Kryteria Rzymskie dotyczące zespołu jelita drażliwego (IBS)

Zespół jelita drażliwego (IBS) jest w dużej mierze klasyfikowany jako warunek wykluczenia. Innymi słowy, IBS jest zwykle diagnozowany po wykluczeniu wszystkich innych przyczyn objawów, takich jak zakażenie lub choroba. Jest to kosztowne, czasochłonne i dość niewygodne zarówno dla pacjentów, jak i dla lekarzy. Pod koniec lat 70. i na początku lat 80. naukowcy zaczęli baczniej przyglądać się IBS jako poważnemu zaburzeniu, a nie problemowi psychosomatycznemu.

Na 13. Międzynarodowym Kongresie Gastroenterologii w Rzymie we Włoszech w 1988 r. Grupa lekarzy określiła kryteria dokładniejszego diagnozowania IBS. Znany jako "Kryteria Rzymskie", ten zestaw wytycznych, który określa objawy i stosuje parametry, takie jak częstotliwość i czas trwania, umożliwia dokładniejszą diagnozę IBS.

Kryteria Rzymskie przeszły kilka rewizji i aktualizacji od samego początku. Doprowadziło to do tego, że staje się on bardziej pomocny w diagnozowaniu IBS. Ostatnie wcielenie było rozwijane przez 6 lat i wzięło udział 117 ekspertów.

Kryteria rzymskie IV

Kryteria Rzym IV dla IBS to:

"Nawracający ból brzucha, średnio, co najmniej 1 dzień / tydzień w ciągu ostatnich 3 miesięcy, związany z dwoma lub więcej z następujących kryteriów *:

• Związany z defekacją
• Związany ze zmianą częstotliwości stolca
• Związany ze zmianą kształtu (wyglądu) stolca.

* Kryterium spełnione przez ostatnie 3 miesiące z początkiem objawów co najmniej 6 miesięcy przed rozpoznaniem."

W języku rzeczywistym oznacza to, że aby zdiagnozować IBS, osoba musi mieć objawy co najmniej 1 dzień w tygodniu przez ostatnie 3 miesiące. Objawy mogą być również związane z wypróżnianiem (odchodzeniem od stolca lub poopingiem), zmianą w tym, jak często osoba idzie do łazienki, a także wraz ze zmianą wyglądu stolców (takimi jak trudniejsze lub luźniejsze). Muszą występować dwa z tych trzech objawów występujących z objawami.

Czas jest kolejnym ważnym czynnikiem Kryteriów Rzymskich: nie tylko znaki i symptomy muszą być obecne w ciągu ostatnich 3 miesięcy, musiały rozpocząć się co najmniej 6 miesięcy temu. Oznacza to, że IBS nie może być zdiagnozowana wcześniej niż 6 miesięcy po rozpoczęciu objawów.

Kryteria rzymskie mają o wiele więcej i istnieje wiele dostępnych informacji dla lekarzy na temat tego, jak z nich korzystać, aby diagnozować i leczyć pacjentów. Przy każdej aktualizacji Kryteria Rzymskie udoskonalają sposób diagnozowania IBS i innych stanów funkcjonalnych. Z kilku linii stało się bardziej szczegółowe i szczegółowe, co pomaga lekarzom w ocenie objawów przedmiotowych i podmiotowych IBS. Daleki od bycia jednorodnym stanem, IBS jest spektrum i ludzie mogą doświadczyć różnych jego form, w tym dominującej biegunki i zaparć, i na przemian zaparcia i biegunki.Co więcej, mogą istnieć różnice w sposobie, w jaki mężczyźni i kobiety opisują warunek i reagują na nie, a więc Kryteria Rzymskie również próbują to uchwycić.

Inne objawy IBS

Objawy wymienione powyżej w krótkim fragmencie kryteriów rzymskich niekoniecznie są jedynymi wskaźnikami IBS. Objawy pozajelitowe IBS mogą obejmować:

• Nudności
• Zmęczenie
• Pełna sensacja po nawet małym posiłku
• Wymioty

Historia Kryteriów Rzymskich

Kryteria rzymskie nie były powszechnie akceptowane, gdy zostały pierwotnie przedstawione, ale zostały lepiej przyjęte po ich pierwszej rewizji. Ta druga wersja, stworzona w 1992 r. I znana jako Rzym II, dodała dłuższy czas na pojawienie się symptomów i ból jako wskaźnik. Rzym III dalej rozszerzał na to, co jest i nie jest uważane za IBS i został zatwierdzony w 2006 roku.

Pierwsza próba klasyfikacji objawów IBS była znana jako kryteria manningu. Później odkryto, że kryteria te nie są wystarczająco szczegółowe i nie są wiarygodne do stosowania u mężczyzn z IBS. Pomimo tych niedociągnięć, Kryteria Manningu były bardzo ważnym krokiem w definiowaniu objawów IBS.

Kryteria Manning to:

1. Początek bólu związany z częstszymi wypróżnieniami
2. Luźniejsze stolce związane z początkiem bólu
3. Ból uwolniony przez przejście stolca
4. Zauważalne wzdęcie brzucha
5. Uczucie niepełnej ewakuacji przez ponad 25% czasu
6. Biegunka z śluzem ponad 25% czasu