematu, który Cię interesuje. Neurotypiczne osoby zwykle z łatwością utrzymują "małą rozmowę" w różnych sytuacjach, od programów telewizyjnych po plotki. Mogą to zrobić, nawet jeśli show lub ludzie są dla nich tylko trochę interesujący. Osoby z autyzmem zazwyczaj wolą jednak obszernie mówić tylko o przedmiotach, które ich osobiście interesują; mogą również mieć problemy z zauważeniem, że ich partner konwersacyjny jest znudzony.

• Ekstremalne skupienie się na interesującym temacie. Niektóre osoby dorosłe z autyzmem są tak zafascynowane konkretnym tematem, że prawie nie są w stanie zmienić tematu. Może to być niewidoczny problem, jeśli twoi znajomi i współpracownicy dzielą takie same zainteresowania, ale mogą stać się problemem, gdy masz kontakt z rodziną lub sąsiadami, którzy mają różne zainteresowania.
• Trudności ze świadomością, kiedy i jak zadawać pytania lub składać oświadczenia, o których wiesz, że są prawdziwe. Na przykład, kiedy można powiedzieć swojemu szefowi, że jego pomysły nie zadziałają? Czy zawsze można zapytać kogoś "co spowodowało twój rozwód?" Osoby z autyzmem mają trudności ze zrozumieniem, kiedy się odzywają; w rezultacie mogą zdecydować się nie mówić nic.
• Trudność ze zmianą. Większość osób z autyzmem woli dokładnie wiedzieć, co będzie dalej. Wielu woli robić te same rzeczy w tej samej kolejności każdego dnia, jeść te same potrawy, brać te same trasy, itp. Życie jednak rzuca dużo zakrzywionych piłek; dla osób autystycznych ciężko jest dokonać szybkich zmian bez wielkiego wysiłku i emocjonalnego niepokoju.

Objawy sensoryczne i behawioralne

Najnowsze kryteria autyzmu obejmują wyzwania zmysłowe, które są wspólne dla wszystkich osób w spektrum. Wyzwania zmysłowe (wraz z opisanymi wyżej wyzwaniami społecznymi) mogą prowadzić do nieoczekiwanych zachowań.

• Wrażliwość na światło, dźwięk, zapach, dotyk i smak. Podobnie jak wiele osób z innymi zaburzeniami (takimi jak migrena), osoby z autyzmem są niezwykle wrażliwe. Podczas gdy większość neurotypowych osób może spędzić cały dzień pod fluorescencyjnym światłem w głośnym otoczeniu, większość osób z autyzmem nie może tego zrobić. Osoby z autyzmem mogą również silnie reagować na węch lub smak, lub mieć problemy z fizyczną intymnością.
• Potrzeba fizycznego nacisku na uspokojenie. Temple Grandin, główna postać autopromocji autystycznej, zbudowała sobie "maszynę do wyciskania", by pomóc sobie zachować spokój w college'u.
• Musisz się poruszać lub wokalizować w zwykły sposób. Ta potrzeba, określana jako "stimming", jest formą samo-uspokojenia i może obejmować stymulację, kołysanie, kręcenie się włosów, buczenie itp. Jest to trudne do kontrolowania i może powodować niewygodne spojrzenia od ludzi wokół ciebie.
• Autystyczne topnienia. Niektórzy dorośli z autyzmem, nawet ci z bardzo wysokim ilorazem inteligencji, mogą stać się bardzo sfrustrowani i zdenerwowani i nie mogą kontrolować swoich słów i działań. Ta odpowiedź jest czasami nazywana "autystycznym stopieniem". Podczas gdy rzadko zdarza się, by osoba dorosła z autyzmem grała w sposób gwałtowny, nawet niestosujące przemocy rozpadnie się na ludzi, którzy ich doświadczają.

Self-testy i profesjonalne oceny

Możesz rozpocząć proces diagnozy za pomocą autotestu, takiego jak "AQ" zaprojektowany w 2001 roku przez dr Simona Barona-Cohena lub RBQ2, dostępny online, który "mierzy ograniczone i powtarzalne zachowania, takie jak rutyny i rytuały, powtarzalny silnik zachowania, zainteresowania zmysłowe i powtarzalne działania z obiektami."

