Dlaczego bycie autorytatywnym rodzicem to najlepsze podejście

Jakim rodzajem rodzica jesteś? Które powiedziałbyś najlepiej opisuje twój styl rodzicielski - kogoś, kto jest wymagający i kontrolujący; ktoś, kto jest ciepły i czuły; lub ktoś, kto oddaje się swoim dzieciom i rzadko dyscyplinuje? Podobnie jak w przypadku Złotowłosej i Trzech Niedźwiedzi, jedno z tych podejść jest wyraźnie lepsze od pozostałych.

Cztery typy stylów rodzicielstwa

W latach sześćdziesiątych psycholog Diana Baumrind napisała przełomowy artykuł oparty na jej badaniach, w którym opisała trzy rodzaje stylów wychowania, które zaobserwowała: autorytarne, permisywne i autorytatywne rodzicielstwo.

Autorytarne Rodzicielstwo

Rodzice, którzy podlegają tej klasyfikacji stylu rodzicielskiego, mają tendencję do domagania się bezwzględnego posłuszeństwa od swoich dzieci, bez żadnych, a nawet, ale. Rodzice, którzy praktykują autorytarne rodzicielstwo, nie wierzą, że muszą wyjaśnić którąkolwiek z ustanowionych zasad i oczekują, że dzieci będą posłuszne, bez żadnych pytań. Wywierają swoją wolę nad swoimi dziećmi i karą je małym ciepłem lub wsparciem. Dzieci autorytarnych rodziców często wykazują niską samoocenę, depresję i lęk przed nowymi sytuacjami.

Permissionive Parenting

Rodzice, którzy praktykują permisywne rodzicielstwo, nie dyscyplinują ani nie narzucają zasad; nie chcą mieć żadnych konfliktów z dziećmi, uważają, że dzieci powinny same się regulować. Są ciepli i reagują emocjonalnie na swoje dzieci, co jest dobre; ale niechętnie określają granice lub kontrolują zachowania swoich dzieci, co tak naprawdę nie jest.Poddają się żądaniom swoich dzieci i ignorują niewłaściwe zachowanie, które może mieć negatywne konsekwencje dla dzieci. Badania wykazały, że dzieci, które wychowywane są przez permisywnych rodziców, są impulsywne, lekceważące reguły i granice, mają tendencję do eskalacji agresji i zwiększonego ryzyka nadużywania substancji, gdy dorastają, a nawet mają większe ryzyko depresji i lęku. (Ma to sens - kiedy dzieci nie mają ograniczeń i czują, że mają kontrolę nad swoimi rodzicami, może to być dla nich bardzo przerażające i stresujące, dlatego właśnie dzieci potrzebują granic i zasad).

Autorytatywne Rodzicielstwo

Ten styl rodzicielstwa jest "niezbyt gorącą, niezbyt zimną" owsianką stylów rodzicielskich. Ma elementy autorytarnego rodzicielstwa (rodzice ustalają reguły i ograniczenia, egzekwują zasady i dają dzieciom konsekwencje, gdy nie podążają za nimi), ale autorytatywni rodzice reagują emocjonalnie i są ciepło, słuchają i komunikują się ze swoimi dziećmi. Autorytatywni rodzice dają dzieciom szacunek i słuchają (i oczekują, że dzieci będą robić to samo) i zachęcą dzieci do bycia niezależnymi myślicielami, ale nie ulegają one dzieciom i oczekują współpracy i dobrych zachowań. Gdy dzieci robią coś złego, autorytatywni rodzice będą dyscyplinować, próbując prowadzić i nauczać swoje dzieci oraz modyfikować to, czego oczekują od dzieci w zależności od sytuacji i indywidualnych potrzeb dziecka. Takie podejście do rodzicielstwa okazało się prowadzić do najlepszych wyników u dzieci, w tym lepszego zdrowia emocjonalnego, umiejętności społecznych, większej odporności i bezpieczniejszych przywiązań z rodzicami. (Więcej korzyści z autorytatywnego rodzicielstwa opisano poniżej.)

Niezaangażowane Rodzicielstwo

Czwarty styl, zidentyfikowany przez badaczy Eleanor Maccoby i Johna Martina, opisuje metodę rodzicielstwa, w której występuje niewielka komunikacja, brak zaangażowania w życie swoich dzieci, małe ciepło i reakcja na potrzeby emocjonalne dzieci oraz niewystarczająca lub niewystarczająca dbałość o dyscyplinowanie dzieci lub nadzorowanie ich. Nieangażowane rodzicielstwo wiąże się z najgorszymi rezultatami dla dzieci: Dzieci wychowywane w tym stylu rodzicielstwa są zazwyczaj wycofywane emocjonalnie, lękowe i mogą być bardziej narażone na przestępcze i niebezpieczne zachowania, a także na nadużywanie substancji.

Dlaczego ten styl rodzicielski działa

Spośród wszystkich stylów rodzicielskich, dzieci wychowane w autorytatywnym stylu rodzicielstwa wykazują najlepsze wyniki. Niektóre z wielu zalet tego podejścia dla dzieci obejmują:

• Stają się bardziej odpowiedzialni, potrafią się regulować i uczą się podejmować właściwe decyzje na własną rękę.
• Mają szacunek dla dorosłych, innych ludzi i zasad.
• Nie martwią się ani nie martwią o to, kto rządzi, ponieważ wiedzą, kto podejmuje decyzje, aby upewnić się, że są zdrowi i szczęśliwi: rodzice.
• Są bardziej empatyczni, mili i ciepli.
• Mają mniej problemów społecznych z rówieśnikami, współpracują z nauczycielami i cieszą się większą popularnością w szkole.
• Mają skłonność do bezpiecznych przywiązań i lepszych relacji z rodzicami.
• Mogą być bardziej odporne na presję rówieśników.