9 Prawd do nauki od ludzi żyjących z demencją

What really matters at the end of life | BJ Miller (Grudzień 2024)

Jeśli znasz kogoś żyjącego z chorobą Alzheimera, demencją naczyniową, otępieniem Lewy'ego lub innym typem demencji, wiesz, że te warunki wiążą się z wieloma wyzwaniami. Objawy takie jak utrata pamięci, trudności w określaniu słów, dezorientacja, objawy behawioralne i psychiczne oraz ogólne zamieszanie są trudne, zarówno dla osoby, która je doświadcza, jak i dla bliskich i opiekunów. Jednak oprócz trudności, jakie napotykają te wyzwania, przynoszą nam także przypomnienia o kilku ważnych prawdach, o których często zapominamy w naszym dynamicznym życiu.

Prawda jest taka, że jeśli chcemy słuchać i patrzeć, możemy uczyć się wielu rzeczy od naszych bliskich, którzy cierpią na demencję i doświadczamy tych trudności. Te przypomnienia od nich mogą służyć jako prezenty dla nas wszystkich, ponieważ pomagają wzbogacić nasze życie.

Uczucia są często ważniejsze niż fakty

Czy zastanawiasz się, czy to naprawdę ma znaczenie? W obliczu wyzwań związanych z byciem opiekunem, łatwo może nam zabraknąć czasu, gdy staramy się zrównoważyć nasze różne obowiązki. W takich momentach możesz kwestionować wartość spędzania czasu z kimś, kto może zapomnieć, że byłeś tam kilka chwil później.

Badania jednak mówią, że chociaż wizyta u bliskiej osoby cierpiącej na demencję może zostać szybko zapomniana, pozytywne uczucia, które stworzyła twoja wizyta, pozostaną długo po pamięci. Dodatkowo, spędzanie czasu z ukochaną osobą przynosi ci korzyści, a także ich.

Prawda jest taka, że zwracanie uwagi i dbanie o uczucia wszystkich (demencja lub nie) jest ważne, ponieważ bardzo często pamiętają, jak ich sprawiliśmy, powyżej tego, co powiedzieliśmy lub zrobiliśmy. Podobnie jak w przypadku osób cierpiących na demencję, często tak jest, czy było to pozytywne, czy negatywne doświadczenie. Podane informacje lub wymiana słowna, którą mieliśmy z nimi, mogą się zmniejszyć, ale to, jak sprawiliśmy, że czują się często, ma trwały wpływ.

Akcje są bardziej skuteczne niż słowa

Czasami komunikacja w demencji wymaga więcej działań i mniej słów. Na przykład, jeśli próbujesz pomóc komuś w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak mycie zębów, możesz odnieść większy sukces, jeśli mówisz mniej, ale demonstrujesz sobie, jak myć zęby. Może to służyć za wzór dla ukochanej osoby, przypominając jej, jakie kroki podjąć, aby wykonać to zadanie.

Prawda jest taka, że w dużym życiu to, co robimy, ma większą wagę niż to, co mówimy. Możemy porozmawiać, ale dowód jest w naszych działaniach. Jeśli nasze słowa i czyny nie pasują do siebie nawzajem, nasze działania przeważają nad naszymi słowami i komunikują się głośniej niż to, co mówimy, tak jak robią to dla osób żyjących z demencją.

Odpowiednie fizyczne dotknięcie jest korzystne

Kiedy opiekujemy się osobą z demencją, ważne jest, aby pamiętać, że może ona skorzystać z fizycznego dotyku, który nie jest związany z próbą zrobienia czegoś dla niej. Innymi słowy, ułóż jej dłoń, umyj jej włosy, jeśli uzna to za kojące i przytul ją. Nie pozwól, aby wszystko miało na celu ukończenie zadania.

