Vasovagal (Neurocardiogenic) Syncope: Przyczyny i leczenie

Omdlenie - znane również jako omdlenie - jest terminem medycznym oznaczającym tymczasową utratę przytomności. Każdy epizod omdlenia jest ważny z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, omdlenia mogą spowodować obrażenia, dlatego ważne jest, aby spróbować zapobiec nawrotom. Po drugie, omdlenia mogą czasem być oznaką poważnego problemu medycznego. Podczas gdy kilka stanów medycznych może prowadzić do omdlenia, zdecydowanie najczęstszym rodzajem omdleń jest omdlenie wazowagalne.

Przegląd

Omdlenie wazowagalne (zwane również omdlenia neurokardiogenne) jest chwilową utratą przytomności spowodowaną przez odruch neurologiczny, który powoduje nagłe rozszerzenie naczyń krwionośnych w nogach lub bardzo wolne tętno (bradykardię) lub oba.

Omdlenia Vasovagal stanowią więcej niż połowę wszystkich epizodów omdlenia. Podczas gdy lekarze często nazywają to "zwykłym zaklęciem", mechanizm omdleń wazowagalnych nie jest wcale taki prosty. I nieporozumienie, w jaki sposób omdlenia wazowagalne może prowadzić do problemów z postawieniem właściwej diagnozy lub wyborem odpowiedniego leczenia.

Przyczyny

Zaburzenie wazowagalne pojawia się, gdy coś wyzwala odruch wazowagalny, powodując nagłe rozszerzenie naczyń krwionośnych. Dylatacja naczyń krwionośnych powoduje, że znaczna część objętości krwi gromadzi się w nogach.

Takie łączenie często towarzyszy spowolnienie akcji serca. W rezultacie ciśnienie krwi nagle spadnie. Jeśli spadek ciśnienia wystarczy, aby obrabować mózg z tlenu, następuje omdlenie.

U większości osób z omdleniami wazowagalnymi rozszerzenie naczyń krwionośnych wydaje się dominującym czynnikiem powodującym utratę przytomności. U niektórych osób zwolnienie częstości akcji serca odgrywa jednak ważną rolę.

Typowymi wyzwalaczami omdlenia wazowagalnego są:

• Nagły, silny ból
• Uwolnienie krwi
• Będąc narażonym na traumatyczny widok lub wydarzenie
• Niezwykle trudne oddawanie moczu lub wypróżnianie
• Poważne zaklęcie kaszlu
• Hiperwentylacja
• Stały w bezruchu przez długi czas
• Przeszkadzać sobie w upalną pogodę
• Nadmierne spożycie alkoholu lub substancji

Jeśli epizod omdlenia następuje po którymś z tych zdarzeń, omdlenie wazowagalne jest prawie na pewno przyczyną.

Objawy

Podczas gdy utrata przytomności z omdleniem wazowagalnym może być dość nagła, bardziej charakterystycznie poprzedzone jest kilkuminutowymi lub kilkuminutowymi objawami ostrzegawczymi. Objawy te są czasem określane jako "prodrom" omdlenia. Te, które pojawiają się po twoim odrodzeniu, nazywane są "postdromalnymi".

Objawy prodromalne

Te prodromalne objawy omdlenia często obejmują:

• Zawroty
• Dzwonienie lub brzęczenie w uszach
• Zaburzenia widzenia, takie jak migocząca wizja lub wizja tunelu
• Nagła potliwość.
• Nagłe nudności

Po objawach prodromalnych następuje uczucie "szarzenia", a następnie utrata przytomności. Czas między wystąpieniem objawów prodromalnych a faktycznym zanikiem może wynosić kilka minut lub tylko sekundę lub dwie.

Jeśli czujesz, że zemdlejesz, możesz przerwać epizod, kładąc się z podniesionymi nogami lub siedząc na krześle z głową między kolanami. Poczekaj, aż poczujesz się lepiej, zanim spróbujesz wstać.