Autotesty mogą pomóc ci ustalić, czy możesz być autystyczny, jednak nie są one substytutem diagnozy medycznej wykonywanej przez profesjonalistę. Większość psychiatrów z doświadczeniem z autyzmem powinna być w stanie przeprowadzić odpowiednie testy i zapewnić przydatną diagnozę, chociaż większość osób z autyzmem pracuje z dziećmi.

Dr Shana Nichols z Fay J. Lindner Centre for Autism na Long Island w Nowym Jorku specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu nastolatków i dorosłych z objawami związanymi z autyzmem o wysokim funkcjonowaniu (zespół Aspergera).

Kiedy dorośli przychodzą do Lindner Center w celu ustalenia diagnozy, dr Nichols rozpoczyna swój egzamin testem IQ. Przeprowadza także ocenę umiejętności adaptacyjnych, które testują zdolność pacjenta do radzenia sobie w złożonych sytuacjach społecznych.

Choć używa kilku konkretnych narzędzi diagnostycznych do identyfikacji określonych objawów, mówi, że nawet te narzędzia są nieco przestarzałe.

"Jeśli rodzic jest dostępny," mówi Nichols, "zarządzamy wywiadem nadrzędnym zwanym ADI (Autism Diagnostic Interview-Revised).Przeglądamy obecne funkcjonowanie i wczesną historię, aby uzyskać wiedzę na temat umiejętności pacjenta w zakresie komunikacji społecznej. i domeny zachowań. " W końcu, jak mówi, "autyzm nie pojawia się nagle, gdy masz 25 lat, więc większość ludzi z prawdziwym autyzmem wykazywała objawy przez całe dzieciństwo." Jeśli rodzice nie są dostępni, Nichols i jej współpracownicy proszą pacjenta o przypomnienie sobie dzieciństwa, zadając takie pytania, jak "Czy masz wielu przyjaciół?" i "Co lubisz robić?"

Nichols administruje także modułem IV ADOS. ADOS (Harmonogram Obserwacji Diagnozy Autyzmowej) to harmonogram diagnostyki autyzmu, a czwarty moduł przeznaczony jest dla wysoko funkcyjnych osób dorosłych i dorosłych werbalnych. Wraz z ADI pozwala lekarzom dokładnie przyjrzeć się umiejętnościom i zachowaniom społecznym i komunikacyjnym. Na przykład, mówi Nichols, testy sprawdzają takie pytania, jak "Czy możesz prowadzić wzajemną rozmowę społeczną? Czy interesują Cię myśli i uczucia eksperta? Czy pokazujesz wgląd w relacje? Czy stosujesz odpowiednie gesty niewerbalne i mimikę? Czy masz dziwne lub nadmiernie skoncentrowane zainteresowania? Testy umożliwiają lekarzom dołączenie oceny do każdej domeny w celu ustalenia, czy pacjent spełnia kryteria autyzmu.

Nowszy test, wersja rozwojowa, wymiarowa i diagnostyczna - wersja dla dorosłych (3Di-Adult) jest już dostępna i (według naukowców) jest prostsza i krótsza niż w ADOS i równie dokładna. Mierzy komunikację społeczną i interakcje, a także ograniczone interesy i zachowania. 3Di-Adult powoli staje się standardowym narzędziem oceny dorosłych.

Kiedy diagnoza nie jest autyzmem

Nie jest niczym niezwykłym - mówi Nichols - pacjentka spodziewa się rozpoznania autyzmu i odchodzi z inną diagnozą. "Rozróżnienie między fobiami społecznymi a nieśmiałością i rzeczywistą niepełnosprawnością z autyzmem może być bardzo trudne dla laika", mówi. Inne zaburzenia, takie jak zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (kompulsje, gromadzenie się, konieczność robienia rzeczy w kółko), zaburzenia komunikacji społecznej lub niepokój społeczny mogą czasami wyglądać jak autyzm. Jeśli lekarze przyjmą te inne zaburzenia, mogą zalecić odpowiednią terapię i / lub leki.