Prawdą jest, że większość z nas odniosłaby korzyść ze zwiększonej ilości odpowiedniego fizycznego dotyku od innych. To komunikuje, że jesteśmy kochani, otoczeni opieką i cenionymi przez otaczających nas ludzi. Przytulanie lub poklepywanie po ramieniu może przejść długą drogę do przekazania wartości, zachęcenia kogoś lub po prostu do rozjaśnienia naszego dnia. Korzyści z ludzkiego dotyku nie odnoszą się tylko do osób z demencją, ale do nas wszystkich.

Muzyka jest potężna

Używanie muzyki w demencji może mieć potężne efekty. Wspomnienia i nostalgia mogą szybko płynąć po usłyszeniu ulubionej piosenki z przeszłości. Twój ukochany może zacząć śpiewać i pamiętać każde słowo, nawet jeśli w rozmowie, stara się znaleźć wystarczającą ilość słów, by uformować zdanie. Muzyka może również służyć jako doskonała rozrywka, pozwalając na łatwiejszą pomoc w ubieraniu go na przykład rano. Muzyka może również spowodować, że wycofana osoba zacznie się podnosić i zacznie stukać stopą w rytm.

Prawdą jest, że muzyka ma moc dla wielu z nas. Możesz wysłać piosenkę do przyjaciela, aby przypomnieć mu, że myślisz o nim lub słyszysz muzykę w kościele, która Cię zachęca. Możesz posłuchać piosenki sprzed lat, która przenosi cię z powrotem do tamtego czasu w twoim życiu. Piękno muzyki może nas pobudzać do tańca, płaczu, miłości, wątpliwości i wiary, a czasami słuchanie naszych uczuć wyrażonych w pieśni może rozpocząć miarę uzdrowienia w nas, gdy życie jest trudne. To także cecha, którą dzielimy z tymi, którzy żyją z diagnozą demencji.

Żyć w teraźniejszości

Demencja powoduje, że się dzisiaj skupiamy. Z powodu zaburzeń pamięci w otępieniu, twoja ukochana osoba może nie być w stanie przywołać imion członków rodziny lub pewnych wydarzeń lub osób. Zarówno krótkotrwałe wspomnienia, takie jak to, co jadł na śniadanie, jak i długotrwałe wspomnienia, na przykład nazwa liceum, w którym uczęszczał 50 lat temu, zostały osłabione w demencji.

Patrzenie w przyszłość jest również trudne dla osób cierpiących na demencję. Rzeczy, które jeszcze się nie wydarzyły, mają charakter abstrakcyjny, więc ogólny cel jest tu i teraz.

Prawda jest taka, że wszyscy bylibyśmy mądrzy, aby podążać za przykładem osoby z demencją, spędzając więcej naszego czasu i energii żyjąc w teraźniejszości, zamiast wpadać w żal i ból przeszłości lub martwiąc się o to, co wydarzy się w przyszłości..Własno, są chwile, kiedy musimy przetwarzać wydarzenia lub problemy, abyśmy mogli żyć zdrowo, a planowanie z wyprzedzeniem jest ważne. Powinniśmy jednak strzec się przed brakiem daru przebudzenia dziś rano i życia.

Pytanie o pomoc to mądrość

Czy kiedykolwiek słyszałeś, żeby ktoś z demencją wzywał pomocy? Czasami może się wydawać, że osoba z demencją utknęła na nawoływanie innych, ale często jest to lepsze niż obserwowanie tych, którzy potrzebują pomocy i są zbyt dumni lub uparci, aby o to poprosić.

Prawda jest taka, że chociaż niezależność i izolacja są typowe dla naszego społeczeństwa, to nie tylko ci, którzy zmagają się z utratą pamięci, potrzebują pomocy. Wszyscy potrzebujemy siebie nawzajem, a czasami musimy nauczyć się prosić o pomoc. Poczucie wspólnoty i pracy zespołowej jest ważne, a ustanowienie naszej dumy z prośbą o pomoc może wspierać współzależne relacje, które są przejrzyste i autentyczne.

Po co stresować się małymi rzeczami?