Charakterystyka omdlenia

Sama omdlenie ma również kilka charakterystycznych cech:

• Omdlenie Vasovagal prawie zawsze pojawia się, gdy ofiara stoi lub siedzi w pozycji wyprostowanej (kiedy może gromadzić się krew w nogach) i praktycznie nigdy nie zdarza się podczas leżenia.
• Ludzie, którzy mają omdlenie wazowagalne, zwykle odzyskują przytomność po kilku sekundach, gdy upadną (lub, jeśli mają szczęście, otrzymają pomoc) na ziemię. To dlatego, że raz na ziemi grawitacja nie powoduje już krwi w nogach, a ciśnienie krwi poprawia się niemal natychmiast.
• Z drugiej strony, jeśli ofiara jest trzymana w pozycji pionowej przez dobrze sytuowanego obserwatora, nieprzytomność może stać się bardzo długotrwała. Jest to potencjalnie niebezpieczna sytuacja, ponieważ dopóki ofiara jest wyprostowana i nieprzytomna, jego mózg nie jest odpowiednio perfundowany krwią.

Jeśli widzisz kogoś bladego, połóż tę osobę na jego plecach i unieś nogi o 12 cali ponad serce. Poluzuj pas, kołnierz lub zwężającą się odzież. Szukaj pomocy, jeśli omdlenia trwają dłużej niż kilka sekund.

Objawy postdromalne

Po epizodzie omdlenia wazowagalnego wielu ludzi będzie odczuwać okropne przez kilka godzin lub nawet przez kilka następnych dni lub nawet dłużej. W okresie "postdromalnym" często doświadczają skrajnego zmęczenia, nudności, zawrotów głowy i utraty apetytu.

Szczególnie ważne jest, aby pamiętać, że do czasu zniknięcia tych utrzymujących się (i bardzo irytujących) objawów, ludzie są szczególnie podatni na ponowne omdlenie - dlatego muszą być szczególnie czujni, jeśli chodzi o objawy ostrzegawcze, które mogą wskazywać na zbliżający się epizod omdlenia.

Nawracające omdlenia

Ludzie, którzy mieli jeden lub dwa epizody omdlenia wazowagalnego, często są w stanie rozpoznać objawy ostrzegawcze, więc będą wiedzieć, kiedy ma nastąpić inne zdarzenie. Co ważniejsze, jeśli rozpoznają objawy ostrzegawcze, mogą zapobiec zaciemnieniu po prostu kładąc się i podnosząc nogi.

Z drugiej strony, próba "odepchnięcia" zbliżającego się epizodu omdlenia wazowagalnego przez zmuszanie się do pozostawania w pozycji pionowej i chęć, by się nie zemdlać, prawie nigdy nie działa dobrze.

Starsi ludzie z omdleniami wazowagalnymi częściej mają "nietypowe" objawy. Ich omdlenia mogą wystąpić bez żadnego możliwego do zidentyfikowania wyzwalacza i bez żadnych objawów ostrzegawczych. Dokonywanie prawidłowej diagnozy w takich przypadkach może stanowić prawdziwe wyzwanie dla lekarza.

Zwykle omdlenie wazowagalne samo w sobie nie zagraża życiu, ale urazy wynikające z upadku mogą być. A jeśli epizody są dość częste, ten stan może z pewnością być dość destrukcyjny dla normalnego życia.

Kiedy zobaczyć lekarza

Pojedynczy epizod omdlenia zwykle nie jest poważny. Należy jednak zgłosić się do lekarza, jeśli jesteś w ciąży, masz nawracające epizody lub pojawia się niewyraźne widzenie, ból w klatce piersiowej, dezorientacja, kłopoty z mówieniem, duszność lub nieregularne bicie serca przed omdleniem.