Jeśli ktoś z demencją ma ciężki dzień i wykazuje pewne trudne zachowania, wiemy, że czasami potrzebuje on dodatkowego czasu i przestrzeni, i zaczynamy puścić nasze oczekiwania i nasze pragnienie kontroli nad rzeczami, które naprawdę nie mają znaczenia. Na przykład, czy to naprawdę wielka sprawa, że najpierw chce zjeść deser, czy ma na sobie skarpetki, które nie pasują? To po prostu nie ma znaczenia, a dzień pójdzie o wiele gładko po tym, jak dostosujemy naszą perspektywę.

Prawda jest taka, że często jesteśmy tak zdenerwowani rzeczami, które na dłuższą metę nie mają znaczenia. Czasami bardzo łatwo jest stracić perspektywę na to, co jest naprawdę ważne. Wszyscy byśmy dobrze wykorzystali tę samą strategię puszczania, którą moglibyśmy wykorzystać w demencji, przypominając sobie o oddychaniu, porzuceniu i przywróceniu perspektywy.

Dzieci są dobrą medycyną

Jeśli kiedykolwiek byłeś w domu opieki lub w domu opieki i obserwowałeś, co dzieje się, gdy małe dzieci wchodzą do placówki, wiesz, że to prawda. Dzień może po cichu iść naprzód, a starszy dorosły z demencją drzemie na wózku po graniu w grę Bingo. Nagle słychać odgłosy chichotów od dzieci odwiedzających rodzinę i wszyscy zaczynają siedzieć i zwracać uwagę. Śpiący mieszkaniec budzi się, a mieszkaniec, który zmaga się z depresją, zaczyna się uśmiechać i rozmawiać z dwuletnim dzieckiem biegającym po pokoju.

Badania nad programami międzypokoleniowymi pokazują, że zarówno dzieci, jak i osoby starsze mogą odnieść korzyści z tych interakcji.Relacje, które rozwijają się z pokolenia na pokolenie, mogą zwiększać aktywność poznawczą i poprawiać jakość życia zarówno dzieci, jak i osób starszych.

Prawda jest taka, że czasami jesteśmy zbyt zajęci, aby zwracać uwagę na dzieci wokół nas. Podczas gdy nauczyciele i rodzice będą wyjaśniać, że w pobliżu dzieci nie ma słońca i róż, powiedzą nam również, że spędzanie czasu z dziećmi wzbogaca ich życie. Nie czekajmy, aż otworzymy demencję, aby zauważyć radość dzieci.

Choroba nie jest osobą

Jedną z rzeczy, które ludzie żyjący z demencją chcą, abyśmy o nich pamiętali, jest to, że ich choroba nie jest ich tożsamością. Jest to przekazywane w naszym języku - w sposobie mówienia i pisania. Obrońcy demencji często przypominali nam, że zamiast używać terminu "obłąkany pacjent", możemy zamiast tego używać słów "osoba żyjąca z demencją", aby przekazać fakt, że dana osoba jest pierwotna, a nie diagnoza demencji. Może to zmniejszyć piętno związane z chorobą.

Prawda jest taka, że powinniśmy wiedzieć i pamiętać, że nie ma żadnych nieistotnych osób, a diagnoza, choroba lub niepełnosprawność nie zmniejsza wartości osoby. Złapmy siebie przy następnym rozpoznaniu kogoś przez jego diagnozę (na przykład "pacjent z rakiem") i przypomnij sobie, że są przede wszystkim osobami o wyjątkowej wartości. Ludzie wokół nas nie są "mniej niż" tylko dlatego, że są inni, urodzili się z niepełnosprawnością lub zdiagnozowano chorobę. W rzeczywistości, podobnie jak osoba żyjąca z demencją, mogą być w stanie uczyć nas kilku prawd, które zmienią naszą perspektywę i wzbogacą nasze życie.

Słowo od DipHealth

Pośród wielu wyzwań, przed którymi stoją osoby cierpiące na demencję, oferują nam przejmujące przypomnienia o prawdach, o których często zapominają osoby bez demencji.