Czynniki ryzyka

Odruch, który powoduje omdlenie wazowagalne, może w pewnym stopniu wystąpić u każdego, więc prawie każdy może mieć epizod wazowagalny, jeśli wystąpi wystarczająco silne zdarzenie wyzwalające. Rzeczywiście, jest prawdopodobne, że większość ludzi będzie miała epizod omdlenia podczas ich życia.

Omdlenia Vasovagal może wystąpić w każdym wieku, ale jest znacznie bardziej powszechne u młodzieży i młodych dorosłych niż u osób starszych.

Niektóre osoby są szczególnie podatne na epizody wazowagalne i mogą ulec zemdleniu nawet przy stosunkowo łagodnych zdarzeniach wyzwalających. Ci ludzie mają tendencję do nawracających epizodów omdlenia, poczynając od wieku dojrzewania. Będą często doświadczać omdlenia po kilku różnych rodzajach zdarzeń wyzwalających.

U rzadkich osób omdlenia wazowagalne są tak częste i tak trudne do leczenia, że ​​stają się przez to praktycznie niepełnosprawne. Osoby te często mają formę dysautonomii (zaburzenia równowagi autonomicznego układu nerwowego), co czyni je bardzo podatnymi na odruch wazowagalny, który powoduje ten stan. Często mają inne objawy typowe dla dysautonomii, takie jak wzdęcia lub skurcze brzucha, biegunka, zaparcie, skrajne zmęczenie oraz różne bóle i bóle.

Diagnoza

Lekarze, którzy potrafią prawidłowo diagnozować omdlenie wazowagalne, rozumieją, że ten stan jest prawie zawsze sytuacyjny. Zapalenie wazowagalne pojawia się szczególnie po chorobie wirusowej, po wysiłku fizycznym, po ciepłym prysznicu lub wczesnym rankiem - innymi słowy, w każdej chwili może pojawić się względne odwodnienie.

Biorąc pod uwagę te charakterystyczne cechy i sytuacyjny charakter tego stanu, lekarze powinni być w stanie postawić prawidłową diagnozę, po prostu przejrzawszy objawy, historię medyczną, historię rodzinną i kolejność zdarzeń prowadzących do omdlenia.

Fizyczne badanie osób z omdleniami wazowagalnymi jest zwykle całkowicie normalne. Jednak egzamin jest bardzo pomocny w diagnozowaniu podobnych stanów niedociśnienia ortostatycznego lub zespołu częstoskurczu ortostatycznego (POTS) i może być pomocny przy sortowaniu prawdopodobnych możliwości.

Podczas gdy w większości przypadków rozpoznanie omdleń wazowagalnych powinno być możliwe, biorąc pod uwagę historię choroby i wykonując badanie fizykalne, czasami pomocne jest wykonanie badań. W szczególności badanie tabeli pochyleniowej może być pomocne, jeśli historia medyczna nie jest typowa dla omdlenia wazowagalnego lub jeśli trudno jest odróżnić omdlenie wazowagalne od niedociśnienia ortostatycznego.

Leczenie

Ludzie z pojedynczym, izolowanym epizodem omdlenia wazowagalnego zazwyczaj nie wymagają żadnej terapii medycznej.

Ale jeśli miałeś nawracające epizody, prawdopodobnie masz więcej epizodów, chyba że jesteś skutecznie leczony. I jak każdy wie, że omdlenie wazowagalne wie, te epizody omdlenia często pojawiają się w najbardziej niewygodnych lub niepraktycznych czasach i mogą znacznie zakłócić twoje życie. Na szczęście leczenie jest zazwyczaj bardzo pomocne.

Istnieją cztery ogólne rodzaje terapii omdlenia wazowagalnego: leki, ćwiczenia i rozruszniki serca.

Leki

U niektórych osób omdlenie wazowagalne występuje z niepokojącą częstością nawet po podjęciu wszystkich odpowiednich środków ostrożności. Dla tych osób często pomocne jest leczenie farmakologiczne.

W przeszłości leki najczęściej stosowano do omdleń wazowagalnych były beta-blokerami, ale kilka badań nie przyniosło żadnych korzyści, a leki te są obecnie nie Zalecana.

Leki, które okazały się pomocne:

• Midodrine, lek zwężający naczynia, który rozszerza naczynia krwionośne
• Norpace (disopyramide), lek antyarytmiczny
• Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
• Teofilina, zwykle stosowana w leczeniu astmy

Podczas gdy jeden lub więcej z tych leków często pomaga zredukować epizody omdlenia, znalezienie "właściwej" kombinacji leków jest zwykle kwestią próby i błędu. Wymagana jest cierpliwość ze strony lekarza i pacjenta, aby znaleźć najlepszą terapię.

Ćwiczenie

Wiele osób z dysautonomią wykazuje skłonność do omdleń wazowagalnych; w rzeczywistości wydaje się prawdopodobne, że wiele osób z niedawnymi omdleniami wazowagalnymi może faktycznie mieć formę dysautonomii.Ponieważ niektóre dysautonomonomie reagują pozytywnie na ćwiczenia fizyczne, ćwiczenia mogą prawdopodobnie przynieść podobną korzyść osobom z omdlenia wazowagalnego.

Jeśli masz nawracające omdlenia, pamiętaj, aby spotkać się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiegokolwiek planu fitness. W zależności od przyczyny może zajść potrzeba poddania się testom warunków skrajnych i innym egzaminom, aby określić, ile ćwiczeń możesz tolerować.

Co ciekawe, niektórzy ludzie byli w stanie przerwać epizod omdlenia wazowagalnego, natychmiast angażując się w ćwiczenia mięśniowe. Ćwiczenia te najwyraźniej zmniejszają rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększają ilość krwi powracającej do serca. Przykłady obejmują

• Przekraczanie nogi podczas napinania nóg, brzucha i pośladków
• Napinanie ramion za pomocą zaciśniętych pięści
• Napinanie mięśni nóg
• Ściśnięcie gumowej kulki

Rozruszniki serca

Kilka lat temu było wiele entuzjazmu dla używania rozruszników serca w leczeniu omdleń wazowagalnych, ponieważ omdlenie wazowagalne zwykle towarzyszy nagły spadek częstości akcji serca. Entuzjazm dla terapii rozrusznikiem gwałtownie spadł jednak po tym, jak w końcu zauważono, że wielu pacjentów z omdleniami wazowagalnymi, którzy otrzymywali rozruszniki serca, nadal mdleje - robili to po prostu bez powolnego rytmu serca.

Jak się okazuje, to gromadzenie krwi w nogach - a nie powolne tętno - wywołuje omdlenia u większości ludzi. Jednak w niektórych przypadkach główną przyczyną może być spadek częstości akcji serca.

Rozrusznik powinien być badany tylko wtedy, gdy omdlenia są ciężkie lub nawracające, konserwatywne środki zawiodły, a występuje znaczące spowolnienie serca, o czym świadczy test tilt-table lub ambulatoryjne monitorowanie EKG.

Słowo od DipHealth

Omdlenie wazowagalne jest bardzo częstym stanem. Na szczęście zdarza się to zazwyczaj w rzadkich, izolowanych epizodach lub w ograniczonym czasie. Większość ludzi, którzy mają omdlenie wazowagalne, prowadzi całkowicie normalne życie.

Jeśli masz omdlenie wazowagalne - szczególnie więcej niż jeden epizod - powinieneś dowiedzieć się jak najwięcej o tym stanie, w tym o tym, jakie rzeczy go prowokują, jak rozpoznać objawy ostrzegawcze i jak zatrzymać epizod.

Jeśli pomimo podjęcia takich kroków powtórzyłeś epizody omdlenia, powinieneś porozmawiać z lekarzem, czy potrzebne jest coś więcej niż tylko "terapia unikania".

Omdlenie jako objaw choroby serca